Allereerst..degene die eraan gedacht hebben bedankt voor de kaartjes, berichtjes, mailtjes & het prachtige bloemstukje! Superlief! Is echt fijn..zo'n laatste zetje voor de laatste chemo.
Toch blijft het onwezelijk..toen de oncoloog "maanden geleden alweer" vertelde..16 chemokuren.. denk je..WAT / HOEVEEL???!!!!!!!!
En nu heb ik gewoon m'n tas al ingepakt voor de laatste..ongelofelijk..het doet veel meer met me dan menigeen kan indenken, niet dat ik erom moet janken ofzo..maar puur (pak je spuugbakje maar even...er komt een zinnetje aan betreft zelfvertrouwen..)..dat ik blij ben met m'n karakter..zoals ik had gehoopt/gewenst van tevoren...zo is het gegaan!! Geen drama, geen negatief gedoe, gezin moet normaal doordraaien, m'n oude leven/ritme blijven draaien, vaak geklaagd..maar wel doorgegaan en niet bij de " pakken neer gaan zitten"..blablabla
Ik heb op 1 avondje na..nooit een instortingsmoment gekend (alhoewel ik er soms dichtbij was) of mezelf zielig gaan vinden, altijd realistisch gebleven, geen struisvogelpolitiek. Dealen met wat je overkomt (geldt natuurlijk niet in alle situaties van mensen maar wel betreft mijn borstkanker diagnose) en er het beste van maken..maar vooral..tegen jezelf praten..dat was toch wel erg bijzonder de afgelopen maanden..""jezelf dwingen tot dingen..tegen jezelf zeggen dat er ergere dingen zijn in de wereld, boos worden op jezelf / je lichaam en dan maar zorgen dat je geest het sterkste blijft, ook al waren de klachten soms heftig..maar weer denken dat er een dag komt dat het minder is..noem maar op..kortom..je niet klein laten krijgen..ik durf met trots te zeggen..nu op 1 chemo na....al deze afgelopen maanden hebben me vooral niet klein gekregen maar sterker gemaakt in vele opzichten..ik maak me niet meer druk om kleine dingen, relativeer alles, ik waardeer alles veel meer, mensen die niks toevoegen aan m'n leven (fariezeers in mijn eigen woorden)..weg ermee..mensen die de afgelopen maanden (op wat voor manier dan ook) mij/het gezin zijn blijven bijstaan..verdienen alle respect in mijn ogen en een diepe buiging! Iemand in het begin bijstaan is ook perfect en super, maar al die maanden lang....geen woorden voor eigenlijk..ik weet nu wat het inhoud..een kaartje/berichtje/sms-je/langskomen/eten koken/belletje/mailtje/cadeautjes/bloemen/gesprekje op school, in het winkelcentrum, gewoon er..het zijn voor iemand noem maar op..het doet zoveel met je, het kan op een dag zoveel betekenen even een beetje steun, gevoel dat mensen aan je denken/meeleven..echt SUPER! Zonder dat is het volgens mij zo zwaar en eenzaam..dat gun ik niemand.
Maar nummer 1...mijn bijzondere gezin hahahaha..want dat is het..die hebben mij 24/7 meegemaakt..en ze zijn doorgegaan met hun leven zoals ik wilde, (met alle puberproblemen erbij...) We zijn tussendoor gewoon nog leuke dingen blijven doen, (van disco-avondje tot lasergamen aan toe) het oude ritme blijven draaien, soms erover praten maar positief ingesteld! Allemaal gewend in huis aan een kale/onbehaarde/1 borstige moeder/vrouw, alle 4 gingen ze er op hun eigen manier mee om, diep respect!!!!!!!!!!!!! Met Arend gaat 't goed op z'n werk..de kinderen hebben alemaal weer een goede 1e rapportbespreking gehad..Trots op ze, alle 4!! Ze hebben me dit laten beleven op mijn manier en dat waardeer ik enorm! M'n moeder, tante/oom, Joke/Henry die echt onafgebroken voor ons 5-en hebben klaar gestaan, zowel tijdens m'n operaties als tijdens de chemo met eten, op de kinderen passen, aandacht voor het hele gezin, vaatwasser gekregen, onvoorwaardelijke hulp..onbetaalbaar, m'n vriendinnen, moedertjes van school om op Dennis te passen en iedereen die op zijn manier hun medeleven gaven..hoe oud ik ook word..ik vergeet het niet!
Morgen de laatste chemo..met hopelijk de laatste week ellendige klachten, taart is al in huis..party! Nog 1 week..zal ik dan na een half jaar m'n smaak weer terug krijgen? Hoe zal m'n haar gaan groeien? Geen pijn meer in alle organen/gewrichten/slijmvliezen etc..m'n gehele lichaam? Wat een feest..de laatste komt eraan! Arend gaat met me mee..hij zei: " we zijn er samen aan begonnen..we stoppen ook samen" ..mooi gezegd! Wat een bijzondere dag morgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten