Klaar met de chemo's !!!!!!!!!!!!!!!!! Party! + mijn persoonlijke gedicht..

Yeahhhhhhhhhhhh..tis klaar!! De 16e chemo was afgelopen dinsdag een feit!
Arend is met me meegegaan, was wel een raar idee..de laatste toegediend te krijgen, kan ik niet goed uitleggen, alles herbeleven..energiek, vol concentratie aan de chemo beginnen, zodra de vloeistof indruppeld daalt je concentratie van 100 naar ong. 10%, door het anti-allergiemiddel wist je dat ik na een half uur in slaap zou vallen etc..nu ist gewoon sloosh met die zooi!
Nog een week die vervelende klachten vooral vanaf vrijdag maar daarna gewoon sloosh..daar kan toch geen hoofdprijs van de postcode loterij tegenop! Geen kapotte mond/tong/gehemelte meer, hopelijk komt m'n smaak na een half jaar terug, m'n haar wat weer kan groeien, m'n wimpers/wenkbrauwen, geen kapotte voeten inclusief zenuwpijnen aan beide voeten, geen maagzuur, geen blaasontstekinggevoel meer, geen obstipatie, geen pijnlijke droge ogen, geen kapotte/bruine nagels meer, hopelijk minder gewrichts,-spierpijnen, extreme koude gevoel in m'n gehele lichaam, geen onrustige benen, geen overtollig vocht meer rond m'n amputatie wat ik heel erg kreeg na toediening chemo etccccccc............
Terwijl ik dit opschrijf is de lijst van klachten alweer begonnen, maar geeft niks..'t word de laatste week..overleef ik wel weer..maar 't idee dat ik al die klachten niet meer zou krijgen is nog een beetje ongeloofwaardig na al die tijd.

De moeheid en slechte conditie kom ik helaas nog niet vanaf omdat ik vanaf volgende week de grote dosis Herceptin(wat slecht is voor je hart) krijg om de 3 weken en vanaf volgende week moet starten met de hormoonkuur voor 7,5 jaar.

Vandaag heb ik hartfunctie-onderzoeken gehad om te kijken of de Herceptin die ik tegelijk met de chemo's kreeg (toen nog verdund) geen schade aan m'n hart hebben gegeven. Maandag belt de oncoloog me voor de uitslag en als dat goed is gaan we het nieuwe traject in en kan ik gewoon 3 December starten met de grote dosis Herceptin. Om de 12 weken krijg ik dan nieuwe hartfunctie-onderzoeken en moet 1 malig naar de cardioloog.

Gister en vandaag..leek wel jarig!! Van Arend een aromabrander gehad met allerlei geurtjes, heerlijk! Tamara kwam uit school met een bos bloemen, m'n moeder kwam nog even langs, van Bettina kreeg ik een bos bloemen thuis bezorgd met een mooi kaartje erbij, van de buren nr. 48 en 60 kreeg ik bloemen, lieve mailtjes/berichtjes ongelofelijk!!!

Dinsdag zijn we met de kinderen naar de Mac. Donalds geweest en 's avonds taart gegeten om te vieren! Wat een feest! Ik ben er nog lang niet maar om dit toch zo af te sluiten is prachtig!
Ik sluit af met een gedicht die ik heb gemaakt.

Daar sta je dan…

8 maanden later, het ergste is voorbij..

Maar ben ik blij?

M’n lichaam van binnen is door de chemo kapot gemaakt,

qua uiterlijk ben ik verre van volmaakt.

Nu moet ik weer op gaan bloeien,

Blij zijn dat m’n haar weer gaat groeien

Ook mijn wimpers en wenkbrauwen moeten weer een plek gaan vinden op mijn gezicht,

En het aanzicht in de spiegel is op mijn ene borst gericht

Gehavend ben ik uit de strijd gekomen, en denk heel soms  “ is mij dit overkomen”?

Niks kon mij door die diagnose nog hinderen, vechten….

Vechten voor je kinderen.

Lieve mensen om me heen en mijn sterke geest, hard voor jezelf zijn..daarmee bereik je nog het meest.

Met de chemo ben ik nu klaar en tot Oktober 2014 ben ik nog bezig te overleven,

Want tot die tijd moet ik alles nog geven met het streven..een lang/gelukkig leven.

 Volgende week 3 December start het nieuwe behandelings-traject, wat een pret,

 immuuntherapie (Herceptin) en elke dag een hormoontablet.

De immuun therapie is slecht voor je hart en door de hormoontabletten gaan de andere vervelende klachten van start.

M’n conditie is zo slecht dat ik snel loop te hijgen..maar ik zal me de komende maanden ook niet klein laten krijgen.

De aankomende feestdagen zal ik met grote bewustwording beleven, blij zijn dat ik weer ouderwets kan mopperen over wat we de kinderen met sinterklaas en met kerst onder de boom zouden geven.

Het huis weer gezellig kerstklaar maken, rood lint en sneeuw op de ramen, ik LEEF

AMEN!

Het leven is kort & betrekkelijk, waardeer de kleine dingen en mensen om je heen, je grootste rijkdom is gezondheid, dat is een feit! Het klinkt allemaal zo subliem..er zijn maar 2 woordjes voor….

CARPE DIEM!!!

 

 

Morgen de laatste chemo !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Allereerst..degene die eraan gedacht hebben bedankt voor de kaartjes, berichtjes, mailtjes & het prachtige bloemstukje! Superlief! Is echt fijn..zo'n laatste zetje voor de laatste chemo.

Toch blijft het onwezelijk..toen de oncoloog "maanden geleden alweer" vertelde..16 chemokuren.. denk je..WAT / HOEVEEL???!!!!!!!!
En nu heb ik gewoon m'n tas al ingepakt voor de laatste..ongelofelijk..het doet veel meer met me dan menigeen kan indenken, niet dat ik erom moet janken ofzo..maar puur (pak je spuugbakje maar even...er komt een zinnetje aan betreft zelfvertrouwen..)..dat ik blij ben met m'n karakter..zoals ik had gehoopt/gewenst van tevoren...zo is het gegaan!! Geen drama, geen negatief gedoe, gezin moet normaal doordraaien, m'n oude leven/ritme blijven draaien, vaak geklaagd..maar wel doorgegaan en niet bij de " pakken neer gaan zitten"..blablabla
Ik heb op 1 avondje na..nooit een instortingsmoment gekend (alhoewel ik er soms dichtbij was) of mezelf zielig gaan vinden, altijd realistisch gebleven, geen struisvogelpolitiek. Dealen met wat je overkomt (geldt natuurlijk niet in alle situaties van mensen maar wel betreft mijn borstkanker diagnose) en er het beste van maken..maar vooral..tegen jezelf praten..dat was toch wel erg bijzonder de afgelopen maanden..""jezelf dwingen tot dingen..tegen jezelf zeggen dat er ergere dingen zijn in de wereld, boos worden op jezelf / je lichaam en dan maar zorgen dat je geest het sterkste blijft, ook al waren de klachten soms heftig..maar weer denken dat er een dag komt dat het minder is..noem maar op..kortom..je niet klein laten krijgen..ik durf met trots te zeggen..nu op 1 chemo na....al deze afgelopen maanden hebben me vooral niet klein gekregen maar sterker gemaakt in vele opzichten..ik maak me niet meer druk om kleine dingen, relativeer alles, ik waardeer alles veel meer, mensen die niks toevoegen aan m'n leven (fariezeers in mijn eigen woorden)..weg ermee..mensen die de afgelopen maanden (op wat voor manier dan ook) mij/het gezin zijn blijven bijstaan..verdienen alle respect in mijn ogen en een diepe buiging! Iemand in het begin bijstaan is ook perfect en super, maar al die maanden lang....geen woorden voor eigenlijk..ik weet nu wat het inhoud..een kaartje/berichtje/sms-je/langskomen/eten koken/belletje/mailtje/cadeautjes/bloemen/gesprekje op school, in het winkelcentrum, gewoon er..het zijn voor iemand noem maar op..het doet zoveel met je, het kan op een  dag zoveel betekenen even een beetje steun, gevoel dat mensen aan je denken/meeleven..echt SUPER! Zonder dat is het volgens mij zo zwaar en eenzaam..dat gun ik niemand.

Maar nummer 1...mijn bijzondere gezin hahahaha..want dat is het..die hebben mij 24/7 meegemaakt..en ze zijn doorgegaan met hun leven zoals ik wilde, (met alle puberproblemen erbij...) We zijn tussendoor gewoon nog leuke dingen blijven doen, (van disco-avondje tot lasergamen aan toe) het oude ritme blijven draaien, soms erover praten maar positief ingesteld! Allemaal gewend in huis aan een kale/onbehaarde/1 borstige moeder/vrouw, alle 4 gingen ze er op hun eigen manier mee om, diep respect!!!!!!!!!!!!! Met Arend gaat 't goed op z'n werk..de kinderen hebben alemaal weer een goede 1e rapportbespreking gehad..Trots op ze, alle 4!!  Ze hebben me dit laten beleven op mijn manier en dat waardeer ik enorm! M'n moeder, tante/oom, Joke/Henry die echt onafgebroken voor ons 5-en hebben klaar gestaan, zowel tijdens m'n operaties als tijdens de chemo met eten, op de kinderen passen, aandacht voor het hele gezin, vaatwasser gekregen, onvoorwaardelijke hulp..onbetaalbaar, m'n vriendinnen, moedertjes van school om op Dennis te passen en iedereen die op zijn manier hun medeleven gaven..hoe oud ik ook word..ik vergeet het niet!

Morgen de laatste chemo..met hopelijk de laatste week ellendige klachten, taart is al in huis..party! Nog 1 week..zal ik dan na een half jaar m'n smaak weer terug krijgen? Hoe zal m'n haar gaan groeien? Geen pijn meer in alle organen/gewrichten/slijmvliezen etc..m'n gehele lichaam? Wat een feest..de laatste komt eraan! Arend gaat met me mee..hij zei: " we zijn er samen aan begonnen..we stoppen ook samen" ..mooi gezegd! Wat een bijzondere dag morgen!

Drukste dagen ooit tijdens/na 15e chemo!

Afgelopen dinsdag de 15e chemo en 12e Herceptin gehad. M'n bloeddruk was goed, maar m'n hartslag veels te hoog..de zuster zei dat ik het echt rustiger aan moest doen omdat de Herceptin zo'n druk op je hart geeft en de rode bloedcellen laag zijn.
Maargoed alles verliep verder goed, zonder klachten.

Bij thuiskomst belde m'n moeder op, ze had voor ons gekookt maar voelde zich niet lekker, dus ben ik een half uur nadat ik thuis was vanuit de chemo ook nog het eten bij m'n moeder op wezen halen...Arend ging naar een bedrijfsuitje dus ik moest het wel doen, wat achteraf onverantwoord was i.v.m. sufheid..maargoed we hadden wel lekker eten!

Woensdag ook gehele dag bezig geweest, huis schoonmaken, boodschappen, naar de tandarts met de kinderen, gister met m'n moeder naar het gemeentehuis geweest voor uitreksels (ze heeft een huis toegewezen gekregen aan de Prunusplantsoen), intake gesprek gehad met woonvisie, toen moesten we t dorp nog in om pasfoto's te maken voor een nieuwe id-kaart voor d'r, toen snel naar huis Dennis uit school halen. Thuis eten gekookt en toen ben ik nog een groot pakket kleding gaan uitzoeken voor de winkel & alles ingevoerd op de website. Tot 's avonds laat bezig..

Vanochtend weer vroeg uit bed, inclusief de bizarre gewrichts,-spierklachten & beginnende zenuwpijn onderaan m'n voeten maarrrrrrrr...had beloofd Reiley naar school te brengen omdat tie zo lang moet reizen met het busje, breng ik hem soms..dus was pas 9.00 vanochtend weer in huis, 2 paracetamollen ingenomen..en om 11.15 stond ik weer bij m'n moeder voor de deur..weer naar 't gemeentehuis..id-kaart aanvragen, boodschappen  gedaan en daarna zijn we in het huis wezen kijken aan de Prunusplantsoen..helemaal leuk!!! Het is natuurlijk een grote stap voor m'n moeder na 22 jaar verhuizen maar dit is het perfecte huis voor d'r, supermooie flat, gezellig, ruim, licht, 1e etage..alles wat ze wilde, dus ze neemt de woning!! Helemaal leuk!

Dus tot nu toe zeer drukke dagen en vanavond na het avondeten ging voor 't eerst het licht uit..2 uur lang op de bank gelegen, compleet van de wereld. Maar geeft niks..het waren " vruchtbare"  dagen!

Arend heeft voor een dinsdag vrijgenomen om met me mee te gaan naar de laatste chemo, heb al tegen m'n moeder gezegd dat ze dinsdag niet hoef te koken, dan gaan we wel even naar de mac. donalds om het te vieren!
Nog even door de laatste klachten heen en dan gewoon de laatste chemo, ongelofelijk!! Joke staat morgen weer op de stoep met eten, heerlijk!

15e chemo & vriendschap!

So..tis weer maandagavond laat..tas, alles is weer ingepakt, klaar voor morgen! Voor de 1e keer sinds de chemo gestart is..na al die maanden..heb ik nu zoiets van bllllllllllllllllllll..morgen weer stressen/haasten want moet 9.00 al op de chemoafdeling zijn.
Dit omdat ik vandaag een topdag had!

Voor de wekker al uit bed, gedouched, alle tijd voor de kids vanochtend, drukke dag gehad, pas vanavond na het eten heb ik voor t eerst gerelaxed, zat de gehele dag vol energie, lekker vrolijk, druk kleppend, uitgebreid gekookt (voor mijn doen)..heerlijk, alleen maar bezig geweest! Beetje m'n oude niveau op de kortademigheid na, rest van de klachten die ik had waren zwak aanwezig..dusss helemaal top! Maarja..vanaf morgen is het weer back to basic en beginnen alle klachten weer van vooraf aan..ben d'r nu toch eigenlijk wel een beetje klaar mee (komt gewoon omdat ik weet dat ik er nog maar 2 hoef natuurlijk), laatste loodjes wegen 't zwaarst! Dus komt ook wel weer goed!

M'n vriendin zei afgelopen weekend iets..wat me wel raakte, want ze zei: " ik blijf altijd het gevoel hebben TE weinig te kunnen doen voor je".
Maar in mijn beleving heeft ze me bijgestaan vanaf dag 1 tot nu toe (bovenop de 38 jaar vriendschap)..bijna 8 maanden lang onafgebroken langskomen, berichtjes, mailtjes, bloemen, flessen martini hahaha..dus vind ik jammer dat ze dat gevoel heeft want is echt niet zo...vriendschap is voor mij altijd waardevol geweest, maar nu in dit proces, heb ik echt gemerkt wat vriendschap is, ieder op z'n eigen manier, zo waardevol en voel me bevoorrecht dat ik weet wat echte vriendschap is..in goede en slechte tijden..Met mensen lachen is zo simpel, maar als het er echt toe doet int leven..en dan voor iemand klaar staan..San die we midden in de nacht hebben opgebeld om op de oudste 2 te passen omdat ik ging bevallen van Dennis, in het donker van de nacht hierheen komen, en wachten tot we weer thuis kwamen, dit gehele proces betreft borstkanker, de jeugdherinneringen, relatie,-familie perikelen, overlijdens van vaders/familie, vrouwenclubs, weekendjes weg, simpel bakkie leuten bij elkaar en nog veel meer.....vriendschap..zo bijzonder..Sandra en ik zijn samen opgegroeid, Bettina ken ik al 38 jaar en Linda al 25 jaar, dus we kunnen wel zeggen dat dit vriendschap is na zo'n lange tijd!! En via deze weg zet ik dus ook een keer Sandra, Bettina & Linda in het zonnetje, dat verdienen ze!

Morgen ga ik voor de 15e (!!!) chemo..ongelofelijk..bijna klaar..nog 2 weken lang die walgelijke klachten en eten om de 2 uur (wat ik ook spuugzat ben, maar heeft z'n vruchten afgeworpen, daar m'n bloedwaardes continu goed waren) dan ist gewoon sloosh betreft chemo..daarna is het gewoon weer om de 3 weken naar het ziekenhuis, klinkt beter dan elke week. Maargoed..ik moet toch eerst nog effe deze 2 chemo's zien te hendelen, dus ben er nog niet..maar komt goed!

Carpe diem!!

Heerlijk die chemo ! Zenuwpijn aan voeten / maagzuur / opvliegers / spier,-gewrichtspijn etc..

Even een klein berichtje..mensen willen toch weten hoe het gaat en ik zie ( door m'n nieuwe website) het bezoekersaantal van deze blog omhoog gaan dus het blijven schrijven omtrent de kuren etc..lijkt toch wel belangrijk..mensen met dezelfde kuur/kuren als ik zoeken toch " herkenning".

Afgelopen dinsdag de 14e chemo & 10e Herceptin gehad, bloeddruk was goed alleen m'n hartslag was 98(!?) door de slechte conditie en herceptingebruik zeiden ze. Ik had aangegeven dat ik van de week 1 dag had met steken etc..rondom m'n hart..27e krijg ik een hartfunctieonderzoek en hartecho..dus we zullen zien of het gebruik van Herceptin al schade heeft opgeleverd, blijft toch rommel.

Ik heb een tijd zitten praten tijdens de chemo met een vrouw die ik elke week ziet, maar nog nooit intensief mee gepraat had, zij had ook borstkanker in 2009 & kreeg na (nu dus) 4 jaar nog uitzaaiingen in de longen en lever, ze kwam voor de 1e chemo in de rolstoel binnen en nu liep ze op kleine hakjes & sinds ze met de taxolkuur bezig was ze opknapte..dus das heftig maar ook positief..maar ook duidelijk waarom een arts zegt..als ik je over 5 jaar de hand mag schudden hebben de kuren aangeslagen..that's reality!

Ik had aangegeven niet meer continu dezelfde klachten op te schrijven..word een beetje saai..maar het valt wel op dat ze wat heftiger worden.

Gevoel onder de sneltrein gelegen te hebben i.v.m. heftige spier,-gewrichtspijn, veel rennies slikken i.v.m. erg vervelend maagzuur al 3 dagen, m'n blaas..wat lijkt op blaasontsteking..er tegen op zien naar de wc te gaan..m'n huid is zo droog..valt niet tegen op te smeren, het continu ijskoud hebben, wisselende stemmingen, heeeel veeeeel opvliegers, nagels die allemaal zijn ingescheurd(typisch voor taxolkuur)m'n nagels zijn ook bruin verkleurd, geen gezicht!
Het algemene mond/tong verhaal..wat ik redelijk spuugzat ben ondertussen, Maar vooral nu de laatste 2 dagen de pijn aan m'n voeten, douchen betreft warmte is haast geen doen..m'n hielen zien er nog roder uit dan de neus van clown Bassie en ik heb een vorm van zenuwpijn onderaan m'n voeten waardoor ik lastiger loop, vooral m'n rechtervoet..het aan,-uittrekken van schoenen/sokken is al erg vervelend en ben bang dat iemand er tegenaan stoot..maar ik ga gewoon maar door want het moedertje van school waar ik het al eerder over gehad hebt..heeft juist haar laatste chemo toen niet meer gedaan i.v.m. het niet volhouden betreft pijn/zenuwpijn aan de voeten..dus ik zal toch even op m'n tanden moeten bijten want ik laat me nog steeds niet klein krijgen jheppa!! M'n bloedneuzen zijn nu ook weer begonnen dus moet continu m'n zakdoek bij de hand houden anders loop je echt voor paal.

So! Dat was het geklaag!

Morgen houd Jessica d'r verjaardag, gelukkig is het 's middags want 's avonds is voor mij Walhalla op de bank en slaap de laatste 2 dagen na het avondeten..ben wel heel de dag bezig moet ik eerlijk zeggen..'s ochtends voor 7.00 uit bed en verder niet meer rusten, beetje te druk, maarja..geeft niks..beter bezig zijn dan niks doen! Volgende week hebben we ook een feestje, ome Henk word 65 en viert het in Pegasus..waar wij getrouwd zijn, ik hoop dat ik erbij kan zijn, zoals het nu gaat kan ik het wel shaken om 's avonds nog de deur uit te gaan voor een feestje, maar we gaan t proberen!  Nog maar 2 chemo's!!! En ondanks dit geklaag etc...ik blijf positief hoor..en laat me nog steeds niet klein krijgen!!

Eigen website over borstkanker & nog effe doorbijten tot de 26e!!

Zo..daar zijn we weer..is al weer zaterdagavond laat..tijd gaat snel.

M'n klachten heb ik natuurlijk flink maar heb besloten daar weinig meer over te schrijven...de laatste 3 chemo's overleef ik ook nog wel met al die klachten, komt toch heel de tijd op hetzelfde neer & met veel klagen bereik je toch niks dus wil het omzetten naar iets positiefs, maar vooral hopelijk nuttig te zijn om andere mensen 'die de diagnose pas te horen hebben gekregen' te kunnen helpen!

Dus ben ik afgelopen week druk bezig geweest om een website te maken gericht op borstkanker. Toen ik de diagnose kreeg, werd internet m'n grootste vriend..alles wilde ik erover lezen en weten...moest op allerlei sites zijn en heb veel moeten zoeken..
Met mijn website wil ik zoveel mogelijk alle info op 1 pagina hebben staan..van borstamputatie t/m winkels waar je bandana's kan kopen, zodat mensen niet heel het internet hoeven af te struinen.
Ik heb er wel een persoonlijke website van gemaakt..met een paar foto's erop van ons en mijn eigen verhaal...dat maakt het echt een persoonlijke website met in de loop der tijd alle info omtrent borstkanker en alles wat daarbij komt kijken.
Ook heb ik " het Rozengala" team met Ernst Daniel Smit aangeschreven..deze willen geld inzamelen voor de pijnklachten 'die bij kanker komen kijken' waar weinig aan gedaan word of onderschat worden.
Voor mij maakt het niet meer uit, daar bijna alle chemo's erop zitten maar puur voor de mensen na mij..die er nog mee te maken krijgen betreft de mondproblematiek...als ze daar toch eens iets voor uit kunnen vinden, hallelujah!
Dus..ik heb het gevoel nuttig bezig te zijn, puur om andere mensen te helpen, de website is nog lang niet klaar..maar als je op de link klikt zie je een beetje hoe die word  http://borstkanker4.webnode.nl/

Vandaag is Joke nog geweest om voor heel het weekend eten te brengen, super! En wat ik ook superlief vond...vanavond had ik eigenlijk een reunie van de Huishoudschool..maar daar had ik me voor afgemeld i.v.m. de moeheid 's avonds..maar Marjorie bracht vanmiddag een mooie orchidee omdat ik er niet bij kon zijn...deed me echt wat. Ook de mensen die afgelopen week een kaartje/berichtje hebben gestuurd,, bedankt!

Met de kinderen gaat alles goed en z'n gangetje, Arend gaat morgen weer werken na 3 relaxte/gezellige dagen, we hebben een hoop gelachen, vooral om zelfspot, kon amper lopen/bukken/opstaan en dan nog heel de dag m'n tong uit m'n mond, bloedneuzen in de winkel, zonder zakdoek..zie je het voor je..een kale vrouw die gebogen loopt met een tong uit haar mond & een doekje voor d'r neus..pfffffff niet echt opwindend maar we lachen er maar om..klagen heeft toch geen zin! Dan maar harde humor!

Ik bijt nog wel even door en zodra ik het even niet ziet zitten, lach ik het maar weg..en denk dan bij mezelf..nog even volhouden Bianc, met deze strategie hou ik het nog wel vol..hard voor jezelf zijn, alles relativeren & de 26e als einddoel zien!!! Dinsdag ga ik voor de 14e chemo!!

Bloedwaardes / 13e chemo & foto porto-cath ( port-a-cath) !

Afgelopen dagen ondanks m'n flink gehavende/kapotte mond..mezelf in een strak regime gezet qua eten..gewoon dooreten alhoewel het flink pijnlijk en soms niet te doen was...maar de laatste kuren hingen af van m'n bloedwaardes die vanochtend gemeten zouden worden dus heb doorgezet, gewoon brood gegeten, elke dag prakkies, m'n vitaminepillen + m'n vegetarische vlees, veel yogurt/vla, vast voedsel was eigenlijk niet te doen maar was zo bang dat ze een pauze gingen inlassen, wat vaak voorkomt in deze tijd van de chemo's i.v.m. flinke dip van je bloedwaardes en dat wilde ik pertininent NIET, dus alles op alles gezet. Met GOED resultaat!!

Even tussendoor..ik krijg veel vragen over de porto-cath ( het kastje onder m'n huid boven m'n linker borst) waar alle chemo's en alles doorheen gaat..mensen willen weten hoe het eruit ziet..bij deze een foto..het aanprikgat van de naald zie je nog zitten, niks engs..juist mooi deze methode, ik heb geen kapotte armen, alles door dit kastje!

Ik had in het begin van de chemo een persoonlijke kaart gekregen(voor thuis) waar al die waardes op worden bijgehouden, de oncoloog had m'n waardes vanochtend daarop geschreven en er een krulletje achter gezet, hij zei lachend: "als je jonger was geweest had je een sticker gekregen, nu een krulletje", dit omdat i.p.v. zoals de laatste weken te dalen..ze nu allemaal iets waren gestegen, hij gaf me echt een schouderklopje...nou..beetje kinderlijk maarrrrrrrr geweldig toch!! Dus de laatste is nu 100% 26 November, here I come!! Zo blij ben ik..kan ik niet uitleggen, niks geen chemopauze gewoon even hard zijn voor jezelf, doorbikkelen en doorgaan (ben euforisch hoor..nu ik dit schrijf..dus neem me niet kwalijk) Ben gewoon zo opgelucht en blij!

Ondanks de stress van vanochtend, vroeg uit bed, douchen, alles netjes achterlaten, kinderen naar school, Arend had al lekker een bakkie koffie voor me klaar staan want die kwam uit de nachtdienst, heb ik Dennis naar school gebracht en daarna snel naar t ziekenhuis gereden want ik moest er 8.45 zijn, bloedprikken, gesprek met de verpleegkundige, gesprek met de oncoloog en 10.30 m'n kuren, was iets voor 14.30 pas weer thuis..een lange dag met veel info van de oncoloog..zal ik zo vertellen..m'n moeder was er weer bij thuiskomst, ze heeft Dennis uit school gehaald en weer een heerlijk prakkie andijvie gekookt voor ons!! Arend kon daardoor gewoon relaxed uit bed komen aangezien die weer nachtdienst heeft nu. Alles verloopt altijd relaxed elke dinsdag door m'n moeder en Simone die Dennis elke dinsdagmiddag mee naar huis neemt..hulde!!

Reiley zei zoiets spontaans leuks/moois van de week..hij zat me aan te kijken en zei: " mama..we vechten het maar mooi aan met z'n allen, die kanker"..tis dat je kaal bent en er heel anders uitziet, maar verder merk ik niks..ahhhhhhhh..mooi he..m'n wens is uitgekomen als zo'n kind dat zegt..dat wilde ik..een paar maanden geleden, het gewone leven moet hoofdzaak worden/zijn..niet die borstkanker..top! Tamara stuurde me weer liefelijk een sms-je onder de kuren en belde vanaf school vanmiddag hoe het was gegaan, Arend kwam toen ik vanochtend, voor die naar bed ging) onder de douche(op m'n allerknapst, naakt..pffffff) stond me nog even succes wensen & Dennis zei vanochtend omdat ik toch een beetje gestressed was, mama je hoeft niet te stressen hoor..als ik iets later op school komt weet de juffrouw dat het dinsdag is en je naar de chemo moet..ahhhhhhhhhhhhhh...toppertjes allemaal!

Maargoed..de oncoloog zei dat ik na 9 December meer rust in m'n leven krijgt want dan zijn alle wekelijkse chemo's gestopt, m'n hartfunctie getest(27 nov.), gesprek chirurg en mammacare(9 dec) en m'n 1e grote dosis Herceptin(start 3 December) " want word nu wat verdund gegeven i.v.m. de gezamelijke chemo"  en begin van de hormoontabletten gestart 3 dec.)

Dussssssssss 3 December start ik met Herceptin om de 3 weken en meteen moet ik dan ook starten met de hormoonkuur voor 7,5 jaar elke dag(tabletvorm). Ik wilde de hormoonkuur uitstellen tot na de feestdagen maar dit werd me ten zeerste afgeraden (i.v.m. schema's, tumorgevoeligheid en gezondheid) M'n bloed blijft wel om de zoveel weken bekeken worden omdat ze daarin kunnen zien of het goed gaat en m'n hartfunctie blijft onder controle om de 3 maanden. Maarrrrrrrrr....eerst nog even de laatste 3 chemo's!!!!!! Die onderschat ik niet maar nu het einde in zicht komt word je een ander mens..nog simpeler dan ik eerst was..klagen over m'n mond/kapotte voeten, slaappproblemen, gewrichtsklachten, bloedneuzen, mag..maar ik weet ook dat dit over enkele weken voorbij is. Alleen voor m'n slechte conditie, die alleen maar slechter gaat worden door de Herceptin, adviseerde ze me naar herstel en balans of naar de sportschool te gaan na de chemo's om dit op peil te houden of enigzins te verbeteren, duurd maanden zeggen ze, en vooral doordat ik de Herceptin nog een jaar moet gebruiken en m'n hartfunctie daardoor slechter word in de meeste gevallen, zeggen ze dat het slimmer is aan je conditie te werken..nou..dat doe ik zelf wel..hoef geen lotgenotencontact toestand met daarbij te sporten..ga wel lopen naar school en hopelijk weer snel op de fiets te kunnen stappen..ik red me wel en bouw langzaam m'n conditie wel op na 9 December.
Ik was toch weer aangekomen..weeg nu 61 kilo..is lang geleden, boven de 60 kilo, dus bedankt..chocolade/marsen/wijngums/toastjes brie/kaasbroodjes en snoep & taxolkuur! Aan m'n conditie ga ik dus zeker werken voordat ik nog dikker word!

Nog maar 3 chemo's ongelofelijk, ben zo blij! Ik ga zeker over 5 jaar iedereen de hand schudden (zoals de oncoloog eerder en vandaag ook weer zei) Over 5 jaar kunnen we pas zeggen.."ja de kuren hebben effect gehad". Ook al was/is het de agressiefste vorm die ik heb/had..over 5 jaar en en 3 weken..26 November 2018..schud ik ieder die ik lief heb en me bij staat(op alle manieren) de hand! Noteer het alvast in je agenda!

Ik lees net tussendoor ik m'n blog aant uploaden ben voor google dat Frank Kieboom is overleden, ik kende hem al vanaf m'n jeugdjaren bij Oost..het schaatsen enzo..hij was altijd vriendelijk/aardig woonde ook in Bolnes, hij is 13 meter vanaf een dak gevallen...echt bizar..zijn vrouw en 2 kinderen helemaal naar de kl~te nu natuurlijk..het leven is niet eerlijk soms...

Carpe Diem!

                                  

12e chemo en nog veel meer!

Afgelopen dinsdag is Arend mee geweest, hij was vrij en wilde graag mee.. zelfs de zusters zeiden tegen hem: Goh..mag je weer eens een keer mee? Dit omdat ze weten dat ik een einzelganger ben. Toch fijn als tie erbij is, wel gezellig!

M'n bloeddruk word elke week gemeten i.v.m. de Herceptinkuur..die was flink hoger dan normaal, ook m'n hartslag was stukken hoger..dit kwam door de slechte conditie zei ze...wat ook klopt want ben snel moe/kortademig. Maar verder verliep het probleemloos op het aanprikken van de porto-cath na..want ze hadden een nieuwe naald die een stuk langer was dan de vorige..dus die zalf had weinig effect deze keer..de naald stak zelfs uit het "kastje" en moesten ze goed vastzetten met tape..soort zenuwpijngevoel gaf dat (3 uur lang).
ik gaf aan dat het een beetje vaag was om nieuwe naalden uit te proberen wat veel pijnlijker is dan de gewone naald..ze zouden kijken of zeze nog hadden en voor me apart houden, wel lief!

Gister was m'n ADHD dag...'s ochtends eerst Dennis naar school gebracht, toen Tamara naar d'r stageplek gebracht (Pameyer in Rotterdam)..eenmaal thuis gekomen om 9.00 meteen de pannen opgezet & voor 2 dagen macaroni gemaakt, daarna alle huishoudelijke toestanden etc..gunde mezelf geen tijd om te zitten, was onrustig en bleef maar bezig, de gehele dag door! 's avonds was het dan ook sloosh zeg..pffffff..overdrijven is ook een vak.

Vanochtend kon ik niet uit bed komen van m'n gewrichten, spier,-rugpijn...echt belachelijk..leek wel aangespoeld bij 'zeehondencreche Pieterburen', al rollend ben ik uit bed gestapt..na het douchen moest ik me aankleden op bed omdat ik m'n rechterbeen niet goed kon optillen van de pijn hahahaha..ja..laten we er maar om lachen want anders zou het teveel worden...auto in-uitstappen om die kinderen weg te brengen was ook amper te doen..dus tot nu toe..sinds vanochtend leek het wel een 18+ film..alleen maar kreunen en kermen...dit omdat het soms haast niet uit te houden is bij opstaan/zitten/schoenen aandoen etc..maargoed..we gaan nog even gezellig door te klagen...uren lang last gehad van een bloedneus..schaamde me toen ik in de winkel liep, had gelukkig een zakdoek bij me...kwam me neef nog tegen..1e wat ik vroeg was.." zie je niks" ? want je bent bang om voor paal te lopen met zo'n spontane bloedneus, om de 10 minuten kreeg ik er 1..vaaaag..sinds vanmiddag begint m'n mond weer op te spelen alhoewel ik 1 dag had van de week dat het stukken minder was..maarja..dat komt omdat het geen tijd heeft om te herstellen..maargoed...de laatste weken laat ik me niet klein krijgen, we gaan nu aftellen..zo bizar...nog "maar" 4 chemo's te gaan!!!! A.s dinsdag krijg ik nr. 13 v/d chemo..ik heb zo'n hekel aan dat getal...ongelofelijk & ik ben bijgelovig dus ben blij als ik kan schrijven dat nr. 14 erin zit. Maarja..zover ist nog niet.

Met een hoop mensen gepraat afgelopen week die me aanspraken, bij school/winkels overal kwam ik wel iemand tegen die ik kon..allemaal vol lof over me..hoe ik ermee omgaat etc..poehee! Even naast m'n schoenen lopen hoor...nee hoor..maar iedereen vind het zo knap dat ik me zo staande houd na al die maanden en kuren etc...maarja..ik heb toch geen keus? Ik heb heeeeeeeel veeeeeeel blogs gelezen van vrouwen is soortgelijke situatie en weet dat er vele in een dip schieten, onzeker zijn, angst hebben, alleen maar in een verdrietige situatie zitten of uiteindelijk dat familie de blog in ere hield omdat diegene was overleden..etc...dat kan! Wie ben ik om te oordelen hoe je ermee om moet gaan..maar ik ben gewoon anders..in al die 7 maanden heb ik een uurtje een dip gehad..that's it..verder alleen maar positief geweest ondanks klagen, veel lieve mensen om me heen, gewoon m'n ding blijven doen, veel tegen jezelf praten maar vooral..deze blog..die is voor mij zo belangrijk...lekker van je afschrijven..niet uren erover praten..daar hou ik niet van...gewoon lekker je gevoel typen en vooral..zo dicht mogelijk bij je eigen persoontje en je ouwe leventje blijven. Is heus niet makkelijk af en toe en tuurlijk word je wel eens boos door ongemakken, maar dat moet je dan maar snel omzetten in positief denken anders red je het niet. Er komt zoveel bij kijken bij dit hele gebeuren..dat kun jeje niet indenken als je er niet mee te maken hebt..daarom is het belangrijk dat je sterk bent..je niet klein laten krijgen.

Ik was ook een vrouw van uiterlijk..m'n haar lekker geverfd, wild/gek getoupeerd of zwaar opgemaakt, nooit onzeker over m'n lichaam etc...nu heb ik geen haar, geen wenkbrauwen, geen wimpers, geen rechter-borst meer maar meer een haaienbeet aan die kant..maar wel m'n zelfvertrouwen..nog net zoveel als eerst..alhoewel ik weet dat ik weinig aantrekkelijk ben hahahaha maar tis voor een goed doel..en dat is blijven leven...maar elke dag word je geconfronteerd ermee..bij douchen, aan,-uitkleden, bij een schone bh eerst weer dat nepding erin..etc..hoe oud ik ook word..elke dag is een herinnering van deze tijd waarin ik nu leef. Een ander is aan het sparen voor een nieuwe auto of vakantie..ik kijk erna uit als m'n haar weer begint te groeien..ik niet elke week meer naar het ziekenhuis hoef, geen chemo gerelateerde klachten meer heb, ik deze toestand overwonnen heb! En samen met dit gezin, familie,vrienden oud worden!

De keerzijde...waneer je deze diagnose "ooit" te horen hebt gekregen zal je leven nooit meer onbezorgd zijn...bij elk knobbeltje/bobbeltje, controleonderzoek etc..angst dat het weer zover is..maarja..ieder heeft zijn angsten in het leven..ook daar moet je mee om leren gaan in de loop der tijd.