Liefde is...samen met de parasol in de voortuin liggen!

Zaterdag was een topdag ondanks de klachten maar afgelopen zondag was de nr. 1 sinds alle chemo's qua mondklachten, niet gewoon eigenlijk..

Amper kunnen eten, veel vla op..continu een bloedsmaak in m'n mond..uit m'n gehemelte, achterkant tong en de aften op de zijkant van m'n tong..gewoon kleine bloedstraaltjes, zo bizar..praten, slikken, alles deed zeer..tanden poetsen was echt amper te doen en op de zijkanten van m'n tond schimmelinfectie...was echt niet om aan te zien gewoon..ik liep vrijwel gehele dag als een loopse hond met m'n tong uit m'n mond om maar koelte te krijgen, wat hilarische beelden geeft natuurlijk, maargoed..dat verzachtte iets, regelmatig met kamille gespoeld.
Als ik in wat rustiger vaarwater zit wil ik echt iets gaan ondernemen (makkelijk gezegd)..om iets uit te vinden hiervoor..desnoods schrijf ik een tv-programma aan om me erbij te helpen..niet voor mezelf..want dan ben ik allang klaar met die kuren maar voor iedereen die hier ook mee te maken krijgt..in deze moderne tijd is het niet normaal om zoiets mee te maken..en jaaaaaaa..ik weet...er zijn ergere dingen op de wereld..maarrrrr..op het moment dat je zoiets voelt..dagen lang en dan zo'n dag..dan wil je maar 1 ding..dat de pijn weggaat..meer niet! Dus ooit word ik misschien nog de uitvinder van een wondermiddel hiervoor, ik hoop het!
Toch samen met Tamara naar het zwembad geweest want Arend was met Reiley naar de Kuip..en Dennis heeft z'n briefje meegekregen om met kleding aan te proefzwemmen..yeahhhhhhhhh..eindelijk..wat een rust zal dat geven als tie z'n diploma haalt..

Vandaag....nou..weer compleet iets nieuws..de dag van de zware storm..pfffffffffff...de ochtend begon goed..de kids moesten allen weer naar school..dus ik was op tijd uit bed, lekker gedouched..koffie klaar..maar door de storm was de grote parasol omgewaaid(die nog steeds in de voortuin stond..ahumm), ik dacht..ik haal die parasol binnen voor die helemaal stuk waait..yep...ik had hem rechtopgezet en wilde hem uit die " zware voet halen"  waar die in stond..dus sjorren en trekken aan dat ding met windkracht 11 ofzo..en toen opeens " KRAK" onderin m'n rug, flink pijnlijk en acuut/vanzelf zaktte ik door m'n knieen en lag in de voortuin...durfde me niet meer te bewegen en riep alleen maar Dennis, Dennis, Dennis...hahahaha..dat kind schrok zich natuurlijk de hondeziekte en rende naar boven waar Arend nog in bed lag..
Die was zo flink geschrokken dattie nog witter zag dan Gerard Joling z'n tanden en hielp me overeind en heeft Dennis snel naar school gebracht...

Arend wilde de dokter bellen..uhhh..nou nee..bedankt. Gewoon hete zalf erop gedaan..kussens in m'n rug..toch in beweging blijven pffffff..tot nu toe (00.10) kan ik nog steeds niet normaal lopen/opstaan/bukken/tillen/hoesten/niesen etc...trekt helemaal door m'n rug en naar m'n heupen, maarja..na een goede nachtrust moet het toch weer gewoon zijn..echt geen tijd voor die onzin..wat een toestand..Arend heeft verder alles gedaan vandaag..owowowowoow..ik heb wel eten gekookt..want zo doelloos op je kont zitten vind ik zo 3x niks..
Trappen lopen is helemaal lastig..maarja..volgens mij zit er boven 1 met een voodoopop ofzo..of word ik getest hoeveel ik aan kan hahahaha..nou..kom maar op!

Morgen ist weer chemodag..hopelijk is m'n rug dan weer gewoon..want 3 uur lang stil zitten word hem niet met dit gevoel..Arend is vrij en wil mee..dus morgen gaan we weer..de 12e chemo alweer...ben zo bang hoe het met m'n mond gaat naarmate ik weer een chemo heb gehad..dat is m'n enigste angst..maarja..ik moet er doorheen..zal wel weer goedkomen!

Vergeet niet..Carpe Diem!

Dagje uit! + foto's !!

Wat een superdag was dit! We zijn wezen lasergamen, karten en uit eten erbij in Dordrecht. Helaas was Dennis nog te klein om te karten dus zijn Reiley, Arend & Tamara met z'n 3-tjes gegaan en Dennis en ik hebben gekeken en gefilmd! Lasergamen konden we gelukkig wel met z'n allen, echt lache! Daarna lekker gegeten, tijdens het eten keek je op de kartbaan..was echt leuk geregeld!
Zowel bij het lasergamen als karten kreeg je de scores van hoe je het gedaan had...ook de formule 1 blokken voor de nr. 1, 2 en 3 waren er..om een foto op te maken. Als je op de foto klikt..vergroot tie.

 

Dit zijn voor mij de waardevolle dagen, iets doen met z'n allen, alleen maar genieten en lol hebben en dat zodra de kinderen naar bed, dat ze zeggen: " was supergezellig vandaag"..daar kan geen staatsloterij of wat dan ook tegenop! M'n mondklachten waren heftig vandaag, maar niemand heeft er iets van gemerkt, iedereen zien genieten kan geen medicijn of spoelmiddel tegenop!

 

Arend had eigenlijk nachtdienst maar heeft vrijgenomen om met Reiley morgen naar de Kuip te gaan omdat m'n neef een weekje er tussenuit is, ik ga samen met Tamara naar zwemles van Dennis dus zondag zijn we allemaal weer " onder de pannen" ! Heb nog 2 leuke foto's gevonden van toen Arend 50 werd..bij deze..de foto's..het gezin, m'n rijkdom!

 

Sterk en positief blijven! 11e chemo en 7e Herceptin zit er weer in!

De dip was heftig, maar gelukkig kortdurend! Past ook zooooooo niet bij mij, maarja..wat de ene persoon aan het begin van de diagnose krijg, kreeg ik na 7 maanden..beter laat dan nooit, zal wel ergens goed voor zijn.

Toen ik dinsdagochtend naar het ziekenhuis reed voelde ik me nog steeds niet jofel en emotioneel..maar toen ik eenmaal naar de ingang van het ziekenhuis liep dacht ik: "Bianc, verman jezelf..hou aub op met deze flauwekul, zo ben je niet..en wil je vooral niet zijn! Hou je eigen "net zoals alle afgelopen maanden" aan de 2 woorden..STERK & POSITIEF!!!!

Toen ik eenmaal weer op de chemostoel zat had ik weer het gevoel langzaam mezelf te worden en alles aan te kunnen, raar maar waar..een mens zit raar in elkaar.

M'n moeder had bij thuiskomst alles op orde want de kinders hebben natuurlijk vakantie, dus ze had lekker tosti's gebakken en 's avonds voor een heerlijk prakkie gezorgd, toppie!
's Avonds begon de Herceptin te werken en was ik actief, kreeg weer een bizar grote waffel, leek wel weer een puber, opstandig gedrag, gevoel heel de wereld aan te kunnen. Lang leve de hormonen!

De woensdagen blijven ook heilig als je weet dat er rond 17.30 weer een prakkie bezorgd word door m'n tante en oom, zo waardevol allemaal.

Vanochtend zijn Sandra en Bettina nog gezellig geweest, vanmiddag ben ik met de kids naar de tandarts geweest, Arend had avonddienst, we hebben lekker pannekoeken gegeten en lekker gelachen met z'n allen! En ik heb nog mooie kaarten gehad vandaag, bedankt!
Na het eten heb ik even een half uur op de bank gelegen want toen ging het licht even uit, maar daarna weer alles oke! M'n mond/tong heeft natuurlijk in de korte tijd geen tijd gehad om te herstellen en begint sinds vanavond weer van vooraf aan...achterop m'n tong begint alweer open te raken en m'n gehemelte weer vol met rode puntjes..dat is voor mij het allerfrustrerende maar ik weet dat ik dit nog even moet zien uit te houden tot alle chemo voorbij is en er toch mee om moet zien te gaan, want zo'n dip als 2 dagen geleden hoef ik niet meer..

Zaterdag willen we weer even wat leuks gaan doen met het gezin, dus helemaal leuk!

Wil je lachen..zet een aflevering van Geer en Goor op..Wil je niet lachen?? Lees dan deze blog....

Dit word de gevoeligste, wel eerlijke blog ooit van mijn kant..dus je kan nog afsluiten...in al mijn blogs ben ik eerlijk en oprecht geweest, dus doe dit nu ook...alleen is niet mijn stoere/positieve/harde kant maar mijn menselijke kant..

De chemo zet alles op stop dus de maandelijkse toestand (netjes genoemd)ook, is natuurlijk niet vervelend! Alleen je hormonen gaan wel door met werken en zijn daardoor waarschijnlijk van slag. Ik ben wisselend gestemd en probeer dat te verbergen want ik "voel/merk" het aan mezelf en wil niet dat andere daar de dupe van worden. Alleen..door die denkwijze word ik alweer boos op mezelf want ik wil dat niemand de dupe word van mijn " bijkomende ongemakken" terwijl ik vind dat andere mensen soms geen rekening houden met mij, waar gaat 't nog over..omgekeerde wereld volgens mij.
Vanavond was er een kleine irritatie binnin dit gezin, vooral met opgroeiende pubers herkennen we dit allemaal..maar dan denk ik..goh..is er nou niemand die denkt..ach..laten we maar gewoon doen en het gezellig houden..(want de maandag is heilig voor mij..de klachten zijn dan verminderd, geniet nog van m'n gewone laatste avond..te weten dat ik de volgende ochtend weer die kuren krijg)..verleden week maandag ging het ook al fout doordat 1 puber 3,5 uur te laat thuis kwam...maar nee hoor..'t leven kabbelt gewoon verder..dus waarvoor zullen we daaraan denken?????? Verdere avond verliep verder normaal maar ik merk aan mezelf dat ik steeds meer verander...vooral op geestelijk vlak.
Toen ik Dennis vanavond onder de douche had gezet...Reiley was boven aan 't tv kijken, Tamara was met een vriendin gezellig op d'r kamer, Arend was druk bezig op z'n telefoon..dacht ik..pfff..zal iemand het opvallen als ik er niet ben..waar doe ik dit allemaal voor..morgen begint de ellende weer..
Alleen Arend zei tegen mij vanavond: "morgen moet je alweer"...achja..reageer ik dan maar..want is er 1 iemand  die snapt hoe vervelend het is dat ik  morgen weer MOET! Waarschijnlijk niet..want dat dank ik aan mezelf...ik heb zelf in al die maanden tegen iedereen gezegd...niet zeuren..er zo min mogelijk over praten, gewoon doorleven en positief blijven, komt goed!
En nu..na 7 maanden jank ik..."terwijl ik dit allemaal opschrijf"..voor 't eerst sinds al die maanden..al bijna 5 minuten lang..nog nooit..sinds de uitslag eris..heb ik gejankt om mezelf want ik ben realistisch en weet dat iedereen dit kan overkomen..dus heeft janken geen zin...maar nu ist even sloosh..
Ben er nu achter gekomen dat ook IK maar een mens ben..ik heb van de week al tegen Arend gezegd..ik moet even praten want ik voel me net en stomende fluitketel waar de druk niet word afgehaald..ook ik heb m'n zorgen....vooral als je leest(in mijn categorie tumoren) dat 53% over 5 jaar nog leeft,..pfffff..beetje weinig..dankzij de Herceptin is de overlevingskans groter...paar jaar geleden was dat (zonder Herceptin) met mijn types tumoren gewoon einde verhaal..

Afgelopen week...m'n gehemelte/tong kapot..waardoor praten/eten/tanden poetsen etc...weer flink bemoeilijkt werd...hetgeen ik zo blij was "na de ac kuren" wat weg was..kreeg ik gewoon in volle vaart weer terug...de terugkerende bloedneuzen..toen ik vanochtend onder de douche stond..kreeg ik en een bloedneus en tijdens het tanden poetsen onder de douche kwam erook bloed uit omdat ik precies langs die aften kwam..leek wel een horrorfilm..pffff..het vocht wat blijft zitten onder m'n oksel/amputatiewond, de onrustige benen/kramp..pijnlijk linker oog wat wat gezwollen is en m'n voeten die vreselijk jeuken en pijn doen bij t lopen en dan nog eens m'n hormonen die alle kanten opgaan! En de zin: ik ben veranderd, maar de wereld om mij heen niet...spreekt me nog het allermeeste aan qua geestelijke gesteldheid..maarrrrrrrrrrr....ik ben niet misselijk..is natuurlijk altijd de 1e vraag als je het over chemo's heb pffffff...

Afgelopen vrijdag kwam Corrie nog bloemen brengen i.v.m. de ""verjaardag"" van Gerrit en Joke kwam gister nog een boodschappenpakket brengen van haar ouders en een nieuwe koekepan voor ons..super!!!!!!!!!

Maargoed..ik kabbel ook door met dit leven en ga morgen dus maar weer de zoveelste kuur ondergaan, kinderen hebben vakantie, m'n moeder let op ze, zal wel weer goedkomen allemaal. En IK..ik red me wel hoor ondanks deze negatieve blog.....voor je t weet is t 26 November..voor iedereen een gewone datum..voor mij ist einde chemo-ellende.

Nog 6 chemo's te gaan! 26 November einde chemo??!!

M'n bloedwaardes zijn weer gemeten..m'n beenmerg zet niet snel meer aan dus moet extra alert zijn op infecties, krijg er helemaal smetvrees van..1000x per dag m'n handen wassen, afstandsbedieningen, winkelwagentjes, deurknoppen etc...word er helemaal eng van hahahaha

En ik kan ws. volgend jaar aan het programma Obese meedoen want ben in 3 weken tijd..2,5 kilo aangekomen!! Deze chemo staat erom bekend dat je vet/vocht vasthoudt en ik snoep/eet als een gek..complete marssen/wijngums..noem maar op..prop ik erin...veel vla/yogurt, continu trek hebben in pizza's/kaassouflees..hoe gek kan je zijn...m'n smaak is vrijwel compleet niks meer..en toch heel de tijd willen eten..vaag..

Tijdens de kuur was ik weer proefkonijn om in de porto-cath te prikken, zijn er toch niet zoveel van dus tegenover me weer een nerveuze zuster met bibberende handjes..pffffff..maarja..ze moeten het ook leren dus ik stel me wel beschikbaar, alles verliep goed en m'n bloeddruk was iets gestegen(door de Herceptin), maar verder prima in orde!

Lichamelijk merk ik wel dat het z'n tol begint te eisen..de wekelijkse chemo..veel vocht rondom m'n amputatiewond en oksel, echt irritant, en dan nog de VELE opvliegers(Schiphol is er niks bij)...het wisselt zo snel..dat het lijkt of je koortsaanvallen hebt..superheet/dan weer ijskoud..onrustige benen, maar het aller-aller-allervervelendste...m'n tong is achterop weer kapot en op m'n gehemelte en aan de zijkant van m'n tong weer kleine aften...zooooo klaar was ik daarmee en nu heb ik het weer...daar word ik wel een beetje weemoedig van maarja..zijn ergere dingen moet je dan maar denken. Nog 6 chemo's te gaan!
Iedereen mag een pauze(met deze wekelijkse kuren) inlasten van een week geen chemo..liever niet natuurlijk maar het mag..zodat je lichaam even kan herstellen..doe ik niet maar..ze zei..als je zonder pauze deze kuur afmaakt ben ik 26 November klaar met de chemo's!!!!!!!!!!!!! Daarna in December beginnen met de hormoonkuur voor 7,5 jaar en 3 wekelijks Herceptin, die ik nu ook wekelijks krijg.

Als die chemo's maar klaar zijn...als een kind zo blij zal ik zijn en gebak halen..maar zover ist nog niet..nog even volhouden, komt goed!

Vanaf dinsdag heb ik best drukke dagen gehad, alleen maar bezig geweest..en vanavond wast sloosh..ook puur die mond weer die alles verziekt..maarja..klagen, klagen..bereik je ook niks mee..dus ik hou er maar overop.

Vandaag (is nu half 1 's nachts) dus 18 Oktober..Gerrit z'n verjaardag..pfffff..tis 9 jaar geleden maar lijkt wel de dag van gister..ik heb al op hem geproost en gezegd dat ik voorlopig nog niet boven kom, ik ga morgen even schoonmaken bij hem en een kaars brandende houden heel de dag thuis, meer kan ik niet doen..9 jaar geleden waren we nog druk bezig met de abrahampop te versieren en nu zijn het alleen maar herinneringen. Laten we maar dankbaar zijn dat we leven!

Carpe Diem en allemaal alvast een fijn weekend!!

10e jajajaja 10e chemo komt eraan!

Gezellig, relaxed weekend achter de rug! Lekker met de kids bij m'n moeder geweest, 's avonds met z'n allen de prachtige film(voor de 2e keer) Green Mile gekeken...traanbuizen waren weer geactiveerd..

