3FM Serious Request & fijne kerstdagen!

Tis vakantie! Alle kerstdiners van de kids achter de rug..was leuk, Alleen dat stuk van school (Dennis z'n school) lopen en weer terug was achteraf teveel betreft gewrichtsklachten..Tamara vandaag nog naar de Pathe gebracht, ging met de gehele school naar de film en nu even sloosh..geen wekkers meer!
Paar cadeaus ingepakt en staan onder de kerstboom..Arend was ook nog even wezen shoppen en er staan voor mij nu ook 2 cadeaus onder de boom en ik kreeg een leuke tuniek van hem (heb tie zelf uitgezocht en gehaald)..erg lief!

M'n favoriete traditie 3FM Serious Request is weer 24 uur per dag te zien, helemaal leuk, tv staat gehele dag aan!

Vanavond was echt weer een huis,-tuin,-keukendag hier! Tamara is opeens B-Brave fan en ging vanavond samen met een klasgenoot naar 't dorp voor hun optreden..Reiley is 3 uur lang(!?) bezig geweest de wc te ontstoppen..dit omdat tie weer eens een half rol wc papier had gebruikt en de wc dus zwaar verstopt zat..samen met Dennis zaten ze voor de wc op een tablet te googlen hoe je een wc het beste kan ontstoppen..we hebben in een deuk gelegen...vuilniszak om z'n arm heen en hup..die pot in bah! Uiteindelijk na al die uren heeft Arend hem verlost door de ontstopper te pakken..in 5 seconde was het probleem opgelost..Reiley heeft vandaag in een paar uur voor 6 dagen tegelijk gepraat..pffffffff...maar was wel lache hoe die 't allemaal vertelde..doch..wel vermoeiend..geen seconde hield tie z'n klep..vanmiddag was wel lief want toen zei tie dat hij eigenlijk niks had gemerkt van de chemotijd bij mij en dattie blij was dat we gewoon kerst/oud en nieuw konden vieren..en dat ik nog steeds dezelfde moeder was als daarvoor..ahhhhhh..schattie hoor! Zomaar..uit het niets begon tie erover.

Van de buren nummer 54 heb ik nog een prachtig boeket bloemen gehad, erg lief!!  Veel mensen hadden nog een stukje extra in de kerstkaart geschreven i.v.m. m'n gezondheid, dank daarvoor!

Maandag moet ik weer naar 't ziekenhuis..voor m'n Herceptinkuur..zo zonde van m'n tijd..heb juist het gevoel er klaar mee te zijn..raar..maar waar..wil zo graag m'n oude leven weer oppakken..geen ziekenhuisbezoeken meer...maarja..tis nu eenmaal zo en moet er maar aan toegeven. M'n hormoontabletten slik ik ook getrouw elke dag en ben extra alert op m'n stemming..maar dat gaat goed!

Bijna kerst..ongelofelijk..1e kerstdag zijn we bij m'n tante, tesamen met m'n moeder en Joke & Henry & 2e kerstdag doen we een luxe broodmaaltijd met alles erop/eraan, Arend heeft nachtdienst die dagen maar komt goed!...Oud & nieuw komt m'n gehele familie hierheen om te gourmetten, dus heb nog wat te regelen, wel leuk!

Ik wens iedereen fijne/gezellige kerstdagen !!

Bewustwording & gewoon doorleven bij borstkanker!

Ik besef me steeds meer hoe vreemd het eigenlijk is om deze maand "met alles erop en eraan" (sinterklaas, het huis kerstklaar maken, kerstkaarten schrijven, kerstcadeautjes voor onder de boom regelen etc...) dat ik dat net zo doe als voorgaande jaren..alleen doe ik alles nu met "bewustwording", blij dat ik dit allemaal nog kan doen en dat me energie het toelaat om alles net zo te doen als voorgaande jaren.
Ik kan het proces niet goed uitleggen..tis gewoon je leven leiden, ondanks de vele lichamelijke klachten, alles doen zoals voorheen, er ook meer van genieten dan voorheen..en als je dan in de spiegel kijkt, of onder de douche staat denk je..'oja..ik ben onder behandeling voor borstkanker' zo raar af en toe..dan past het helemaal niet bij mijn levensstijl..ik ben nu pas bijna 3 weken klaar met de chemo..lijkt alweer zover weg..maar ook dichtbij, elke dag genieten van aromat op m'n kaas of eten, geen pijn meer bij tanden poetsen, de dinsdag..ik hoef niet meer elke dinsdag naar de chemo..is zo vreemd soms..en aan de andere kant is het weer heerlijk om gewoon m'n ding weer te kunnen doen.
Je went aan lichamelijke ongemakken..en de andere keer haat je ze..tis een wirwar van gevoelens in je hoofd..gister en eergister had ik vrijwel geen last van m'n spieren en gewrichten..vandaag weer volop..zo raar.
Maar even het belangrijkste..Dennis heeft z'n A-diploma gehaald gister!!!!!
Tranen in m'n ogen toen die binnen kwam lopen met de afzwemgroep..soms was ik wel eens bang om zulke dingen niet meer mee te mogen maken en nu liep tie daar..heel relaxed..echt van..'dat doe ik even', heerlijk! Daarna trots met z'n diploma omhoog..zo leuk! Ik, Arend, Tamara & Joke waren erbij en Reiley ging met Henry naar de Kuip..'s avonds hebben we met z'n 7-en hier gegeten, was lekker relaxed en leuk!
Vandaag ben ik met Dennis z'n klas naar de kunst-schaatsbaan geweest hier op 't dorp, zo gelachen erom 'home video's op tv' was er niks bij..alleen maar vallen en opstaan en weer vallen..Als moeder geniet je zoveel meer van de kleine dingen betreft je kinderen..dat kan ik ook niet goed uitleggen, tis puur van elk moment inzien dat je dankbaar moet zijn om het mee te maken..dat speelt heel erg bij mij op dit moment.
Tamara kwam vandaag thuis met het nieuws dat ze weer een niveau hoger ging betreft school(Gemini)..zo trots op d'r..niet normaal..ze haalt hoge cijfers, doet goed d'r best, is serieus op school..ik hoef nooit te zeggen..doe je huiswerk..ze doet alles op d'r eigen manier en tempo en geen onvoldoendes, echt top!

Normaal was dit voor mij altijd de stress-week..kerstcadeautjes regelen, extra aktiviteiten rond de scholen waar ik mee mee help, de kerstdiners van de kinderen op school waarbij iedere ouder voor eten zorgt, alle kinderen ook kerstkaarten, door de kinderen zelf geschreven..alles..nu bekijk ik alles per dag en maak me niet druk om de dag van morgen..dus dit alles levert ook goede dingen op!

Voor de lotgenoten blog-volgers ook nog even het lichamelijke onderdeel...de taxol chemo blijft nog lang doorwerken want m'n nagels zien er niet uit..bruin van kleur en scheuren zo in..de bloedneuzen, de spier,-gewrichtspijn is 24/7..onophoudbaar/continu (op een kleine 2 dagen na) aanwezig, wazig zien bij het uit bed komen, dikke ogen, dus veel oogdruppels gebruiken, i.v.m. mijn slechte conditie mezelf verplicht elke dag even het stukje heen/weer naar de Bas v/d Heijden te lopen, verder alles gewoon blijven doen met meer tussenpauzes, van uitstel komt afstel..dus wat je moet doen, doen! Gewoon tegen jezelf praten en doorgaan, vermoeidheid weinig kans geven. Overdags doe ik alles wat ik normaal ook deed(inclusief adverteren voor de winkel) en 's avonds ist sloosh en dan lekker bankhangen/tv kijken.
M'n hoofd..ik ben net een babyeend..dons zit er op m'n hoofd..het meeste mis ik mijn wimpers..dus laat tie maar als 1e terugkomen, Arend bestudeerd m'n hoofd elke dag..vind het helemaal leuk dat m'n haar weer iets gaat groeien, hij vind het zelfs een raar idee dat ik straks weer haar krijg..ze zijn nu zo gewend aan m'n kale hoofd..

Zo..ik heb alweer een hoop getypt..maar daar is een blog voor..online dagboek voor alles wat er heeft gespeeld afgelopen dagen..morgen weer een nieuwe dag..op het moment dat jeje ogen weer open doet. dankbaar zijn voor een nieuwe dag en weer doorgaan & van de kleine dingen genieten!

Bloedneuzen, spierpijn, gewrichtspijn en pijnlijk/dik onderbeen door Herceptin!

Zaterdag is Corrie nog langsgeweest, toen ze net weg wilde gaan kwamen Joke, Rinus, Annie & Nel met een prachtig groot kerststuk!
Was erg gezellig en lief dat ze langs kwamen!
Joke had ook weer een volle tas met heerlijk eten voor 2 dagen!

Zondag voor de laatste keer naar zwemles van Dennis geweest want hij mag eindelijk afzwemmen deze week!!!! Spannend!!!

M'n linker onderbeen zat zondag vol met vocht, flink verdikt en een tintelend/zeurderig gevoel en pijnlijk bij het lopen, aangezien m'n spieren en gewrichten ook flink opspeelden leek ik wel een oude vrouw zoals ik liep, m'n onderbeen heb ik tot gisteravond flink last van gehad en betreft m'n gewrichten en vele bloedneuzen..dat houdt gewoon niet op..beetje irritant maarja..zijn ergere dingen. M'n mond gaat redelijk goed..dat is goud waard en valt de rest van de klachten die ik nu heb..bij in het niet..na een half jaar is m'n mond gewoon niet kapot..ongelofelijk..ben ik me elke dag bewust van!

Afgelopen maandag weer in het ziekenhuis geweest, naar de chirurg voor wondcontrole en naar de mamma-care verpleegkundige voor een armmeting i.v.m. vocht vasthouden n.a.v. m'n 2e operatie dat al m'n lymfe zijn verwijderd uit m'n oksel.
De chirurg was tevreden over de amputatiewond, alleen de huid rondom de wond en rondom m'n gehele oksel zat wat vocht, maar behoefde niet afgetapt te worden, lichaam moet dat zelf zien te verwerken. Hij gaf ook aan dat ik het gedeeltelijk verdoofde gevoel in en rondom m'n oksel niet meer terugkrijgt, dus das lekker..ik mag als ik weer haar krijg onder m'n oksel dit niet meer met een scheermesje doen, alleen met ontharingscreme zonder teveel troep erin omdat ik geen gevoel meer heb is de kans op snijden groot en omdat ik geen lymfe daar meer heb moet ik er alles aan doen om geen wondjes te krijgen aan die gehele arm/oksel..pffff wat een gedoe.
Ik heb ook aangegeven dat als ik volgend jaar klaar ben met kuren ik de andere borst wil laten verwijderen uit voorzorg..hij was daar niet meteen happig op en zei dat amputaie geen garantie is voor nooit geen borstkanker meer..dat was 100% eerlijke/duidelijke taal, over 3 maanden krijg ik een mammografie van de borst en daarna zou die het gesprek met mee aangaan daarover.
De mamma-care verpleegkundige heeft de armmeting gedaan..gehele bovenarm was verdikt..ze gaf aan dat ik wel ter ondersteuning fysio mag krijgen voor speciale massagetechnieken om het vocht sneller af te voeren. Heb gezegd dat ik wel met m'n arm omhoog gaat leggen als ik er last van heb, gedoe allemaal.
Maarrrrrrrrrr...iets heel belangrijks voor mij..ik mag nu wel m'n borstprothese aan laten meten..ze zei..als je eenmaal weet welke periode je het minst last hebt van vocht rondom de wond..kan je zo'n aanmeting laten doen..geen wattenopvulling meer maar een echte prothese in een mooie bh..helemaal leuk!

Vandaag bij m'n moeder geweest, geholpen met adreswijzigingen etc..en ze had lekker eten voor ons klaar staan, super!

Als laatste..de trap hing compleet vol met kaartjes, 8 maanden lang gespaard..vanavond heb ik ze allemaal nog doorgenomen en afgehaald en in een speciale doos gedaan, soort afsluiting, nu kunnen de kerstkaarten daar hangen! Morgen haal ik de slinger weg die Joke met Dennis heeft gemaakt na m'n 1e operatie, ik had toen gezegd..als m'n chemo's klaar zijn..haal ik de slinger er pas af..maandenlang heeft de slinger er gehangen en morgen gaattie eraf..de tijd vliegt!!

Start Herceptin / hormoonkuur, zonder chemo!

Zo..daar ben ik weer..
Maandag ben ik gebeld i.v.m. de uitslag van de hartecho en hartfilmpje, zag er keurig uit, scoorde 65%, is dus goed! Mag niet onder de 50% komen, dus helemaal blij!

Dinsdag samen met Arend naar het ziekenhuis gegaan..bloed geprikt & daarna naar de dagbehandeling gegaan. Voor en na de Herceptin m'n bloeddruk & hartslag gemeten, was goed. Tijdens het inlopen van de Herceptin kreeg ik iets druk op m'n borst, is gewoon een bijwerking, maar werd na de kuur wel langer gespoeld met zoutoplossing.
Toen de zuster doorvroeg over de zenuwpijnen, verleden weekend zei ze dat ik daar medicijnen voor had moeten krijgen en dat die klachten echt moeten verminderen anders moet ik eerder naar de oncoloog. Maar zoals verleden weekend heb ik het gelukkig niet meer, alleen m'n vingertoppen zijn nog niet helemaal "de oude", maar dat heeft gewoon tijd nodig..m'n voeten voel ik alleen heel goed als ik veel gedaan heb en als ik onder de douche staat..maarja..dat komt allemaal wel weer goed! De zuster zei ook dat dit kwam ondat de wekelijkse chemo gaat ' stapelen" in je bloed, dus de klachten worden per kuur heftiger. uiteindelijk zijn dan je zenuwuiteinden aan de beurt en duurd dus ook even eer die chemo uit je lichaam is..dus we wachten af..maarrrrrrrrrrrrrrrrrr....zo heerlijk..geen chemo meer..heb vanavond sinds lange tijd patat op met zout! Lang geleden! M'n mond is nog lang niet zoals het wezen moet..maar voor 't eerst sinds een half jaar is die niet meer helemaal kapot, alleen wat rauwig/zeer gevoelig!!!!! Onbetaalbaar..en ben me er terdege van bewust, wat een rijkdom!
M'n moeder kwam eten brengen, de buren hebben tussen de middag op Dennis gepast en pannekoeken gemaakt, supermensen allemaal hoor..om ons heen!

Betreft de Herceptin. 1e en 2e dag weinig klachten, vanaf gister veel gewrichts,-spierpijnen, maar dat kan ik hebben, dus mag niet klagen! Hele drukke dagen gehad i.v.m. sinterklaas, vandaag was helemaal bizar..vanaf vanochtend vroeg tot vanavond 21.00(!?) bezig geweest met de kerstinrichting / ramen versieren, tussendoor kwam Sandra ook nog gezellig even een bakkie doen, telefoontjes gehad, Arend heb gelukkig de boodschappen gedaan en eten gemaakt en vanavond met z'n allen de kerstboom opgetuigd, Dennis heeft me goed geholpen met de ramen..hij mocht de keukenramen versieren met sneeuw en raamstickers..helemaal leuk vond tie het, de pubers wat minder bij het optuigen van de boom/kerstverlichting uit elkaar halen..het leek meer op die video van 'you tube van Lau en tiny'..zal er verder niet over uitwijden maar er werden woorden gebruikt die niet in de bijbel staan, maar ik heb me wel suf gelachen in ieder geval..
Tuurlijk heb ik weer lopen schelden bij het plaatsen van het rode lint op de ramen als het weer schots en scheef zat etc...maar bij elke keer schelden dacht ik..nee Bianc..wees blij dat je dit mag meemaken en jeje druk kan maken of een rood lint recht zit op je ramen..waar gaat 't over. Bewustwording kwam wel om de hoek kijken hoor..gehele dag..maar geeft niet..is juist goed..zou iedereen eigenlijk moeten hebben, erom lachen als jeje druk maakt om iets simpels/kleins..heerlijk!

Vandaag was echt een vermoeiende dag, was het laatste uurtje vanavond ook echt hersenloos..kon niet eens meer nadenken..alleen maar bezig geweest sinds vanochtend 7.20..soms vraag ik me echt af waar ik die enrgie weghaal..maarja lekker toch..beter dan lui op een stoel zitten.

Sinds vanochtend ook begonnen met de hormoonkuur..heb er 3 dagen mee gewacht omdat ik het eerst niet wilde slikken, zoals eerder beschreven in m'n vorige blog..maar dacht..ik ben geamputeerd/geopereerd/16 chemo's, nu de Herceptin..zal dom zijn als ik dan 1 behandeling niet doet..want hormonen 'voeden' de evt. aanwezige tumoren..dus erg dom als je het niet doet..als je de rest wel hebt gedaan..vandaar..

Morgen nog 1 raam afmaken en dan ist huis kerstklaar!! Supergezellie is het al..helemaal leuk! En Joke, haar moeder en zus komen morgenmiddag nog even een bakkie prutten en Joke zou nog eten maken voor ons..heb gezegd dat het niet meer nodig is nu de chemo's klaar zijn..maar ze wilde het toch doen..wel lekker hoor!!

Fijn weekend allemaal!

16e chemo is echt max, zenuwpijn handen/voeten..genoeg geweest!

Allereerst degene weer bedankt voor de berichtjes & kaartjes & bloemen!! Superlief! Voel me erg vereerd! Bij de buren moesten we zelfs vazen lenen.
Mooi om mee te maken.

Ik heb wel het gevoel dat die 16e chemo de max was hoor..was echt pittig afgelopen dagen, heb me groot gehouden om maar niet te lopen klagen die laatste week maar heb regelmatig gedacht..1 extra chemo zou ik niet aankunnen ( slaat nergens op natuurlijk) maar afgelopen vrijdagavond kon ik niet meer lopen van de pijn aan beide voeten..rood/doorbloed/kapotte huid/zenuwpijn onderaan m'n voeten, linkerbeen zat vol met vocht...was echt niet gewoon..ook voor t eerst sinds de kuren aan beide handen / vingertoppen pijn..alsof je met beide handen in de brandnetels had gezeten, kon amper wat oppakken of achter de computer..was echt vreemd en m'n mond begon natuuuuuuuuurlijk weer op te spelen en ik had nog spier,-gewrichtspijn ..alles tegelijk...was niet gewoon meer..! Vrijdag overdags was ik nog met m'n moeder gordijnen en vloerbedekking wezen uitzoeken, toen al wel veel last van spieren en gewrichten en toen 's avonds dat allemaal tegelijk inclusief de heftige bloedneuzen..vroeg naar bed gegaan voor mijn doen en 's zaterdags kon ik eerst niet uit bed komen..toch gestrompeld naar de douche..eenmaal onder de douche snel alles gesopt want de pijn i.v.m. warm water op m'n handen en voeten waren haast niet te doen..toen aankleden wat lastig gaat als alles aan je handen/voeten pijn doet..nog nooit zo heftig meegemaakt..voelde me echt een stumper 1e klas..wist echt even niet wat ik met dit lichaam aan moest...
Tegen de middag ging het iets beter, ben maar gaan schoonmaken etc..om toch maar in beweging te blijven en m'n neef kwam gezellig even langs, daarna lopend boodschappen gaan doen..daarna wast echt even sloosh..mezelf maar dwingen..want bij stilzitten nam de pijn juist toe dus dan maar bewegen..nu ik het achteraf allemaal terugkijk denk ik..pffffff..snap niet hoe ik het allemaal gedaan heb..zelfs nog voor 2 dagen macaroni staan koken ondanks continue pijn aan alles en nog wat..tis een hoop geklaag maar geloof me..zo erg als de afgelopen dagen had ik t nog niet eerder gehad..ik heb wel tegen Arend gezegd..al had ik nog een chemo moeten doen had ik volgens mij een paar dagen m'n handen/voeten niet kunnen gebruiken..echt abnormaal..en alles opgeschreven zonder overdrijven, 15 chemo's gaven best veel klachten maar die laatste.. de 16e zal ik echt niet snel vergeten. Nu gaat 't gelukkig weer beter..alleen m'n duimtoppen en onderkant voeten zijn nog gevoelig maar verder gaat 't in vergelijking goed..dit is te hendelen..

Morgen (maandag) de uitslag betreft de hartfunctie..spannend..de oncoloog belt me 's middags..en dan bij ' groen licht"  starten we een dinsdag met de grote dosis Herceptin en hormoonkuur..joepie! Maar niet heus..wil dat het klaar is..verder met m'n leven..gewoon simpel leven..daar word ik gelukkig van..m'n eigen leven leiden wat ik 8 maanden geleden leefde..geen ziekenhuis meer..geen troep in m'n lijf, geen afspraken meer met oncologen/chirurgen/mama-careverpleegkundige/hartonderzoeken/bloedafname, ik wil m'n oude vertrouwde leven terug! Ik heb 2 operaties en 16 chemo's achter de rug..vind het eigenlijk genoeg..om eerlijk te zijn..zo voel ik het echt..een dinsdag begint er weer een hele nieuwe fase met die hormoontabletten en herceptinkuur..aanslag op je hart en hormonen..ben d'r klaar mee..is niet dramatisch bedoeld maar zo voelt het gewoon..misschien zit er wel helemaal niks meer in m'n lichaam en ga ik er weer een nieuwe aanslag op plegen voor jan ...
Die hormoonkuur kan van alles aan je persoonlijkheid veranderen, die herceptinkuur is slecht voor je hart..wat een lol..ik laat me echt niet klein krijgen maar zie er wel tegenop...ik twijfelde weer heel erg de afgelopen dagen ofdat ik dit alles wel weer wilde doen (ik blijf tenslotte de baas wat er gebeurd met dit lichaam) maar Arend heb me er op moeten wijzen dat ik dit hele traject doet voor m'n kinderen..tja..dat is zo..maar soms is het moeilijk..ook al doe ik dit alles voor hun..blijft altijd mijn mening..zonder kinderen had ik t risico genomen het niet te doen van kracht..het idee..m'n lichaam is ws. kankervrij en toch blijf ik tot volgend jaar Oktober onder behandeling en maar troep slikken en inspuiten..pffffffffff..maarja..heb al genoeg blogs gevolgd van vrouwen die overleden zijn met mijn mentaliteit..dus we gaan maar gewoon door..het grootste nadeel is gewoon dat ik de agressiefste tumor had en dus ook agressief behandeld moet worden..dus eigenlijk moet ik niet zeuren en blij zijn dat je tegenwoordig kan overleven met dit type borstkanker. Het gaat me lukken, tis alleen soms pittig..maar komt goed!

Klaar met de chemo's !!!!!!!!!!!!!!!!! Party! + mijn persoonlijke gedicht..

Yeahhhhhhhhhhhh..tis klaar!! De 16e chemo was afgelopen dinsdag een feit!
Arend is met me meegegaan, was wel een raar idee..de laatste toegediend te krijgen, kan ik niet goed uitleggen, alles herbeleven..energiek, vol concentratie aan de chemo beginnen, zodra de vloeistof indruppeld daalt je concentratie van 100 naar ong. 10%, door het anti-allergiemiddel wist je dat ik na een half uur in slaap zou vallen etc..nu ist gewoon sloosh met die zooi!
Nog een week die vervelende klachten vooral vanaf vrijdag maar daarna gewoon sloosh..daar kan toch geen hoofdprijs van de postcode loterij tegenop! Geen kapotte mond/tong/gehemelte meer, hopelijk komt m'n smaak na een half jaar terug, m'n haar wat weer kan groeien, m'n wimpers/wenkbrauwen, geen kapotte voeten inclusief zenuwpijnen aan beide voeten, geen maagzuur, geen blaasontstekinggevoel meer, geen obstipatie, geen pijnlijke droge ogen, geen kapotte/bruine nagels meer, hopelijk minder gewrichts,-spierpijnen, extreme koude gevoel in m'n gehele lichaam, geen onrustige benen, geen overtollig vocht meer rond m'n amputatie wat ik heel erg kreeg na toediening chemo etccccccc............
Terwijl ik dit opschrijf is de lijst van klachten alweer begonnen, maar geeft niks..'t word de laatste week..overleef ik wel weer..maar 't idee dat ik al die klachten niet meer zou krijgen is nog een beetje ongeloofwaardig na al die tijd.

De moeheid en slechte conditie kom ik helaas nog niet vanaf omdat ik vanaf volgende week de grote dosis Herceptin(wat slecht is voor je hart) krijg om de 3 weken en vanaf volgende week moet starten met de hormoonkuur voor 7,5 jaar.

Vandaag heb ik hartfunctie-onderzoeken gehad om te kijken of de Herceptin die ik tegelijk met de chemo's kreeg (toen nog verdund) geen schade aan m'n hart hebben gegeven. Maandag belt de oncoloog me voor de uitslag en als dat goed is gaan we het nieuwe traject in en kan ik gewoon 3 December starten met de grote dosis Herceptin. Om de 12 weken krijg ik dan nieuwe hartfunctie-onderzoeken en moet 1 malig naar de cardioloog.

Gister en vandaag..leek wel jarig!! Van Arend een aromabrander gehad met allerlei geurtjes, heerlijk! Tamara kwam uit school met een bos bloemen, m'n moeder kwam nog even langs, van Bettina kreeg ik een bos bloemen thuis bezorgd met een mooi kaartje erbij, van de buren nr. 48 en 60 kreeg ik bloemen, lieve mailtjes/berichtjes ongelofelijk!!!

Dinsdag zijn we met de kinderen naar de Mac. Donalds geweest en 's avonds taart gegeten om te vieren! Wat een feest! Ik ben er nog lang niet maar om dit toch zo af te sluiten is prachtig!
Ik sluit af met een gedicht die ik heb gemaakt.

Daar sta je dan…

8 maanden later, het ergste is voorbij..

Maar ben ik blij?

M’n lichaam van binnen is door de chemo kapot gemaakt,

qua uiterlijk ben ik verre van volmaakt.

Nu moet ik weer op gaan bloeien,

Blij zijn dat m’n haar weer gaat groeien

Ook mijn wimpers en wenkbrauwen moeten weer een plek gaan vinden op mijn gezicht,

En het aanzicht in de spiegel is op mijn ene borst gericht

Gehavend ben ik uit de strijd gekomen, en denk heel soms  “ is mij dit overkomen”?

Niks kon mij door die diagnose nog hinderen, vechten….

Vechten voor je kinderen.

Lieve mensen om me heen en mijn sterke geest, hard voor jezelf zijn..daarmee bereik je nog het meest.

Met de chemo ben ik nu klaar en tot Oktober 2014 ben ik nog bezig te overleven,

Want tot die tijd moet ik alles nog geven met het streven..een lang/gelukkig leven.

 Volgende week 3 December start het nieuwe behandelings-traject, wat een pret,

 immuuntherapie (Herceptin) en elke dag een hormoontablet.

De immuun therapie is slecht voor je hart en door de hormoontabletten gaan de andere vervelende klachten van start.

M’n conditie is zo slecht dat ik snel loop te hijgen..maar ik zal me de komende maanden ook niet klein laten krijgen.

De aankomende feestdagen zal ik met grote bewustwording beleven, blij zijn dat ik weer ouderwets kan mopperen over wat we de kinderen met sinterklaas en met kerst onder de boom zouden geven.

Het huis weer gezellig kerstklaar maken, rood lint en sneeuw op de ramen, ik LEEF

AMEN!

Het leven is kort & betrekkelijk, waardeer de kleine dingen en mensen om je heen, je grootste rijkdom is gezondheid, dat is een feit! Het klinkt allemaal zo subliem..er zijn maar 2 woordjes voor….

CARPE DIEM!!!

 

 

Morgen de laatste chemo !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Allereerst..degene die eraan gedacht hebben bedankt voor de kaartjes, berichtjes, mailtjes & het prachtige bloemstukje! Superlief! Is echt fijn..zo'n laatste zetje voor de laatste chemo.

Toch blijft het onwezelijk..toen de oncoloog "maanden geleden alweer" vertelde..16 chemokuren.. denk je..WAT / HOEVEEL???!!!!!!!!
En nu heb ik gewoon m'n tas al ingepakt voor de laatste..ongelofelijk..het doet veel meer met me dan menigeen kan indenken, niet dat ik erom moet janken ofzo..maar puur (pak je spuugbakje maar even...er komt een zinnetje aan betreft zelfvertrouwen..)..dat ik blij ben met m'n karakter..zoals ik had gehoopt/gewenst van tevoren...zo is het gegaan!! Geen drama, geen negatief gedoe, gezin moet normaal doordraaien, m'n oude leven/ritme blijven draaien, vaak geklaagd..maar wel doorgegaan en niet bij de " pakken neer gaan zitten"..blablabla
Ik heb op 1 avondje na..nooit een instortingsmoment gekend (alhoewel ik er soms dichtbij was) of mezelf zielig gaan vinden, altijd realistisch gebleven, geen struisvogelpolitiek. Dealen met wat je overkomt (geldt natuurlijk niet in alle situaties van mensen maar wel betreft mijn borstkanker diagnose) en er het beste van maken..maar vooral..tegen jezelf praten..dat was toch wel erg bijzonder de afgelopen maanden..""jezelf dwingen tot dingen..tegen jezelf zeggen dat er ergere dingen zijn in de wereld, boos worden op jezelf / je lichaam en dan maar zorgen dat je geest het sterkste blijft, ook al waren de klachten soms heftig..maar weer denken dat er een dag komt dat het minder is..noem maar op..kortom..je niet klein laten krijgen..ik durf met trots te zeggen..nu op 1 chemo na....al deze afgelopen maanden hebben me vooral niet klein gekregen maar sterker gemaakt in vele opzichten..ik maak me niet meer druk om kleine dingen, relativeer alles, ik waardeer alles veel meer, mensen die niks toevoegen aan m'n leven (fariezeers in mijn eigen woorden)..weg ermee..mensen die de afgelopen maanden (op wat voor manier dan ook) mij/het gezin zijn blijven bijstaan..verdienen alle respect in mijn ogen en een diepe buiging! Iemand in het begin bijstaan is ook perfect en super, maar al die maanden lang....geen woorden voor eigenlijk..ik weet nu wat het inhoud..een kaartje/berichtje/sms-je/langskomen/eten koken/belletje/mailtje/cadeautjes/bloemen/gesprekje op school, in het winkelcentrum, gewoon er..het zijn voor iemand noem maar op..het doet zoveel met je, het kan op een  dag zoveel betekenen even een beetje steun, gevoel dat mensen aan je denken/meeleven..echt SUPER! Zonder dat is het volgens mij zo zwaar en eenzaam..dat gun ik niemand.

Maar nummer 1...mijn bijzondere gezin hahahaha..want dat is het..die hebben mij 24/7 meegemaakt..en ze zijn doorgegaan met hun leven zoals ik wilde, (met alle puberproblemen erbij...) We zijn tussendoor gewoon nog leuke dingen blijven doen, (van disco-avondje tot lasergamen aan toe) het oude ritme blijven draaien, soms erover praten maar positief ingesteld! Allemaal gewend in huis aan een kale/onbehaarde/1 borstige moeder/vrouw, alle 4 gingen ze er op hun eigen manier mee om, diep respect!!!!!!!!!!!!! Met Arend gaat 't goed op z'n werk..de kinderen hebben alemaal weer een goede 1e rapportbespreking gehad..Trots op ze, alle 4!!  Ze hebben me dit laten beleven op mijn manier en dat waardeer ik enorm! M'n moeder, tante/oom, Joke/Henry die echt onafgebroken voor ons 5-en hebben klaar gestaan, zowel tijdens m'n operaties als tijdens de chemo met eten, op de kinderen passen, aandacht voor het hele gezin, vaatwasser gekregen, onvoorwaardelijke hulp..onbetaalbaar, m'n vriendinnen, moedertjes van school om op Dennis te passen en iedereen die op zijn manier hun medeleven gaven..hoe oud ik ook word..ik vergeet het niet!

Morgen de laatste chemo..met hopelijk de laatste week ellendige klachten, taart is al in huis..party! Nog 1 week..zal ik dan na een half jaar m'n smaak weer terug krijgen? Hoe zal m'n haar gaan groeien? Geen pijn meer in alle organen/gewrichten/slijmvliezen etc..m'n gehele lichaam? Wat een feest..de laatste komt eraan! Arend gaat met me mee..hij zei: " we zijn er samen aan begonnen..we stoppen ook samen" ..mooi gezegd! Wat een bijzondere dag morgen!

Drukste dagen ooit tijdens/na 15e chemo!

Afgelopen dinsdag de 15e chemo en 12e Herceptin gehad. M'n bloeddruk was goed, maar m'n hartslag veels te hoog..de zuster zei dat ik het echt rustiger aan moest doen omdat de Herceptin zo'n druk op je hart geeft en de rode bloedcellen laag zijn.
Maargoed alles verliep verder goed, zonder klachten.

Bij thuiskomst belde m'n moeder op, ze had voor ons gekookt maar voelde zich niet lekker, dus ben ik een half uur nadat ik thuis was vanuit de chemo ook nog het eten bij m'n moeder op wezen halen...Arend ging naar een bedrijfsuitje dus ik moest het wel doen, wat achteraf onverantwoord was i.v.m. sufheid..maargoed we hadden wel lekker eten!

Woensdag ook gehele dag bezig geweest, huis schoonmaken, boodschappen, naar de tandarts met de kinderen, gister met m'n moeder naar het gemeentehuis geweest voor uitreksels (ze heeft een huis toegewezen gekregen aan de Prunusplantsoen), intake gesprek gehad met woonvisie, toen moesten we t dorp nog in om pasfoto's te maken voor een nieuwe id-kaart voor d'r, toen snel naar huis Dennis uit school halen. Thuis eten gekookt en toen ben ik nog een groot pakket kleding gaan uitzoeken voor de winkel & alles ingevoerd op de website. Tot 's avonds laat bezig..

Vanochtend weer vroeg uit bed, inclusief de bizarre gewrichts,-spierklachten & beginnende zenuwpijn onderaan m'n voeten maarrrrrrrr...had beloofd Reiley naar school te brengen omdat tie zo lang moet reizen met het busje, breng ik hem soms..dus was pas 9.00 vanochtend weer in huis, 2 paracetamollen ingenomen..en om 11.15 stond ik weer bij m'n moeder voor de deur..weer naar 't gemeentehuis..id-kaart aanvragen, boodschappen  gedaan en daarna zijn we in het huis wezen kijken aan de Prunusplantsoen..helemaal leuk!!! Het is natuurlijk een grote stap voor m'n moeder na 22 jaar verhuizen maar dit is het perfecte huis voor d'r, supermooie flat, gezellig, ruim, licht, 1e etage..alles wat ze wilde, dus ze neemt de woning!! Helemaal leuk!

Dus tot nu toe zeer drukke dagen en vanavond na het avondeten ging voor 't eerst het licht uit..2 uur lang op de bank gelegen, compleet van de wereld. Maar geeft niks..het waren " vruchtbare"  dagen!

Arend heeft voor een dinsdag vrijgenomen om met me mee te gaan naar de laatste chemo, heb al tegen m'n moeder gezegd dat ze dinsdag niet hoef te koken, dan gaan we wel even naar de mac. donalds om het te vieren!
Nog even door de laatste klachten heen en dan gewoon de laatste chemo, ongelofelijk!! Joke staat morgen weer op de stoep met eten, heerlijk!

15e chemo & vriendschap!

So..tis weer maandagavond laat..tas, alles is weer ingepakt, klaar voor morgen! Voor de 1e keer sinds de chemo gestart is..na al die maanden..heb ik nu zoiets van bllllllllllllllllllll..morgen weer stressen/haasten want moet 9.00 al op de chemoafdeling zijn.
Dit omdat ik vandaag een topdag had!

Voor de wekker al uit bed, gedouched, alle tijd voor de kids vanochtend, drukke dag gehad, pas vanavond na het eten heb ik voor t eerst gerelaxed, zat de gehele dag vol energie, lekker vrolijk, druk kleppend, uitgebreid gekookt (voor mijn doen)..heerlijk, alleen maar bezig geweest! Beetje m'n oude niveau op de kortademigheid na, rest van de klachten die ik had waren zwak aanwezig..dusss helemaal top! Maarja..vanaf morgen is het weer back to basic en beginnen alle klachten weer van vooraf aan..ben d'r nu toch eigenlijk wel een beetje klaar mee (komt gewoon omdat ik weet dat ik er nog maar 2 hoef natuurlijk), laatste loodjes wegen 't zwaarst! Dus komt ook wel weer goed!

M'n vriendin zei afgelopen weekend iets..wat me wel raakte, want ze zei: " ik blijf altijd het gevoel hebben TE weinig te kunnen doen voor je".
Maar in mijn beleving heeft ze me bijgestaan vanaf dag 1 tot nu toe (bovenop de 38 jaar vriendschap)..bijna 8 maanden lang onafgebroken langskomen, berichtjes, mailtjes, bloemen, flessen martini hahaha..dus vind ik jammer dat ze dat gevoel heeft want is echt niet zo...vriendschap is voor mij altijd waardevol geweest, maar nu in dit proces, heb ik echt gemerkt wat vriendschap is, ieder op z'n eigen manier, zo waardevol en voel me bevoorrecht dat ik weet wat echte vriendschap is..in goede en slechte tijden..Met mensen lachen is zo simpel, maar als het er echt toe doet int leven..en dan voor iemand klaar staan..San die we midden in de nacht hebben opgebeld om op de oudste 2 te passen omdat ik ging bevallen van Dennis, in het donker van de nacht hierheen komen, en wachten tot we weer thuis kwamen, dit gehele proces betreft borstkanker, de jeugdherinneringen, relatie,-familie perikelen, overlijdens van vaders/familie, vrouwenclubs, weekendjes weg, simpel bakkie leuten bij elkaar en nog veel meer.....vriendschap..zo bijzonder..Sandra en ik zijn samen opgegroeid, Bettina ken ik al 38 jaar en Linda al 25 jaar, dus we kunnen wel zeggen dat dit vriendschap is na zo'n lange tijd!! En via deze weg zet ik dus ook een keer Sandra, Bettina & Linda in het zonnetje, dat verdienen ze!

Morgen ga ik voor de 15e (!!!) chemo..ongelofelijk..bijna klaar..nog 2 weken lang die walgelijke klachten en eten om de 2 uur (wat ik ook spuugzat ben, maar heeft z'n vruchten afgeworpen, daar m'n bloedwaardes continu goed waren) dan ist gewoon sloosh betreft chemo..daarna is het gewoon weer om de 3 weken naar het ziekenhuis, klinkt beter dan elke week. Maargoed..ik moet toch eerst nog effe deze 2 chemo's zien te hendelen, dus ben er nog niet..maar komt goed!

Carpe diem!!

Heerlijk die chemo ! Zenuwpijn aan voeten / maagzuur / opvliegers / spier,-gewrichtspijn etc..

Even een klein berichtje..mensen willen toch weten hoe het gaat en ik zie ( door m'n nieuwe website) het bezoekersaantal van deze blog omhoog gaan dus het blijven schrijven omtrent de kuren etc..lijkt toch wel belangrijk..mensen met dezelfde kuur/kuren als ik zoeken toch " herkenning".

Afgelopen dinsdag de 14e chemo & 10e Herceptin gehad, bloeddruk was goed alleen m'n hartslag was 98(!?) door de slechte conditie en herceptingebruik zeiden ze. Ik had aangegeven dat ik van de week 1 dag had met steken etc..rondom m'n hart..27e krijg ik een hartfunctieonderzoek en hartecho..dus we zullen zien of het gebruik van Herceptin al schade heeft opgeleverd, blijft toch rommel.

Ik heb een tijd zitten praten tijdens de chemo met een vrouw die ik elke week ziet, maar nog nooit intensief mee gepraat had, zij had ook borstkanker in 2009 & kreeg na (nu dus) 4 jaar nog uitzaaiingen in de longen en lever, ze kwam voor de 1e chemo in de rolstoel binnen en nu liep ze op kleine hakjes & sinds ze met de taxolkuur bezig was ze opknapte..dus das heftig maar ook positief..maar ook duidelijk waarom een arts zegt..als ik je over 5 jaar de hand mag schudden hebben de kuren aangeslagen..that's reality!

Ik had aangegeven niet meer continu dezelfde klachten op te schrijven..word een beetje saai..maar het valt wel op dat ze wat heftiger worden.

Gevoel onder de sneltrein gelegen te hebben i.v.m. heftige spier,-gewrichtspijn, veel rennies slikken i.v.m. erg vervelend maagzuur al 3 dagen, m'n blaas..wat lijkt op blaasontsteking..er tegen op zien naar de wc te gaan..m'n huid is zo droog..valt niet tegen op te smeren, het continu ijskoud hebben, wisselende stemmingen, heeeel veeeeel opvliegers, nagels die allemaal zijn ingescheurd(typisch voor taxolkuur)m'n nagels zijn ook bruin verkleurd, geen gezicht!
Het algemene mond/tong verhaal..wat ik redelijk spuugzat ben ondertussen, Maar vooral nu de laatste 2 dagen de pijn aan m'n voeten, douchen betreft warmte is haast geen doen..m'n hielen zien er nog roder uit dan de neus van clown Bassie en ik heb een vorm van zenuwpijn onderaan m'n voeten waardoor ik lastiger loop, vooral m'n rechtervoet..het aan,-uittrekken van schoenen/sokken is al erg vervelend en ben bang dat iemand er tegenaan stoot..maar ik ga gewoon maar door want het moedertje van school waar ik het al eerder over gehad hebt..heeft juist haar laatste chemo toen niet meer gedaan i.v.m. het niet volhouden betreft pijn/zenuwpijn aan de voeten..dus ik zal toch even op m'n tanden moeten bijten want ik laat me nog steeds niet klein krijgen jheppa!! M'n bloedneuzen zijn nu ook weer begonnen dus moet continu m'n zakdoek bij de hand houden anders loop je echt voor paal.

So! Dat was het geklaag!

Morgen houd Jessica d'r verjaardag, gelukkig is het 's middags want 's avonds is voor mij Walhalla op de bank en slaap de laatste 2 dagen na het avondeten..ben wel heel de dag bezig moet ik eerlijk zeggen..'s ochtends voor 7.00 uit bed en verder niet meer rusten, beetje te druk, maarja..geeft niks..beter bezig zijn dan niks doen! Volgende week hebben we ook een feestje, ome Henk word 65 en viert het in Pegasus..waar wij getrouwd zijn, ik hoop dat ik erbij kan zijn, zoals het nu gaat kan ik het wel shaken om 's avonds nog de deur uit te gaan voor een feestje, maar we gaan t proberen!  Nog maar 2 chemo's!!! En ondanks dit geklaag etc...ik blijf positief hoor..en laat me nog steeds niet klein krijgen!!

Eigen website over borstkanker & nog effe doorbijten tot de 26e!!

Zo..daar zijn we weer..is al weer zaterdagavond laat..tijd gaat snel.

M'n klachten heb ik natuurlijk flink maar heb besloten daar weinig meer over te schrijven...de laatste 3 chemo's overleef ik ook nog wel met al die klachten, komt toch heel de tijd op hetzelfde neer & met veel klagen bereik je toch niks dus wil het omzetten naar iets positiefs, maar vooral hopelijk nuttig te zijn om andere mensen 'die de diagnose pas te horen hebben gekregen' te kunnen helpen!

Dus ben ik afgelopen week druk bezig geweest om een website te maken gericht op borstkanker. Toen ik de diagnose kreeg, werd internet m'n grootste vriend..alles wilde ik erover lezen en weten...moest op allerlei sites zijn en heb veel moeten zoeken..
Met mijn website wil ik zoveel mogelijk alle info op 1 pagina hebben staan..van borstamputatie t/m winkels waar je bandana's kan kopen, zodat mensen niet heel het internet hoeven af te struinen.
Ik heb er wel een persoonlijke website van gemaakt..met een paar foto's erop van ons en mijn eigen verhaal...dat maakt het echt een persoonlijke website met in de loop der tijd alle info omtrent borstkanker en alles wat daarbij komt kijken.
Ook heb ik " het Rozengala" team met Ernst Daniel Smit aangeschreven..deze willen geld inzamelen voor de pijnklachten 'die bij kanker komen kijken' waar weinig aan gedaan word of onderschat worden.
Voor mij maakt het niet meer uit, daar bijna alle chemo's erop zitten maar puur voor de mensen na mij..die er nog mee te maken krijgen betreft de mondproblematiek...als ze daar toch eens iets voor uit kunnen vinden, hallelujah!
Dus..ik heb het gevoel nuttig bezig te zijn, puur om andere mensen te helpen, de website is nog lang niet klaar..maar als je op de link klikt zie je een beetje hoe die word  http://borstkanker4.webnode.nl/

Vandaag is Joke nog geweest om voor heel het weekend eten te brengen, super! En wat ik ook superlief vond...vanavond had ik eigenlijk een reunie van de Huishoudschool..maar daar had ik me voor afgemeld i.v.m. de moeheid 's avonds..maar Marjorie bracht vanmiddag een mooie orchidee omdat ik er niet bij kon zijn...deed me echt wat. Ook de mensen die afgelopen week een kaartje/berichtje hebben gestuurd,, bedankt!

Met de kinderen gaat alles goed en z'n gangetje, Arend gaat morgen weer werken na 3 relaxte/gezellige dagen, we hebben een hoop gelachen, vooral om zelfspot, kon amper lopen/bukken/opstaan en dan nog heel de dag m'n tong uit m'n mond, bloedneuzen in de winkel, zonder zakdoek..zie je het voor je..een kale vrouw die gebogen loopt met een tong uit haar mond & een doekje voor d'r neus..pfffffff niet echt opwindend maar we lachen er maar om..klagen heeft toch geen zin! Dan maar harde humor!

Ik bijt nog wel even door en zodra ik het even niet ziet zitten, lach ik het maar weg..en denk dan bij mezelf..nog even volhouden Bianc, met deze strategie hou ik het nog wel vol..hard voor jezelf zijn, alles relativeren & de 26e als einddoel zien!!! Dinsdag ga ik voor de 14e chemo!!

Bloedwaardes / 13e chemo & foto porto-cath ( port-a-cath) !

Afgelopen dagen ondanks m'n flink gehavende/kapotte mond..mezelf in een strak regime gezet qua eten..gewoon dooreten alhoewel het flink pijnlijk en soms niet te doen was...maar de laatste kuren hingen af van m'n bloedwaardes die vanochtend gemeten zouden worden dus heb doorgezet, gewoon brood gegeten, elke dag prakkies, m'n vitaminepillen + m'n vegetarische vlees, veel yogurt/vla, vast voedsel was eigenlijk niet te doen maar was zo bang dat ze een pauze gingen inlassen, wat vaak voorkomt in deze tijd van de chemo's i.v.m. flinke dip van je bloedwaardes en dat wilde ik pertininent NIET, dus alles op alles gezet. Met GOED resultaat!!

Even tussendoor..ik krijg veel vragen over de porto-cath ( het kastje onder m'n huid boven m'n linker borst) waar alle chemo's en alles doorheen gaat..mensen willen weten hoe het eruit ziet..bij deze een foto..het aanprikgat van de naald zie je nog zitten, niks engs..juist mooi deze methode, ik heb geen kapotte armen, alles door dit kastje!

Ik had in het begin van de chemo een persoonlijke kaart gekregen(voor thuis) waar al die waardes op worden bijgehouden, de oncoloog had m'n waardes vanochtend daarop geschreven en er een krulletje achter gezet, hij zei lachend: "als je jonger was geweest had je een sticker gekregen, nu een krulletje", dit omdat i.p.v. zoals de laatste weken te dalen..ze nu allemaal iets waren gestegen, hij gaf me echt een schouderklopje...nou..beetje kinderlijk maarrrrrrrr geweldig toch!! Dus de laatste is nu 100% 26 November, here I come!! Zo blij ben ik..kan ik niet uitleggen, niks geen chemopauze gewoon even hard zijn voor jezelf, doorbikkelen en doorgaan (ben euforisch hoor..nu ik dit schrijf..dus neem me niet kwalijk) Ben gewoon zo opgelucht en blij!

Ondanks de stress van vanochtend, vroeg uit bed, douchen, alles netjes achterlaten, kinderen naar school, Arend had al lekker een bakkie koffie voor me klaar staan want die kwam uit de nachtdienst, heb ik Dennis naar school gebracht en daarna snel naar t ziekenhuis gereden want ik moest er 8.45 zijn, bloedprikken, gesprek met de verpleegkundige, gesprek met de oncoloog en 10.30 m'n kuren, was iets voor 14.30 pas weer thuis..een lange dag met veel info van de oncoloog..zal ik zo vertellen..m'n moeder was er weer bij thuiskomst, ze heeft Dennis uit school gehaald en weer een heerlijk prakkie andijvie gekookt voor ons!! Arend kon daardoor gewoon relaxed uit bed komen aangezien die weer nachtdienst heeft nu. Alles verloopt altijd relaxed elke dinsdag door m'n moeder en Simone die Dennis elke dinsdagmiddag mee naar huis neemt..hulde!!

Reiley zei zoiets spontaans leuks/moois van de week..hij zat me aan te kijken en zei: " mama..we vechten het maar mooi aan met z'n allen, die kanker"..tis dat je kaal bent en er heel anders uitziet, maar verder merk ik niks..ahhhhhhhh..mooi he..m'n wens is uitgekomen als zo'n kind dat zegt..dat wilde ik..een paar maanden geleden, het gewone leven moet hoofdzaak worden/zijn..niet die borstkanker..top! Tamara stuurde me weer liefelijk een sms-je onder de kuren en belde vanaf school vanmiddag hoe het was gegaan, Arend kwam toen ik vanochtend, voor die naar bed ging) onder de douche(op m'n allerknapst, naakt..pffffff) stond me nog even succes wensen & Dennis zei vanochtend omdat ik toch een beetje gestressed was, mama je hoeft niet te stressen hoor..als ik iets later op school komt weet de juffrouw dat het dinsdag is en je naar de chemo moet..ahhhhhhhhhhhhhh...toppertjes allemaal!

Maargoed..de oncoloog zei dat ik na 9 December meer rust in m'n leven krijgt want dan zijn alle wekelijkse chemo's gestopt, m'n hartfunctie getest(27 nov.), gesprek chirurg en mammacare(9 dec) en m'n 1e grote dosis Herceptin(start 3 December) " want word nu wat verdund gegeven i.v.m. de gezamelijke chemo"  en begin van de hormoontabletten gestart 3 dec.)

Dussssssssss 3 December start ik met Herceptin om de 3 weken en meteen moet ik dan ook starten met de hormoonkuur voor 7,5 jaar elke dag(tabletvorm). Ik wilde de hormoonkuur uitstellen tot na de feestdagen maar dit werd me ten zeerste afgeraden (i.v.m. schema's, tumorgevoeligheid en gezondheid) M'n bloed blijft wel om de zoveel weken bekeken worden omdat ze daarin kunnen zien of het goed gaat en m'n hartfunctie blijft onder controle om de 3 maanden. Maarrrrrrrrr....eerst nog even de laatste 3 chemo's!!!!!! Die onderschat ik niet maar nu het einde in zicht komt word je een ander mens..nog simpeler dan ik eerst was..klagen over m'n mond/kapotte voeten, slaappproblemen, gewrichtsklachten, bloedneuzen, mag..maar ik weet ook dat dit over enkele weken voorbij is. Alleen voor m'n slechte conditie, die alleen maar slechter gaat worden door de Herceptin, adviseerde ze me naar herstel en balans of naar de sportschool te gaan na de chemo's om dit op peil te houden of enigzins te verbeteren, duurd maanden zeggen ze, en vooral doordat ik de Herceptin nog een jaar moet gebruiken en m'n hartfunctie daardoor slechter word in de meeste gevallen, zeggen ze dat het slimmer is aan je conditie te werken..nou..dat doe ik zelf wel..hoef geen lotgenotencontact toestand met daarbij te sporten..ga wel lopen naar school en hopelijk weer snel op de fiets te kunnen stappen..ik red me wel en bouw langzaam m'n conditie wel op na 9 December.
Ik was toch weer aangekomen..weeg nu 61 kilo..is lang geleden, boven de 60 kilo, dus bedankt..chocolade/marsen/wijngums/toastjes brie/kaasbroodjes en snoep & taxolkuur! Aan m'n conditie ga ik dus zeker werken voordat ik nog dikker word!

Nog maar 3 chemo's ongelofelijk, ben zo blij! Ik ga zeker over 5 jaar iedereen de hand schudden (zoals de oncoloog eerder en vandaag ook weer zei) Over 5 jaar kunnen we pas zeggen.."ja de kuren hebben effect gehad". Ook al was/is het de agressiefste vorm die ik heb/had..over 5 jaar en en 3 weken..26 November 2018..schud ik ieder die ik lief heb en me bij staat(op alle manieren) de hand! Noteer het alvast in je agenda!

Ik lees net tussendoor ik m'n blog aant uploaden ben voor google dat Frank Kieboom is overleden, ik kende hem al vanaf m'n jeugdjaren bij Oost..het schaatsen enzo..hij was altijd vriendelijk/aardig woonde ook in Bolnes, hij is 13 meter vanaf een dak gevallen...echt bizar..zijn vrouw en 2 kinderen helemaal naar de kl~te nu natuurlijk..het leven is niet eerlijk soms...

Carpe Diem!

                                  

12e chemo en nog veel meer!

Afgelopen dinsdag is Arend mee geweest, hij was vrij en wilde graag mee.. zelfs de zusters zeiden tegen hem: Goh..mag je weer eens een keer mee? Dit omdat ze weten dat ik een einzelganger ben. Toch fijn als tie erbij is, wel gezellig!

M'n bloeddruk word elke week gemeten i.v.m. de Herceptinkuur..die was flink hoger dan normaal, ook m'n hartslag was stukken hoger..dit kwam door de slechte conditie zei ze...wat ook klopt want ben snel moe/kortademig. Maar verder verliep het probleemloos op het aanprikken van de porto-cath na..want ze hadden een nieuwe naald die een stuk langer was dan de vorige..dus die zalf had weinig effect deze keer..de naald stak zelfs uit het "kastje" en moesten ze goed vastzetten met tape..soort zenuwpijngevoel gaf dat (3 uur lang).
ik gaf aan dat het een beetje vaag was om nieuwe naalden uit te proberen wat veel pijnlijker is dan de gewone naald..ze zouden kijken of zeze nog hadden en voor me apart houden, wel lief!

Gister was m'n ADHD dag...'s ochtends eerst Dennis naar school gebracht, toen Tamara naar d'r stageplek gebracht (Pameyer in Rotterdam)..eenmaal thuis gekomen om 9.00 meteen de pannen opgezet & voor 2 dagen macaroni gemaakt, daarna alle huishoudelijke toestanden etc..gunde mezelf geen tijd om te zitten, was onrustig en bleef maar bezig, de gehele dag door! 's avonds was het dan ook sloosh zeg..pffffff..overdrijven is ook een vak.

Vanochtend kon ik niet uit bed komen van m'n gewrichten, spier,-rugpijn...echt belachelijk..leek wel aangespoeld bij 'zeehondencreche Pieterburen', al rollend ben ik uit bed gestapt..na het douchen moest ik me aankleden op bed omdat ik m'n rechterbeen niet goed kon optillen van de pijn hahahaha..ja..laten we er maar om lachen want anders zou het teveel worden...auto in-uitstappen om die kinderen weg te brengen was ook amper te doen..dus tot nu toe..sinds vanochtend leek het wel een 18+ film..alleen maar kreunen en kermen...dit omdat het soms haast niet uit te houden is bij opstaan/zitten/schoenen aandoen etc..maargoed..we gaan nog even gezellig door te klagen...uren lang last gehad van een bloedneus..schaamde me toen ik in de winkel liep, had gelukkig een zakdoek bij me...kwam me neef nog tegen..1e wat ik vroeg was.." zie je niks" ? want je bent bang om voor paal te lopen met zo'n spontane bloedneus, om de 10 minuten kreeg ik er 1..vaaaag..sinds vanmiddag begint m'n mond weer op te spelen alhoewel ik 1 dag had van de week dat het stukken minder was..maarja..dat komt omdat het geen tijd heeft om te herstellen..maargoed...de laatste weken laat ik me niet klein krijgen, we gaan nu aftellen..zo bizar...nog "maar" 4 chemo's te gaan!!!! A.s dinsdag krijg ik nr. 13 v/d chemo..ik heb zo'n hekel aan dat getal...ongelofelijk & ik ben bijgelovig dus ben blij als ik kan schrijven dat nr. 14 erin zit. Maarja..zover ist nog niet.

Met een hoop mensen gepraat afgelopen week die me aanspraken, bij school/winkels overal kwam ik wel iemand tegen die ik kon..allemaal vol lof over me..hoe ik ermee omgaat etc..poehee! Even naast m'n schoenen lopen hoor...nee hoor..maar iedereen vind het zo knap dat ik me zo staande houd na al die maanden en kuren etc...maarja..ik heb toch geen keus? Ik heb heeeeeeeel veeeeeeel blogs gelezen van vrouwen is soortgelijke situatie en weet dat er vele in een dip schieten, onzeker zijn, angst hebben, alleen maar in een verdrietige situatie zitten of uiteindelijk dat familie de blog in ere hield omdat diegene was overleden..etc...dat kan! Wie ben ik om te oordelen hoe je ermee om moet gaan..maar ik ben gewoon anders..in al die 7 maanden heb ik een uurtje een dip gehad..that's it..verder alleen maar positief geweest ondanks klagen, veel lieve mensen om me heen, gewoon m'n ding blijven doen, veel tegen jezelf praten maar vooral..deze blog..die is voor mij zo belangrijk...lekker van je afschrijven..niet uren erover praten..daar hou ik niet van...gewoon lekker je gevoel typen en vooral..zo dicht mogelijk bij je eigen persoontje en je ouwe leventje blijven. Is heus niet makkelijk af en toe en tuurlijk word je wel eens boos door ongemakken, maar dat moet je dan maar snel omzetten in positief denken anders red je het niet. Er komt zoveel bij kijken bij dit hele gebeuren..dat kun jeje niet indenken als je er niet mee te maken hebt..daarom is het belangrijk dat je sterk bent..je niet klein laten krijgen.

Ik was ook een vrouw van uiterlijk..m'n haar lekker geverfd, wild/gek getoupeerd of zwaar opgemaakt, nooit onzeker over m'n lichaam etc...nu heb ik geen haar, geen wenkbrauwen, geen wimpers, geen rechter-borst meer maar meer een haaienbeet aan die kant..maar wel m'n zelfvertrouwen..nog net zoveel als eerst..alhoewel ik weet dat ik weinig aantrekkelijk ben hahahaha maar tis voor een goed doel..en dat is blijven leven...maar elke dag word je geconfronteerd ermee..bij douchen, aan,-uitkleden, bij een schone bh eerst weer dat nepding erin..etc..hoe oud ik ook word..elke dag is een herinnering van deze tijd waarin ik nu leef. Een ander is aan het sparen voor een nieuwe auto of vakantie..ik kijk erna uit als m'n haar weer begint te groeien..ik niet elke week meer naar het ziekenhuis hoef, geen chemo gerelateerde klachten meer heb, ik deze toestand overwonnen heb! En samen met dit gezin, familie,vrienden oud worden!

De keerzijde...waneer je deze diagnose "ooit" te horen hebt gekregen zal je leven nooit meer onbezorgd zijn...bij elk knobbeltje/bobbeltje, controleonderzoek etc..angst dat het weer zover is..maarja..ieder heeft zijn angsten in het leven..ook daar moet je mee om leren gaan in de loop der tijd.

Liefde is...samen met de parasol in de voortuin liggen!

Zaterdag was een topdag ondanks de klachten maar afgelopen zondag was de nr. 1 sinds alle chemo's qua mondklachten, niet gewoon eigenlijk..

Amper kunnen eten, veel vla op..continu een bloedsmaak in m'n mond..uit m'n gehemelte, achterkant tong en de aften op de zijkant van m'n tong..gewoon kleine bloedstraaltjes, zo bizar..praten, slikken, alles deed zeer..tanden poetsen was echt amper te doen en op de zijkanten van m'n tond schimmelinfectie...was echt niet om aan te zien gewoon..ik liep vrijwel gehele dag als een loopse hond met m'n tong uit m'n mond om maar koelte te krijgen, wat hilarische beelden geeft natuurlijk, maargoed..dat verzachtte iets, regelmatig met kamille gespoeld.
Als ik in wat rustiger vaarwater zit wil ik echt iets gaan ondernemen (makkelijk gezegd)..om iets uit te vinden hiervoor..desnoods schrijf ik een tv-programma aan om me erbij te helpen..niet voor mezelf..want dan ben ik allang klaar met die kuren maar voor iedereen die hier ook mee te maken krijgt..in deze moderne tijd is het niet normaal om zoiets mee te maken..en jaaaaaaa..ik weet...er zijn ergere dingen op de wereld..maarrrrr..op het moment dat je zoiets voelt..dagen lang en dan zo'n dag..dan wil je maar 1 ding..dat de pijn weggaat..meer niet! Dus ooit word ik misschien nog de uitvinder van een wondermiddel hiervoor, ik hoop het!
Toch samen met Tamara naar het zwembad geweest want Arend was met Reiley naar de Kuip..en Dennis heeft z'n briefje meegekregen om met kleding aan te proefzwemmen..yeahhhhhhhhh..eindelijk..wat een rust zal dat geven als tie z'n diploma haalt..

Vandaag....nou..weer compleet iets nieuws..de dag van de zware storm..pfffffffffff...de ochtend begon goed..de kids moesten allen weer naar school..dus ik was op tijd uit bed, lekker gedouched..koffie klaar..maar door de storm was de grote parasol omgewaaid(die nog steeds in de voortuin stond..ahumm), ik dacht..ik haal die parasol binnen voor die helemaal stuk waait..yep...ik had hem rechtopgezet en wilde hem uit die " zware voet halen"  waar die in stond..dus sjorren en trekken aan dat ding met windkracht 11 ofzo..en toen opeens " KRAK" onderin m'n rug, flink pijnlijk en acuut/vanzelf zaktte ik door m'n knieen en lag in de voortuin...durfde me niet meer te bewegen en riep alleen maar Dennis, Dennis, Dennis...hahahaha..dat kind schrok zich natuurlijk de hondeziekte en rende naar boven waar Arend nog in bed lag..
Die was zo flink geschrokken dattie nog witter zag dan Gerard Joling z'n tanden en hielp me overeind en heeft Dennis snel naar school gebracht...

Arend wilde de dokter bellen..uhhh..nou nee..bedankt. Gewoon hete zalf erop gedaan..kussens in m'n rug..toch in beweging blijven pffffff..tot nu toe (00.10) kan ik nog steeds niet normaal lopen/opstaan/bukken/tillen/hoesten/niesen etc...trekt helemaal door m'n rug en naar m'n heupen, maarja..na een goede nachtrust moet het toch weer gewoon zijn..echt geen tijd voor die onzin..wat een toestand..Arend heeft verder alles gedaan vandaag..owowowowoow..ik heb wel eten gekookt..want zo doelloos op je kont zitten vind ik zo 3x niks..
Trappen lopen is helemaal lastig..maarja..volgens mij zit er boven 1 met een voodoopop ofzo..of word ik getest hoeveel ik aan kan hahahaha..nou..kom maar op!

Morgen ist weer chemodag..hopelijk is m'n rug dan weer gewoon..want 3 uur lang stil zitten word hem niet met dit gevoel..Arend is vrij en wil mee..dus morgen gaan we weer..de 12e chemo alweer...ben zo bang hoe het met m'n mond gaat naarmate ik weer een chemo heb gehad..dat is m'n enigste angst..maarja..ik moet er doorheen..zal wel weer goedkomen!

Vergeet niet..Carpe Diem!

Dagje uit! + foto's !!

Wat een superdag was dit! We zijn wezen lasergamen, karten en uit eten erbij in Dordrecht. Helaas was Dennis nog te klein om te karten dus zijn Reiley, Arend & Tamara met z'n 3-tjes gegaan en Dennis en ik hebben gekeken en gefilmd! Lasergamen konden we gelukkig wel met z'n allen, echt lache! Daarna lekker gegeten, tijdens het eten keek je op de kartbaan..was echt leuk geregeld!
Zowel bij het lasergamen als karten kreeg je de scores van hoe je het gedaan had...ook de formule 1 blokken voor de nr. 1, 2 en 3 waren er..om een foto op te maken. Als je op de foto klikt..vergroot tie.

 

Dit zijn voor mij de waardevolle dagen, iets doen met z'n allen, alleen maar genieten en lol hebben en dat zodra de kinderen naar bed, dat ze zeggen: " was supergezellig vandaag"..daar kan geen staatsloterij of wat dan ook tegenop! M'n mondklachten waren heftig vandaag, maar niemand heeft er iets van gemerkt, iedereen zien genieten kan geen medicijn of spoelmiddel tegenop!

 

Arend had eigenlijk nachtdienst maar heeft vrijgenomen om met Reiley morgen naar de Kuip te gaan omdat m'n neef een weekje er tussenuit is, ik ga samen met Tamara naar zwemles van Dennis dus zondag zijn we allemaal weer " onder de pannen" ! Heb nog 2 leuke foto's gevonden van toen Arend 50 werd..bij deze..de foto's..het gezin, m'n rijkdom!

 

Sterk en positief blijven! 11e chemo en 7e Herceptin zit er weer in!

De dip was heftig, maar gelukkig kortdurend! Past ook zooooooo niet bij mij, maarja..wat de ene persoon aan het begin van de diagnose krijg, kreeg ik na 7 maanden..beter laat dan nooit, zal wel ergens goed voor zijn.

Toen ik dinsdagochtend naar het ziekenhuis reed voelde ik me nog steeds niet jofel en emotioneel..maar toen ik eenmaal naar de ingang van het ziekenhuis liep dacht ik: "Bianc, verman jezelf..hou aub op met deze flauwekul, zo ben je niet..en wil je vooral niet zijn! Hou je eigen "net zoals alle afgelopen maanden" aan de 2 woorden..STERK & POSITIEF!!!!

Toen ik eenmaal weer op de chemostoel zat had ik weer het gevoel langzaam mezelf te worden en alles aan te kunnen, raar maar waar..een mens zit raar in elkaar.

M'n moeder had bij thuiskomst alles op orde want de kinders hebben natuurlijk vakantie, dus ze had lekker tosti's gebakken en 's avonds voor een heerlijk prakkie gezorgd, toppie!
's Avonds begon de Herceptin te werken en was ik actief, kreeg weer een bizar grote waffel, leek wel weer een puber, opstandig gedrag, gevoel heel de wereld aan te kunnen. Lang leve de hormonen!

De woensdagen blijven ook heilig als je weet dat er rond 17.30 weer een prakkie bezorgd word door m'n tante en oom, zo waardevol allemaal.

Vanochtend zijn Sandra en Bettina nog gezellig geweest, vanmiddag ben ik met de kids naar de tandarts geweest, Arend had avonddienst, we hebben lekker pannekoeken gegeten en lekker gelachen met z'n allen! En ik heb nog mooie kaarten gehad vandaag, bedankt!
Na het eten heb ik even een half uur op de bank gelegen want toen ging het licht even uit, maar daarna weer alles oke! M'n mond/tong heeft natuurlijk in de korte tijd geen tijd gehad om te herstellen en begint sinds vanavond weer van vooraf aan...achterop m'n tong begint alweer open te raken en m'n gehemelte weer vol met rode puntjes..dat is voor mij het allerfrustrerende maar ik weet dat ik dit nog even moet zien uit te houden tot alle chemo voorbij is en er toch mee om moet zien te gaan, want zo'n dip als 2 dagen geleden hoef ik niet meer..

Zaterdag willen we weer even wat leuks gaan doen met het gezin, dus helemaal leuk!

Wil je lachen..zet een aflevering van Geer en Goor op..Wil je niet lachen?? Lees dan deze blog....

Dit word de gevoeligste, wel eerlijke blog ooit van mijn kant..dus je kan nog afsluiten...in al mijn blogs ben ik eerlijk en oprecht geweest, dus doe dit nu ook...alleen is niet mijn stoere/positieve/harde kant maar mijn menselijke kant..

De chemo zet alles op stop dus de maandelijkse toestand (netjes genoemd)ook, is natuurlijk niet vervelend! Alleen je hormonen gaan wel door met werken en zijn daardoor waarschijnlijk van slag. Ik ben wisselend gestemd en probeer dat te verbergen want ik "voel/merk" het aan mezelf en wil niet dat andere daar de dupe van worden. Alleen..door die denkwijze word ik alweer boos op mezelf want ik wil dat niemand de dupe word van mijn " bijkomende ongemakken" terwijl ik vind dat andere mensen soms geen rekening houden met mij, waar gaat 't nog over..omgekeerde wereld volgens mij.
Vanavond was er een kleine irritatie binnin dit gezin, vooral met opgroeiende pubers herkennen we dit allemaal..maar dan denk ik..goh..is er nou niemand die denkt..ach..laten we maar gewoon doen en het gezellig houden..(want de maandag is heilig voor mij..de klachten zijn dan verminderd, geniet nog van m'n gewone laatste avond..te weten dat ik de volgende ochtend weer die kuren krijg)..verleden week maandag ging het ook al fout doordat 1 puber 3,5 uur te laat thuis kwam...maar nee hoor..'t leven kabbelt gewoon verder..dus waarvoor zullen we daaraan denken?????? Verdere avond verliep verder normaal maar ik merk aan mezelf dat ik steeds meer verander...vooral op geestelijk vlak.
Toen ik Dennis vanavond onder de douche had gezet...Reiley was boven aan 't tv kijken, Tamara was met een vriendin gezellig op d'r kamer, Arend was druk bezig op z'n telefoon..dacht ik..pfff..zal iemand het opvallen als ik er niet ben..waar doe ik dit allemaal voor..morgen begint de ellende weer..
Alleen Arend zei tegen mij vanavond: "morgen moet je alweer"...achja..reageer ik dan maar..want is er 1 iemand  die snapt hoe vervelend het is dat ik  morgen weer MOET! Waarschijnlijk niet..want dat dank ik aan mezelf...ik heb zelf in al die maanden tegen iedereen gezegd...niet zeuren..er zo min mogelijk over praten, gewoon doorleven en positief blijven, komt goed!
En nu..na 7 maanden jank ik..."terwijl ik dit allemaal opschrijf"..voor 't eerst sinds al die maanden..al bijna 5 minuten lang..nog nooit..sinds de uitslag eris..heb ik gejankt om mezelf want ik ben realistisch en weet dat iedereen dit kan overkomen..dus heeft janken geen zin...maar nu ist even sloosh..
Ben er nu achter gekomen dat ook IK maar een mens ben..ik heb van de week al tegen Arend gezegd..ik moet even praten want ik voel me net en stomende fluitketel waar de druk niet word afgehaald..ook ik heb m'n zorgen....vooral als je leest(in mijn categorie tumoren) dat 53% over 5 jaar nog leeft,..pfffff..beetje weinig..dankzij de Herceptin is de overlevingskans groter...paar jaar geleden was dat (zonder Herceptin) met mijn types tumoren gewoon einde verhaal..

Afgelopen week...m'n gehemelte/tong kapot..waardoor praten/eten/tanden poetsen etc...weer flink bemoeilijkt werd...hetgeen ik zo blij was "na de ac kuren" wat weg was..kreeg ik gewoon in volle vaart weer terug...de terugkerende bloedneuzen..toen ik vanochtend onder de douche stond..kreeg ik en een bloedneus en tijdens het tanden poetsen onder de douche kwam erook bloed uit omdat ik precies langs die aften kwam..leek wel een horrorfilm..pffff..het vocht wat blijft zitten onder m'n oksel/amputatiewond, de onrustige benen/kramp..pijnlijk linker oog wat wat gezwollen is en m'n voeten die vreselijk jeuken en pijn doen bij t lopen en dan nog eens m'n hormonen die alle kanten opgaan! En de zin: ik ben veranderd, maar de wereld om mij heen niet...spreekt me nog het allermeeste aan qua geestelijke gesteldheid..maarrrrrrrrrrr....ik ben niet misselijk..is natuurlijk altijd de 1e vraag als je het over chemo's heb pffffff...

Afgelopen vrijdag kwam Corrie nog bloemen brengen i.v.m. de ""verjaardag"" van Gerrit en Joke kwam gister nog een boodschappenpakket brengen van haar ouders en een nieuwe koekepan voor ons..super!!!!!!!!!

Maargoed..ik kabbel ook door met dit leven en ga morgen dus maar weer de zoveelste kuur ondergaan, kinderen hebben vakantie, m'n moeder let op ze, zal wel weer goedkomen allemaal. En IK..ik red me wel hoor ondanks deze negatieve blog.....voor je t weet is t 26 November..voor iedereen een gewone datum..voor mij ist einde chemo-ellende.

Nog 6 chemo's te gaan! 26 November einde chemo??!!

M'n bloedwaardes zijn weer gemeten..m'n beenmerg zet niet snel meer aan dus moet extra alert zijn op infecties, krijg er helemaal smetvrees van..1000x per dag m'n handen wassen, afstandsbedieningen, winkelwagentjes, deurknoppen etc...word er helemaal eng van hahahaha

En ik kan ws. volgend jaar aan het programma Obese meedoen want ben in 3 weken tijd..2,5 kilo aangekomen!! Deze chemo staat erom bekend dat je vet/vocht vasthoudt en ik snoep/eet als een gek..complete marssen/wijngums..noem maar op..prop ik erin...veel vla/yogurt, continu trek hebben in pizza's/kaassouflees..hoe gek kan je zijn...m'n smaak is vrijwel compleet niks meer..en toch heel de tijd willen eten..vaag..

Tijdens de kuur was ik weer proefkonijn om in de porto-cath te prikken, zijn er toch niet zoveel van dus tegenover me weer een nerveuze zuster met bibberende handjes..pffffff..maarja..ze moeten het ook leren dus ik stel me wel beschikbaar, alles verliep goed en m'n bloeddruk was iets gestegen(door de Herceptin), maar verder prima in orde!

Lichamelijk merk ik wel dat het z'n tol begint te eisen..de wekelijkse chemo..veel vocht rondom m'n amputatiewond en oksel, echt irritant, en dan nog de VELE opvliegers(Schiphol is er niks bij)...het wisselt zo snel..dat het lijkt of je koortsaanvallen hebt..superheet/dan weer ijskoud..onrustige benen, maar het aller-aller-allervervelendste...m'n tong is achterop weer kapot en op m'n gehemelte en aan de zijkant van m'n tong weer kleine aften...zooooo klaar was ik daarmee en nu heb ik het weer...daar word ik wel een beetje weemoedig van maarja..zijn ergere dingen moet je dan maar denken. Nog 6 chemo's te gaan!
Iedereen mag een pauze(met deze wekelijkse kuren) inlasten van een week geen chemo..liever niet natuurlijk maar het mag..zodat je lichaam even kan herstellen..doe ik niet maar..ze zei..als je zonder pauze deze kuur afmaakt ben ik 26 November klaar met de chemo's!!!!!!!!!!!!! Daarna in December beginnen met de hormoonkuur voor 7,5 jaar en 3 wekelijks Herceptin, die ik nu ook wekelijks krijg.

Als die chemo's maar klaar zijn...als een kind zo blij zal ik zijn en gebak halen..maar zover ist nog niet..nog even volhouden, komt goed!

Vanaf dinsdag heb ik best drukke dagen gehad, alleen maar bezig geweest..en vanavond wast sloosh..ook puur die mond weer die alles verziekt..maarja..klagen, klagen..bereik je ook niks mee..dus ik hou er maar overop.

Vandaag (is nu half 1 's nachts) dus 18 Oktober..Gerrit z'n verjaardag..pfffff..tis 9 jaar geleden maar lijkt wel de dag van gister..ik heb al op hem geproost en gezegd dat ik voorlopig nog niet boven kom, ik ga morgen even schoonmaken bij hem en een kaars brandende houden heel de dag thuis, meer kan ik niet doen..9 jaar geleden waren we nog druk bezig met de abrahampop te versieren en nu zijn het alleen maar herinneringen. Laten we maar dankbaar zijn dat we leven!

Carpe Diem en allemaal alvast een fijn weekend!!

10e jajajaja 10e chemo komt eraan!

Gezellig, relaxed weekend achter de rug! Lekker met de kids bij m'n moeder geweest, 's avonds met z'n allen de prachtige film(voor de 2e keer) Green Mile gekeken...traanbuizen waren weer geactiveerd..

Vandaag naar zwemles geweest met Dennis en heeeeeerlijk met z'n allen gegeten van Jokes kookkunsten, gehele weekend heb ik niet hoeven koken...Dusssss "resumee"..dinsdag kookt m'n moeder / woensdag m'n oom en tante, afgelopen weekend Joke...echt een rotleven heb ik hahahaha....dit doen ze niet een paar weken..maar al vanaf m'n 1e operatie, alweer maanden geleden..respect, respect en nog eens respect voor m'n familie!

Iemand eens een keer helpen is geen moeite..maar week in,-uit, maand in,-uit..maanden lang doen ze dit al...op allerlei/diverse manieren, zie dat maar eens vol te houden, klinkt zo simpel..maar is het niet.
 Ook de mensen die regelmatig een kaartje/mailtje/berichtje sturen, langskomen of zomaar een bloemetje geven etc...echt super, want het blijft gewoon een feit..in het begin is alles erg en schrikken mensen van het nieuws..maar des te langer het duurd zo'n process van chemo's en toestanden gaan mensen weer verder met hun eigen leven en raakt het op de achtergrond (is met alles zo en is ook menselijk hoor) dus geeft niks maar daarom heb ik zo'n respect voor de mensen die je zo nabij blijven staan. M'n vriendinnen ook...schatties zijn het. Een oud gezegde maar zoooooooo een feit..je leert de mensen kennen in je leven bij zo'n proces waar ik nu in zit.
Ook mensen van wie je het niet verwacht waar je hulp van krijgt of interesse in je tonen of ze mag bellen als je iets nodig hebt etc...moeders van school..mocht dit alles afgelopen zijn volgend jaar....vergeten doe ik het niet..de "impact van mensen".

M'n eigen gezin....toppertjes!!..We leven net zoals eerst..het normale leven, geen drama's, kids doen het heel goed op school, harde humor, ik kan met dit proces op m'n eigen manier er mee omgaan..er vrijwel nooit over praten, gewoon positief denken en doorgaan, mochten ze erover willen praten, altijd goed! Maar verder gewoon ieder z'n eigen leven leiden, soms moet ik ze er op wijzen dat ik met chemo's bezig ben etc...want het draait TE normaal door denk ik hahahaha..dat ze af en toe vergeten hoe/wat..helemaal goed! Kinderen zullen over een paar jaar NOOIT kunnen zeggen..goh..toen m'n moeder werd behandeld voor borstkanker..was een vreselijke tijd..nee..ze zullen kunnen zeggen..m'n moeder was sterk en heb weinig gemerkt van alle toestanden die erbij kwamen kijken. Soms vraag ik ze wel eens: " hoe ga je er mee om, maak jeje wel eens zorgen" , dan zeggen ze oprecht..uhhhhhh..nee..'t gaat nu toch goed?? Nou..super toch! Tuurlijk hebben ze hun eigen zorgen, maar het leeft niet 24/7..Het leukste is dat Dennis wenste dat m'n haar weer snel ging groeien want hij vind me lelijk zo hahahaha prachtig toch..Reiley blijft altijd zeggen..goh mama..toch raar dat je niet meer dat "leeuwenhaar" (zwaar getoupeerd) heb..en Tamara stuurd me elke dinsdag onder de chemo een sms-je met sterkte mama en Arend..owowowoowwoow..die heeft soms wat te verduren & laat het me helemaal op mijn manier doen..alhoewel hij zich meer zorgen maakt dan ik ws en regelmatig zegt dat hij respect voor me heeft hoe ik het doet/aanpakt....

Maargoed...stand van zaken lichamelijk..tong is achterop kapot, voeten zijn pijnlijk bij het lopen, 1 dag steken rond m'n hart & 3x bloedneuzen (was niet prettig maar komt door de Herceptin) verder geen gezeur, ik ga op voor m'n 10e chemo, hoop ik althans want m'n bloedwaardes worden weer bepaald & een gesprek met de oncoloog en daarna m'n kuren...word weer een lange dag int ziekenhuis dinsdag!

Weer met m'n winkeltje begonnen!!

Ja..word saai om te lezen..maar voor mij is het nu aftellen natuurlijk..dussss ga het toch weer zeggen..de 9e chemo en 5e Herceptin zitten erin, nog 7 chemo's te gaan!

Arend is met me meegeweest, hij werkt nu weer in ploegendienst en was vrij en wilde zelf mee..achteraf had die misschien een beetje spijt want ik was wat "ruziezoekerig" hahaha...geen enkele nacht normaal doorslapen, hormonen/opvliegers die meespelen, m'n voeten die weer kapot gingen en 2 grote kloven op m'n tong en dan weer vrolijk huppelend die chemozaal binnen om dat bocht weer in te laten druppelen, joepie! Pfffff..is dan toch heerlijk om tegen iemand aan te schoppen/schelden af en toe..gemeen, maar wel de waarheid. Nadat ik was afgekoppeld van de infuzen voelde ik me weer rustig in m'n hoofd en me verder normaal gedragen, voor zover ik dat kan natuurlijk hahaha. M'n moeder was bij thuiskomst weer aant soppen en heeft ook voor 't avond-eten gezorgd, (m'n lievelingskostje witlof) toppie moeder!

Vond het wel pittig om te horen via het nieuwe reclamespotje dat er per dag 9 vrouwen overlijden aan borstkanker..is echt veel, laat stil staan bij alle andere vormen van kanker..echt bizar.

Tot nu toe gaat 't goed! Ben erg aktief geweest gister & vandaag zonder rusten!

Heb na goed nagedacht te hebben weer kleding ingekocht voor de webwinkel en ga weer langzaam de winkel " opbouwen"! Heb er echt zin in en ben er al druk mee bezig geweest, heerlijk om er weer mee bezig te zijn, Alleen 's middags neemt m'n concentratie zo sterk af dat ik het adverteren etc..'s ochtends moet doen, maar geeft niks, ik heb weer een doel en ga weer m'n eigen centen verdienen! Ik heb al reacties gehad van mensen dat ze blij waren dat ik 't weer ging oppakken, helemaal leuk en m'n 1e bestelling is alweer binnen in korte tijd!

8e Chemo en 4e Herceptin zitten er weer in!

Nu is het een feit...ik ben nu op de helft van de chemo's yeahhh..voelt heerlijk..nog 8 te gaan!

De kuren verliepen probleemloos afgelopen dinsdag, als de Herceptin(die krijg ik als 1e) inloopt merk ik niks, zit dan nog vol energie en ben lekker aan het eten en lezen, maar zodra het zakje voor anti-allergie erin zit en de chemo word aangekoppeld dan krijg ik het ijskoud, krijg al bij voorbaat een dekbedje en word moe en slaap dan binnen 10 min. Tijd gaat wel snel dan!

M'n moeder had hier weer lekker gesopt en een heerlijk prakkie zuurkool gemaakt en gister hadden we een lekker prakkie bloemkool van m'n tante en oom.

Betreft vermoeidheid, de ochtenden zijn me heilig, vroeg uit bed want dan voel ik me goed/sterk en heb energie maar zodra Dennis weer op school zit 13.15 ist sloosh, erg moe, gewrichten spelen dan op en m'n concentratie daalt van 100 naar 5..beetje jammer...maar verder geen klagen. 's ochtends doe ik alles betreft huishouden/boodschappen etc..zodat ik 's middags m'n rust kan pakken..tot iedereen weer uit school komt.

Vandaag moest ik jammer genoeg(ben verwend door de dinsdag en woensdag) weer zelf een prakkie in elkaar flansen..daarna was het weer over en uit..voor 't eerst sinds dinsdag weer languit op de bank met een deken, ijskoud..maarja..er zijn ergere dingen!

Ik krijg vaak complimenten..dat ik er nog zo goed/fris en vol energie uitzie..dat is wel leuk (make-up doet wonderen) en dat ze me zo waarderen om mijn positieve in,-opstelling en sterke houding..poehee! Ga haast naast m'n schoenen lopen...maar ook ik ben maar een mens hoor!

Ik eis veel van mezelf, ik heb nog nooit zoveel tegen mezelf gepraat als de laatste maanden om maar niet continu aan klachten toe te geven, ik mag van mezelf moe zijn op de momenten dat niemand thuis is...en als ik dan 's avonds, als het ECHTeven niet meer gaat even op de bank lig..vraagt er rustig 1..goh..wat is er.." ben je ziek ofzo" hahahahaha..omdat de kinderen mij maar door zien hobbelen en er eigenlijk weinig veranderd is betreft gezinsleven, valt het op als ik een keer op de bank lig, waardoor je ziet dat ze soms wel eens vergeten waar ik mee bezig ben..heerlijk toch!

Bijna op de helft van de chemo's!

Maandagavond laat...Martini, sigaretje, genoeg energie...word een standaard verhaal..
Morgen na de kuur..ben ik al op de helft van de chemo's! Morgen word de 8e chemo en moet er 16..dus wel bijzonder, klinkt lekker..bijna op de helft!

Herceptin duurd tot volgend jaar Oktober..maar dat geeft niet..als het einde van die chemo maar in zicht komt, maarja..nog even volhouden, komt goed!

Afgelopen week weinig last..alleen die moeheid de 1e dagen, lichte spier,-gewrichtspijnen, vaak opvliegers, slecht slapen, geen spectaculaire dingen, heerlijk! Was tot nu toe m'n beste week!

Afgelopen zaterdag nog een gezellige bbq gehad bij Henry & Joke, Zondag hoefden we niet naar zwemles want Dennis is met Henry & Reiley naar de Kuip geweest en vandaag is Linda geweest, weer lekker bijgeklept!

Enige vervelende wat me bezig houdt is dat een moedertje van school die net 3 maanden klaar was met alle chemo, nu weer volgende week onder het mes moet i.v.m. de andere borst...word daar echt boos om..denk je klaar te zijn..je leven weer op te pakken, je haar..alles begint weer te groeien en dan dit!! Van vooraf aan beginnen..na amper 3 maanden, zo oneerlijk!

Zodra bij mij alles klaar is volgend jaar en me lichaam hersteld goed, dan laat ik meteen die andere borst weghalen uit voorzorg..hij hangt er na de amputatie van die andere borst toch maar "lullig"  bij en onder de douche ben ik regelmatig aant voelen of er niks zit..daar maak jeje zelf gek mee..dus dat heb ik me al voorgenomen, weg ermee!

Aangezien ik nog steeds last heb van vocht rondom m'n amputatiewond en vooral van m'n arm na de 2e operatie..kan ik helaas nog geen nieuwe borstprothese aan laten meten, dat is wel jammer want daar kijk ik erg naar uit!

Maargoed..morgen ga ik er weer voor en als ik dan naar huis rijd kan ik denken..ik ben op de helft yeah!!

7e chemo & 3e Herceptin weer achter de rug!

So..deze dag zit er bijna weer op! Had toch even zin en een blogje te schrijven!
Vanochtend was even kunst,-en vliegwerk, maarrrrrr..goed verlopen!
Heb rustig kunnen douchen en koffie drinken, iedereen naar school, Dennis ook op tijd op school ennnnn ik was keurig om 8.45 in het ziekenhuis!

De kuren waren een uurtje verzet naar 10.30, dus ik kon rustig naar de oncologie-verpleegkundige, apotheek en de oncoloog ennnnnnnn broodjes gezond halen om op te eten tijdens de chemo!

M'n bloedwaardes waren niet erg goed, maar daar staat deze chemo om bekend..flinke bloedarmoede en aanmaak van beenmerg gaat erg traag...dus verklaarbaar... vandaar de extreme moeheid, snel kortademig (kan Dennis niet eens meer op de fiets naar school brengen) en toch een kleine allergie van de Taxol namelijk het hoesten..ik hoest me eigen de hondeziekte al 2 weken lang, oncoloog heeft m'n longen beluisterd, niks mis mee maar kreeg er wel pilletjes voor..aangezien de taxol ook je longspier aantast..ook weer opgelost! Ik was alleen ruim een kilo weer afgevallen, dus ik ga gewoon maar weer elke dag brie eten daar werd ik eerst ook dikker van!

Dat Arend en Joke veeeeeeeeeeel met me meegeweest zijn was top en SUPER! Maar nu ik alleen ben geweest en het goed ging heb ik niemand meer nodig, voelt zo goed!...heb tijdens de chemo heerlijk m'n blad gelezen, broodjes opgegeten, effe kleppen met de zusters en medepatienten, zelfs nog 20 min. m'n ogen dicht gehad...tijd ging snel voorbij en weer terug naar huis gereden. Op de parkeerplaats botste er nog 2 auto's op elkaar..schrok wel van het geluid want we hebben zelf natuurlijk dat auto-ongeluk gehad verleden jaar..maar gelukkig was er vanmiddag niemand gewond!

Eenmaal thuis was moeders daar..had flink gesopt en gezeemd in huis, heerlijk! En ze heeft Dennis uit school gehaald.

Was een lange dag in het ziekenhuis, want was pas 14.45 terug, maar geeft niks, alles goed verlopen en alleen vanmiddag even suf geweest, verder niks geen klachten, gewoon m'n ding gedaan, heerlijk!!

Guus Meeuwis - De weg (met songtekst) & klaar voor de alweer 7e chemo!

Het weekend was leuk & relaxed, voor de 3e keer de film Titanic gekeken, Reiley huilen, niet normaal..terwijl hij hem al voor de 4e keer zag!

Vanochtend zijn Sandra & Bettina geweest, was gezellig, blij dat ik ze weer even gezien heb! Vanmiddag had ik een "toekomstgesprek" op Reiley's school, was informatief en verhelderend en natuurlijk spannend hoe het allemaal zal gaan verlopen op z'n stageplekken, z'n stages beginnen rond December.
Joke kwam rond 17.00 langs met nog meer eten! Het gehele weekend had ze al voor eten gezorgd en nu weer van alles, ongelofelijk! Van d'r moeder heel veel nieuwe badlakens/handdoeken etc..gehad, niet normaal meer..wat een TOPmensen!
Arend had voor Tamara een statief gekocht voor d'r foto/filmcamera, helemaal blij was ze!
En.......vandaag waren we ook nog eens 9 jaar getrouwd, waar blijft de tijd!

Vandaag was redelijk een topdag voor mij, wel druk/chaotisch..maarrrr we zijn hem weer goed door gekomen, daarom des te jammer dat ik morgen weer moet..Ik moet om 8.45 al in het ziekenhuis zijn, dus moet zorgen dat Dennis om 8.15 op school is..ik moet eerst bloedprikken, daarna de oncoloog en om 9.30 beginnen m'n kuren...beetje veel op 1 dag maar tis niet anders.
Ik ga voor t eerst alleen morgen (heb ikzelf voor gekozen)...dus boeken mee en gaan met die banaan...totaal zit ik ruim 4 uur in dat ziekenhuis, maar de ochtend..vroeg uit bed, douchen, pillen innemen, zalf op de porto-cath, Dennis klaar maken voor school etc...boel aan kant maken, iets over 8-en de deur uit...zie ik meer tegenop dan als ik eenmaal int ziekenhuis ben..zoveel georganiseer..maar..moet goed komen!

Als laatste...huilen doe ik vrijwel nooit, brok in m'n keel..alleen met zielige films...iedereen weet mijn muziekgenre..rock of hardrock hou ik van..dus wat ik nu ga zeggen zullen er veel om lachen..maar ik heb een nummer toegevoegd...elke keer als ik t hoor...word ik op de 1 of andere manier zo geraakt..echt een brok in m'n keel..van....................Guus Meeuwis..een hoop mensen zullen nu uit hun panty schieten maar tis echt zo..en ik schaam me er ook niet voor hahahaha..Carpe Diem!

2e kuur taxol/herceptin moe/koud/gewrichtsklachten

So..daar ben ik weer..
In precies 3 uur waren de kuren ingelopen, verliep probleemloos.
Joke en ik hebben weer heerlijk zitten kleppen tijdens de kuren dus kon ik niet in slaap vallen.
Enige minpuntje was dat ze "op het eind" de naald niet goed uit de porto-cath haalde, was pijnlijk en bloedde voor 't eerst..maarja..zijn ergere dingen in de wereld.

Tot Donderdag 10.00 's ochtends weinig klachten gehad, tijdstip weet ik goed omdat daarna heel m'n lichaam veranderde..ik moest naar de wc..aangezien je erg veel moeite hebt met je ontlasting door die chemo's zat ik daar een half uur lang...met grof geweld..zal er verder niet teveel over uit wijden....laten we het erop houden dat een bevalling minder moeite kost..pfff..
Toen ik eenmaal weer beneden kwam liep ik zo te klappertanden van de extreme kou, niet normaal...had yogurt gepakt, door het bizarre shaken ging de helft erover heen...verwarming op z'n hoogst gezet, trainingsjasje aan, poncho eroverheen en toen onder een deken...heeft 3 kwartier geduurd die ongein! De extreme moeheid kwam er ook meteen bij en ik moest toch echt om 12.00 Dennis uit school halen..alles op de automatische piloot gedaan.
Toen ik hem naar school weer terug had gebracht ben ik ook nog boodschappen gaan doen, want wil niet afhankelijk zijn en alles zelf blijven doen..toen ik daarvan terug kwam..weer op die bank een half uurtje..had het gevoel 36x de Mount Everest te hebben beklommen. Was helemaal klaar met mezelf en had me voorgenomen niet meer te gaan liggen tot na het avondeten..zo gezegd, zo gedaan...heb gewoon nog eten gemaakt etc..en daarna..sloosh! alleen maar liggen/liggen/liggen op de bank en slapen, toen ik Dennis welterusten ging zeggen en ik eenmaal boven was ging ik weer in zijn bed liggen...niet uit te drukken zo'n belachelijke vermoeidheid in je lijf, walgelijk zo'n dag. Vroeg naar bed gegaan, niet kunnen slapen van de gewrichtspijn, 's nachts je bed uit, toppie!

Vanochtend had ik de trappen gestofzuigd...werd weer doodmoe..toen werd ik zo boos...kan ik niet uitleggen..heb alleen maar tegen mezelf gesproken, niet weer zo'n dag! Toen was ik in 5 minuten de deur uit...boodschappen halen voor een paar dagen, bami gemaakt voor 2 dagen, vraag niet hoe maar ik was zo boos op dit lichaam, wat me zo in de steek laat af en toe..nu moest m'n geest maar sterker zijn. M'n hele lichaam deed zo'n zeer, heb er niet aan toe gegeven en we zijn zelfs na het eten nog naar de Primark geweest voor nieuwe kleding voor de kids..Eenmaal weer thuis heb ik alleen maar gezeten en lekker tv gekeken en was trots op mezelf wat ik allemaal gedaan had vandaag. Zie wel op tegen morgen want ben bang dat ik een terugslag krijg maar dat geeft niet..vandaag was ik de baas..niet dit lichaam!

Het lijkt/is een hoop klagen al die blogs bij elkaar..maar ik weet wel dat je lichaam z'n eigen weg bewandeld zonder dat je daar controle over hebt..en af en toe..heel af en toe..kan je door flink streng te zijn voor jezelf toch nog een goede dag hebben, door heel hard te zijn voor jezelf, lukt helaas niet altijd, maar vandaag wel!

Pittig hoor..elke week een kuur.

Hier zit ik alweer aan de vooravond van de cocktail morgen. Pittig hoor..geen tijd om klachtenvrij te zijn of even "goede dagen" tussendoor..
De moeheid en de gewrichts,-spierpijnen zijn toch wel de sleutelwoorden van de nieuwe kuur. Ik doe alles wat ik normaal ook doet, maar je moet niet vragen hoe..
's ochtends verloopt alles redelijk, maar zodra het middag word is eigenlijk je verdere dag al naar de knoppen, continu moe, de pijn in spieren/gewrichten is soms niet uit te houden, alsof ze met messen in je lijf zitten te porren, zelfs in m'n handen vooral m'n duim zit het. Ga morgen ook vragen of ik Zaldiar erbij mag slikken en vit. D, want ik vind dit weinig kwaliteit van leven, gaat nergens over. Ik moet dit tot eind December volhouden elke week deze kuur..wel graag een beetje op een normale manier aub.

Arend en ik zijn zondag samen met Dennis naar zwemles geweest...ik wist op een gegeven moment niet meer hoe ik moest zitten/staan, meteen bij thuiskomst weer op de bank..vreselijk...tot voor kort zat ik er alleen maar op..nu ist alleen maar liggen. Jaja tis een hele klaagzang maar wat kan jeje lichaam gaan haten zeg..de vrolijke/drukke/energieke Bianc...die mis ik echt...tis dat ik continu tegen mezelf praat..van "je moet dit, je moet dat"..anders zou je alleen maar op de bank liggen.
Joke had gelukkig t weekend voor eten gezorgd en ze belde vandaag dat ze morgen met me meeging naar de chemo..ze had alles al geregeld, kon geen eens nee meer zeggen.

De buurvrouw van nr. 48 kwam vanochtend spontaan een mooie bos bloemen brengen, puur om t feit dat ze met me meeleefde, lief hoor!! Waardeer ik erg!

Simone, een moedertje van school heeft gezegd Dennis elke dinsdag nu mee te nemen zolang ik die chemo heb elke week..echt TOP!
M'n moeder is er morgen gelukkig weer om Dennis uit school te halen..ik heb zelf vandaag al voor 2 dagen eten gemaakt, dus daar heeft ze geen omkijken naar.

Ik ga weer afsluiten ben echt doodop..terwijl dit voor mij "normaal gesproken" kinderbedtijd is, ik moet gewoon nog even wennen aan mijn "nieuwe ik". Morgen ga ik er weer voor!