Even weer een update!
Zoals in m'n vorige blog beschreven... betreft gebitsproblemen dankzij de chemo, omdat m'n mond bijna een half jaar lang kapot is geweest (!?@#$%^) moest de 23e m'n complete bovengebit getrokken worden.
Ik stond afgelopen maandag rustig op, (ondanks mijn zeer grote angst voor de tandarts) weinig last van zenuwen omdat ik altijd maar denk " er zijn wel ergere dingen in de wereld"..en nog lekker even 2 harde broodjes gehaald die ik rusitig kon opeten nog met m'n "oude gebit". We gingen op weg naar het Maasstad ziekenhuis, wat een doolhof daar!
Na het intake gesprek kwam de kaakchirurg om spuiten te geven.......SO...de eerste voelde ik niet maar toen die in m'n tandvlees begon te spuiten waar ik die zenuwpijn had..hebben ze het geweten..ik janken als een klein kind..2 zusters om m'n hand vast te houden (hoe kinderachtig) maar ik raakte volledig in paniek! Ik lag half uit die stoel en wilde niet meer maarja..hahahaha..weinig keus..toen moest ik naar een ander kamertje waar een doek over me heen werd gelegd..behalve m'n gezicht was ik volledig ondergedekt...aangezien ik claustrofobisch ben kreeg ik het helemaal benauwd....wilde naar huis en dat het klaar was..maarja..toen moest het nog beginnen pfffffffffffff...dat duwen en trekken voel je toch en dat breken van tanden en tegelijk een stofzuiger en sproeiers in je mond..de complete behandeling ben ik in paniek geweest en heeft de zuster m'n hand vast gehouden(die ik compleet fijngeknepen had) pfffffffffff..kanker kan ik aan...vrijwel nooit daarom in paniek geweest..maar dit...in 1 woord verschrikkelijk!! Zonder overdrijven..
Toen ik dacht dat het eindelijk klaar was moest alles nog van links naar rechts gehecht worden...en daarna meteen m'n nieuwe bovengebit in....half hyperventilerend werd ik van de stoel afgeholpen en mocht ik nog even in een ander kamertje bijkomen...daarna ben ik door de zuster naar Arend toegebracht..ik had een recept meegekregen voor spoelmiddel en antibiotica enzo..en Arend stond netjes in de rij te wachten, maar ik kon niet meer..hij zag dat en zei..ik haal die spullen wel bij onze apotheek..we gaan naar huis..
Eenmaal thuis is tie gelijk naar de apotheek gegaan, ik heb een pijnstiller op en ben naar bed gegaan.. (IK..die echt een bloedhekel heb aan in bed liggen!!) heb in bed gelegen omdat ik niet om kon gaan met die napijn..in bed..rustig liggen voelde je het minder..Arend heeft verder voor alles gezorgd, boodschappen, kids eten geven etc...zodat ik rustig kon blijven liggen..de volgende ochtend stond tie weer vroeg op zodat de kinders rustig naar school konden..TOPPER!! Kreeg zelfs nog een bosje bloemen..ahhhhhh..lief hee!
Dan de volgende dag je gebit eruit halen om je mond te spoelen met speciaal spul...SUPER...wat een ellende zeg...ik wist niet meer hoe ik het had...Arend de tandarts gebeld (wat ik niet wilde)..dus 's middags konden we terecht..ze heeft een stukje van het gebit afgeslepen omdat ik een vervelend drukpunt had ervan..pijnstillers waren erg welkom en kreeg trek..vla en bouillon gegeten..en weer vroeg naar bed..Afgelopen woensdag had Arend gelukkig vrijgenomen..heeft oudergesprek gehad voor Dennis en hem naar drummen gebracht..maar er lagen stapels kranten en dacht..dat laat ik hem ook niet nog eens doen..dus toen heb ik samen met Reiley de grootste wijk gelopen..maar was niet verstandig want die kou die in je mond kom is niet lekker kan ik je zeggen..was echt pijnlijk..maargoed..dan maar weer denken..er zijn wel ergere dingen in de wereld..ahummmm, Tamara heeft de boodschappen gedaan gelukkig!
Het allerergste was nog dat ik er uit zag als een cavia!! Kinderen zeiden ook..mama je zier er anders uit..Maarrrrrrrrr..het was wel lekker rustig in huis want ik praatte haast niet!
Maargoed..het is nu zaterdagnacht bijna half 1...ben blij als ik zo dat gebit weer uit kan doen, praten gaat nog moeizaam..niesen is ook bijzonder want terwijl ik nieste vloog m'n gebit uit met volle kracht..wat een lol! Prakkies maak ik helemaal fijn en laat het zo naar binnen glijden zodat ik toch wat gezonds binnen krijg.
Ik had al een angst voor de tandarts maar die is alleen maar groter geworden hierdoor.
Dit was geen verhaal om mensen te ontmoedigen maar puur..de diagnose was 2 jaar geleden en nu nog pluk ik er de vruchten van..dat ik nu met een gebit zit i.p.v. m'n eigen tanden..dankzij de chemo!
Dinsdag moet ik weer naar de tandarts die kijkt dan weer naar de drukpunten die het gebit veroorzaakt en slijpt het bij..en ik heb zo'n trek in alles maar kan niks eten..alleen vloeibaar en kruimeltjes brood..maarja..das het ergste niet. Deze week moet ook mijn implantaatkastje weer doorgespoeld worden...je blijft gewoon geconfronteerd worden met die borstkanker..ik wil er een keer klaar mee zijn!! (maarjaaaaaaaa..er zijn wel ergere dingen in de wereld denken we dan maar weer!)
Carpe Diem!