Vandaag naar zwemles geweest met Dennis en heeeeeerlijk met z'n allen gegeten van Jokes kookkunsten, gehele weekend heb ik niet hoeven koken...Dusssss "resumee"..dinsdag kookt m'n moeder / woensdag m'n oom en tante, afgelopen weekend Joke...echt een rotleven heb ik hahahaha....dit doen ze niet een paar weken..maar al vanaf m'n 1e operatie, alweer maanden geleden..respect, respect en nog eens respect voor m'n familie!

Iemand eens een keer helpen is geen moeite..maar week in,-uit, maand in,-uit..maanden lang doen ze dit al...op allerlei/diverse manieren, zie dat maar eens vol te houden, klinkt zo simpel..maar is het niet.
 Ook de mensen die regelmatig een kaartje/mailtje/berichtje sturen, langskomen of zomaar een bloemetje geven etc...echt super, want het blijft gewoon een feit..in het begin is alles erg en schrikken mensen van het nieuws..maar des te langer het duurd zo'n process van chemo's en toestanden gaan mensen weer verder met hun eigen leven en raakt het op de achtergrond (is met alles zo en is ook menselijk hoor) dus geeft niks maar daarom heb ik zo'n respect voor de mensen die je zo nabij blijven staan. M'n vriendinnen ook...schatties zijn het. Een oud gezegde maar zoooooooo een feit..je leert de mensen kennen in je leven bij zo'n proces waar ik nu in zit.
Ook mensen van wie je het niet verwacht waar je hulp van krijgt of interesse in je tonen of ze mag bellen als je iets nodig hebt etc...moeders van school..mocht dit alles afgelopen zijn volgend jaar....vergeten doe ik het niet..de "impact van mensen".

M'n eigen gezin....toppertjes!!..We leven net zoals eerst..het normale leven, geen drama's, kids doen het heel goed op school, harde humor, ik kan met dit proces op m'n eigen manier er mee omgaan..er vrijwel nooit over praten, gewoon positief denken en doorgaan, mochten ze erover willen praten, altijd goed! Maar verder gewoon ieder z'n eigen leven leiden, soms moet ik ze er op wijzen dat ik met chemo's bezig ben etc...want het draait TE normaal door denk ik hahahaha..dat ze af en toe vergeten hoe/wat..helemaal goed! Kinderen zullen over een paar jaar NOOIT kunnen zeggen..goh..toen m'n moeder werd behandeld voor borstkanker..was een vreselijke tijd..nee..ze zullen kunnen zeggen..m'n moeder was sterk en heb weinig gemerkt van alle toestanden die erbij kwamen kijken. Soms vraag ik ze wel eens: " hoe ga je er mee om, maak jeje wel eens zorgen" , dan zeggen ze oprecht..uhhhhhh..nee..'t gaat nu toch goed?? Nou..super toch! Tuurlijk hebben ze hun eigen zorgen, maar het leeft niet 24/7..Het leukste is dat Dennis wenste dat m'n haar weer snel ging groeien want hij vind me lelijk zo hahahaha prachtig toch..Reiley blijft altijd zeggen..goh mama..toch raar dat je niet meer dat "leeuwenhaar" (zwaar getoupeerd) heb..en Tamara stuurd me elke dinsdag onder de chemo een sms-je met sterkte mama en Arend..owowowoowwoow..die heeft soms wat te verduren & laat het me helemaal op mijn manier doen..alhoewel hij zich meer zorgen maakt dan ik ws en regelmatig zegt dat hij respect voor me heeft hoe ik het doet/aanpakt....

Maargoed...stand van zaken lichamelijk..tong is achterop kapot, voeten zijn pijnlijk bij het lopen, 1 dag steken rond m'n hart & 3x bloedneuzen (was niet prettig maar komt door de Herceptin) verder geen gezeur, ik ga op voor m'n 10e chemo, hoop ik althans want m'n bloedwaardes worden weer bepaald & een gesprek met de oncoloog en daarna m'n kuren...word weer een lange dag int ziekenhuis dinsdag!

Weer met m'n winkeltje begonnen!!

Ja..word saai om te lezen..maar voor mij is het nu aftellen natuurlijk..dussss ga het toch weer zeggen..de 9e chemo en 5e Herceptin zitten erin, nog 7 chemo's te gaan!

Arend is met me meegeweest, hij werkt nu weer in ploegendienst en was vrij en wilde zelf mee..achteraf had die misschien een beetje spijt want ik was wat "ruziezoekerig" hahaha...geen enkele nacht normaal doorslapen, hormonen/opvliegers die meespelen, m'n voeten die weer kapot gingen en 2 grote kloven op m'n tong en dan weer vrolijk huppelend die chemozaal binnen om dat bocht weer in te laten druppelen, joepie! Pfffff..is dan toch heerlijk om tegen iemand aan te schoppen/schelden af en toe..gemeen, maar wel de waarheid. Nadat ik was afgekoppeld van de infuzen voelde ik me weer rustig in m'n hoofd en me verder normaal gedragen, voor zover ik dat kan natuurlijk hahaha. M'n moeder was bij thuiskomst weer aant soppen en heeft ook voor 't avond-eten gezorgd, (m'n lievelingskostje witlof) toppie moeder!

Vond het wel pittig om te horen via het nieuwe reclamespotje dat er per dag 9 vrouwen overlijden aan borstkanker..is echt veel, laat stil staan bij alle andere vormen van kanker..echt bizar.

Tot nu toe gaat 't goed! Ben erg aktief geweest gister & vandaag zonder rusten!

Heb na goed nagedacht te hebben weer kleding ingekocht voor de webwinkel en ga weer langzaam de winkel " opbouwen"! Heb er echt zin in en ben er al druk mee bezig geweest, heerlijk om er weer mee bezig te zijn, Alleen 's middags neemt m'n concentratie zo sterk af dat ik het adverteren etc..'s ochtends moet doen, maar geeft niks, ik heb weer een doel en ga weer m'n eigen centen verdienen! Ik heb al reacties gehad van mensen dat ze blij waren dat ik 't weer ging oppakken, helemaal leuk en m'n 1e bestelling is alweer binnen in korte tijd!

8e Chemo en 4e Herceptin zitten er weer in!

Nu is het een feit...ik ben nu op de helft van de chemo's yeahhh..voelt heerlijk..nog 8 te gaan!

De kuren verliepen probleemloos afgelopen dinsdag, als de Herceptin(die krijg ik als 1e) inloopt merk ik niks, zit dan nog vol energie en ben lekker aan het eten en lezen, maar zodra het zakje voor anti-allergie erin zit en de chemo word aangekoppeld dan krijg ik het ijskoud, krijg al bij voorbaat een dekbedje en word moe en slaap dan binnen 10 min. Tijd gaat wel snel dan!

M'n moeder had hier weer lekker gesopt en een heerlijk prakkie zuurkool gemaakt en gister hadden we een lekker prakkie bloemkool van m'n tante en oom.

Betreft vermoeidheid, de ochtenden zijn me heilig, vroeg uit bed want dan voel ik me goed/sterk en heb energie maar zodra Dennis weer op school zit 13.15 ist sloosh, erg moe, gewrichten spelen dan op en m'n concentratie daalt van 100 naar 5..beetje jammer...maar verder geen klagen. 's ochtends doe ik alles betreft huishouden/boodschappen etc..zodat ik 's middags m'n rust kan pakken..tot iedereen weer uit school komt.

Vandaag moest ik jammer genoeg(ben verwend door de dinsdag en woensdag) weer zelf een prakkie in elkaar flansen..daarna was het weer over en uit..voor 't eerst sinds dinsdag weer languit op de bank met een deken, ijskoud..maarja..er zijn ergere dingen!

Ik krijg vaak complimenten..dat ik er nog zo goed/fris en vol energie uitzie..dat is wel leuk (make-up doet wonderen) en dat ze me zo waarderen om mijn positieve in,-opstelling en sterke houding..poehee! Ga haast naast m'n schoenen lopen...maar ook ik ben maar een mens hoor!

Ik eis veel van mezelf, ik heb nog nooit zoveel tegen mezelf gepraat als de laatste maanden om maar niet continu aan klachten toe te geven, ik mag van mezelf moe zijn op de momenten dat niemand thuis is...en als ik dan 's avonds, als het ECHTeven niet meer gaat even op de bank lig..vraagt er rustig 1..goh..wat is er.." ben je ziek ofzo" hahahahaha..omdat de kinderen mij maar door zien hobbelen en er eigenlijk weinig veranderd is betreft gezinsleven, valt het op als ik een keer op de bank lig, waardoor je ziet dat ze soms wel eens vergeten waar ik mee bezig ben..heerlijk toch!