Dit word de gevoeligste, wel eerlijke blog ooit van mijn kant..dus je kan nog afsluiten...in al mijn blogs ben ik eerlijk en oprecht geweest, dus doe dit nu ook...alleen is niet mijn stoere/positieve/harde kant maar mijn menselijke kant..
De chemo zet alles op stop dus de maandelijkse toestand (netjes genoemd)ook, is natuurlijk niet vervelend! Alleen je hormonen gaan wel door met werken en zijn daardoor waarschijnlijk van slag. Ik ben wisselend gestemd en probeer dat te verbergen want ik "voel/merk" het aan mezelf en wil niet dat andere daar de dupe van worden. Alleen..door die denkwijze word ik alweer boos op mezelf want ik wil dat niemand de dupe word van mijn " bijkomende ongemakken" terwijl ik vind dat andere mensen soms geen rekening houden met mij, waar gaat 't nog over..omgekeerde wereld volgens mij.
Vanavond was er een kleine irritatie binnin dit gezin, vooral met opgroeiende pubers herkennen we dit allemaal..maar dan denk ik..goh..is er nou niemand die denkt..ach..laten we maar gewoon doen en het gezellig houden..(want de maandag is heilig voor mij..de klachten zijn dan verminderd, geniet nog van m'n gewone laatste avond..te weten dat ik de volgende ochtend weer die kuren krijg)..verleden week maandag ging het ook al fout doordat 1 puber 3,5 uur te laat thuis kwam...maar nee hoor..'t leven kabbelt gewoon verder..dus waarvoor zullen we daaraan denken?????? Verdere avond verliep verder normaal maar ik merk aan mezelf dat ik steeds meer verander...vooral op geestelijk vlak.
Toen ik Dennis vanavond onder de douche had gezet...Reiley was boven aan 't tv kijken, Tamara was met een vriendin gezellig op d'r kamer, Arend was druk bezig op z'n telefoon..dacht ik..pfff..zal iemand het opvallen als ik er niet ben..waar doe ik dit allemaal voor..morgen begint de ellende weer..
Alleen Arend zei tegen mij vanavond: "morgen moet je alweer"...achja..reageer ik dan maar..want is er 1 iemand die snapt hoe vervelend het is dat ik morgen weer MOET! Waarschijnlijk niet..want dat dank ik aan mezelf...ik heb zelf in al die maanden tegen iedereen gezegd...niet zeuren..er zo min mogelijk over praten, gewoon doorleven en positief blijven, komt goed!
En nu..na 7 maanden jank ik..."terwijl ik dit allemaal opschrijf"..voor 't eerst sinds al die maanden..al bijna 5 minuten lang..nog nooit..sinds de uitslag eris..heb ik gejankt om mezelf want ik ben realistisch en weet dat iedereen dit kan overkomen..dus heeft janken geen zin...maar nu ist even sloosh..
Ben er nu achter gekomen dat ook IK maar een mens ben..ik heb van de week al tegen Arend gezegd..ik moet even praten want ik voel me net en stomende fluitketel waar de druk niet word afgehaald..ook ik heb m'n zorgen....vooral als je leest(in mijn categorie tumoren) dat 53% over 5 jaar nog leeft,..pfffff..beetje weinig..dankzij de Herceptin is de overlevingskans groter...paar jaar geleden was dat (zonder Herceptin) met mijn types tumoren gewoon einde verhaal..
Afgelopen week...m'n gehemelte/tong kapot..waardoor praten/eten/tanden poetsen etc...weer flink bemoeilijkt werd...hetgeen ik zo blij was "na de ac kuren" wat weg was..kreeg ik gewoon in volle vaart weer terug...de terugkerende bloedneuzen..toen ik vanochtend onder de douche stond..kreeg ik en een bloedneus en tijdens het tanden poetsen onder de douche kwam erook bloed uit omdat ik precies langs die aften kwam..leek wel een horrorfilm..pffff..het vocht wat blijft zitten onder m'n oksel/amputatiewond, de onrustige benen/kramp..pijnlijk linker oog wat wat gezwollen is en m'n voeten die vreselijk jeuken en pijn doen bij t lopen en dan nog eens m'n hormonen die alle kanten opgaan! En de zin: ik ben veranderd, maar de wereld om mij heen niet...spreekt me nog het allermeeste aan qua geestelijke gesteldheid..maarrrrrrrrrrr....ik ben niet misselijk..is natuurlijk altijd de 1e vraag als je het over chemo's heb pffffff...
Afgelopen vrijdag kwam Corrie nog bloemen brengen i.v.m. de ""verjaardag"" van Gerrit en Joke kwam gister nog een boodschappenpakket brengen van haar ouders en een nieuwe koekepan voor ons..super!!!!!!!!!
Maargoed..ik kabbel ook door met dit leven en ga morgen dus maar weer de zoveelste kuur ondergaan, kinderen hebben vakantie, m'n moeder let op ze, zal wel weer goedkomen allemaal. En IK..ik red me wel hoor ondanks deze negatieve blog.....voor je t weet is t 26 November..voor iedereen een gewone datum..voor mij ist einde chemo-ellende.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten