Allereerst degene weer bedankt voor de berichtjes & kaartjes & bloemen!! Superlief! Voel me erg vereerd! Bij de buren moesten we zelfs vazen lenen.
Mooi om mee te maken.
Ik heb wel het gevoel dat die 16e chemo de max was hoor..was echt pittig afgelopen dagen, heb me groot gehouden om maar niet te lopen klagen die laatste week maar heb regelmatig gedacht..1 extra chemo zou ik niet aankunnen ( slaat nergens op natuurlijk) maar afgelopen vrijdagavond kon ik niet meer lopen van de pijn aan beide voeten..rood/doorbloed/kapotte huid/zenuwpijn onderaan m'n voeten, linkerbeen zat vol met vocht...was echt niet gewoon..ook voor t eerst sinds de kuren aan beide handen / vingertoppen pijn..alsof je met beide handen in de brandnetels had gezeten, kon amper wat oppakken of achter de computer..was echt vreemd en m'n mond begon natuuuuuuuuurlijk weer op te spelen en ik had nog spier,-gewrichtspijn ..alles tegelijk...was niet gewoon meer..! Vrijdag overdags was ik nog met m'n moeder gordijnen en vloerbedekking wezen uitzoeken, toen al wel veel last van spieren en gewrichten en toen 's avonds dat allemaal tegelijk inclusief de heftige bloedneuzen..vroeg naar bed gegaan voor mijn doen en 's zaterdags kon ik eerst niet uit bed komen..toch gestrompeld naar de douche..eenmaal onder de douche snel alles gesopt want de pijn i.v.m. warm water op m'n handen en voeten waren haast niet te doen..toen aankleden wat lastig gaat als alles aan je handen/voeten pijn doet..nog nooit zo heftig meegemaakt..voelde me echt een stumper 1e klas..wist echt even niet wat ik met dit lichaam aan moest...
Tegen de middag ging het iets beter, ben maar gaan schoonmaken etc..om toch maar in beweging te blijven en m'n neef kwam gezellig even langs, daarna lopend boodschappen gaan doen..daarna wast echt even sloosh..mezelf maar dwingen..want bij stilzitten nam de pijn juist toe dus dan maar bewegen..nu ik het achteraf allemaal terugkijk denk ik..pffffff..snap niet hoe ik het allemaal gedaan heb..zelfs nog voor 2 dagen macaroni staan koken ondanks continue pijn aan alles en nog wat..tis een hoop geklaag maar geloof me..zo erg als de afgelopen dagen had ik t nog niet eerder gehad..ik heb wel tegen Arend gezegd..al had ik nog een chemo moeten doen had ik volgens mij een paar dagen m'n handen/voeten niet kunnen gebruiken..echt abnormaal..en alles opgeschreven zonder overdrijven, 15 chemo's gaven best veel klachten maar die laatste.. de 16e zal ik echt niet snel vergeten. Nu gaat 't gelukkig weer beter..alleen m'n duimtoppen en onderkant voeten zijn nog gevoelig maar verder gaat 't in vergelijking goed..dit is te hendelen..
Morgen (maandag) de uitslag betreft de hartfunctie..spannend..de oncoloog belt me 's middags..en dan bij ' groen licht" starten we een dinsdag met de grote dosis Herceptin en hormoonkuur..joepie! Maar niet heus..wil dat het klaar is..verder met m'n leven..gewoon simpel leven..daar word ik gelukkig van..m'n eigen leven leiden wat ik 8 maanden geleden leefde..geen ziekenhuis meer..geen troep in m'n lijf, geen afspraken meer met oncologen/chirurgen/mama-careverpleegkundige/hartonderzoeken/bloedafname, ik wil m'n oude vertrouwde leven terug! Ik heb 2 operaties en 16 chemo's achter de rug..vind het eigenlijk genoeg..om eerlijk te zijn..zo voel ik het echt..een dinsdag begint er weer een hele nieuwe fase met die hormoontabletten en herceptinkuur..aanslag op je hart en hormonen..ben d'r klaar mee..is niet dramatisch bedoeld maar zo voelt het gewoon..misschien zit er wel helemaal niks meer in m'n lichaam en ga ik er weer een nieuwe aanslag op plegen voor jan ...
Die hormoonkuur kan van alles aan je persoonlijkheid veranderen, die herceptinkuur is slecht voor je hart..wat een lol..ik laat me echt niet klein krijgen maar zie er wel tegenop...ik twijfelde weer heel erg de afgelopen dagen ofdat ik dit alles wel weer wilde doen (ik blijf tenslotte de baas wat er gebeurd met dit lichaam) maar Arend heb me er op moeten wijzen dat ik dit hele traject doet voor m'n kinderen..tja..dat is zo..maar soms is het moeilijk..ook al doe ik dit alles voor hun..blijft altijd mijn mening..zonder kinderen had ik t risico genomen het niet te doen van kracht..het idee..m'n lichaam is ws. kankervrij en toch blijf ik tot volgend jaar Oktober onder behandeling en maar troep slikken en inspuiten..pffffffffff..maarja..heb al genoeg blogs gevolgd van vrouwen die overleden zijn met mijn mentaliteit..dus we gaan maar gewoon door..het grootste nadeel is gewoon dat ik de agressiefste tumor had en dus ook agressief behandeld moet worden..dus eigenlijk moet ik niet zeuren en blij zijn dat je tegenwoordig kan overleven met dit type borstkanker. Het gaat me lukken, tis alleen soms pittig..maar komt goed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten