Laat ik beginnen te vertellen dat de afgelopen 3 dagen erg vernederend was betreft haaruitval.
Vanochtend was ik zoveel haar verloren dat er bovenop m'n hoofd en achterop bij m'n kruin gaten zaten...heel m'n shirt onder de haren..jeuk, haarpijn...en zo moest ik Dennis naar school brengen en ik moest nog bij Tamara's school een gesprek voeren..bah..wat voelde ik me smerig, maar vooral zwaar onverzorgd echt een afgang.
Ik was gewoon blij om vanavond de huiskapper te zien om te weten dat ik van deze ellende verlost werd. Liever kaal dan deze vernedering!
Ik ben rustig gaan zitten, m'n mutsje lag al klaar, hij heeft het er als een soort "scalp" in 1x afgeschoren zodat er geen plukken op de grond vielen..vond ik prettig...anders is het helemaal zo confronterend als alles op de grond ligt...geen schaar is eraan te pas gekomen, puur scheren, (net een schaap)..alleen de plek waar ik zoveel "haarpijn" had was een vervelend stukje, verder is het goed gegaan...was echt blij dat ik verlost werd van de toestand van afgelopen dagen.
Heb het er geen seconde moeilijk mee gehad, alleen maar opluchting. Ik was een vrouw die altijd trots was op d'r getoupeerde/geverfde jaren 80 kapsel, waar niemand aan mocht komen..en nu dankbaar dat het eraf is door die vernedering van de afgelopen dagen.
Meteen nadat het klaar was m'n mutsje opgezet en zelf niet gekeken...wilde ik doen als ik alleen was..
Arend zag er tegenop maar toen het eenmaal zover was zei die: "je bent echt Sinead O ' Conner", Tamara vond het even moeilijk en zei: " nu kan je bij een rare opmerking niet meer zeggen dat je blond bent", Reiley wilde helemaal niet kijken, maar toen die (omdat hij de woonkamer inliep) het gezien had vond tie het maar raar dat ik eerst lang haar had en nu kaal, vond tie moeilijk te bevatten, m'n moeder(was hier de gehele dag) ging in de tuin huilen..vond het erg confronterend..en Dennis...was Dennis...die vind me nu lelijk, zei die! hahaha prachtig toch..hoe eerlijk kan je zijn...lache toch! Ik heb ze allemaal verteld dat ik er blij mee was, geen jeuk, geen haarpijn meer, geen shirt vol met haren, geen badkuip meer vol met haren, geen gaten meer in m'n haar etc..sloosh kapoosh ermee!
De huiskapper ging weg en wilde hem betalen..nou..hij wilde het niet aanpakken..terwijl die speciaal voor mij hierheen gereden was, meteen tijd voor me vrij had gemaakt etc..ik mocht niet betalen...dus als die volgende week komt voor de andere gezinsleden om te knippen geef ik wel iets voor z'n kinderen want ik ben dankbaar dat hij meteen klaar stond en het heel menselijk/ rustig heeft aangepakt vanavond, toppie!
Maargoed...tis bijna middernacht, iedereen ligt op bed, heb zojuist voor het eerst m'n kale kop gezien..pffffff...alsof ik uit een UFO gestapt ben..lijk wel een buitenaards wezen hahaha..ja.. je moet er maar simpel in zijn want ik heb heel de avond dat mutsje op gehad...dan lijkt het nog wat..maar zonder dat mutsje is het toch even anders...maargoed..tis niet anders, heb ook geen behoefte aan huilen of moeilijk doen..dit hoort er nu eenmaal bij..even de confrontatie met jezelf...tis goed zo...zijn wel ergere dingen int leven.
Morgen ga ik naar school met alleen dit mutsje op..geen pruik..gewoon meteen door "de zure appel heenbijten" ik ben hard voor mezelf, maar dat werkt bij mij het beste...laat ze maar lekker kijken morgen op dat schoolplein..ik heb niet voor deze ziekte gekozen dus ga me ook niet schamen nu ik kaal ben...m'n lichaam/uiterlijk kan wel veranderd zijn..maar m'n karakter niet...en die is toch echt het belangrijkste int leven..een sterk karakter..m'n borst, m'n haar alles mogen ze me afnemen..maar niet m'n sterke persoonlijkheid..daar ben ik het trotst op! Carpe diem!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten