Gisteren kon ik m'n arm amper bewegen/gebruiken en kwam er tot m'n verbazing achter (toen ik mezelf eens goed ging bekijken in de spiegel) dat er een hele grote vochtophoping zat ten grote van een vuist, tussen m'n oksel en wond....dus dat verklaarde al m'n klachten..
Vanmiddag naar de chirurg Dr. de Vegt geweest, voor de uitslag van de weggehaalde lymfeklieren na het okseltoilet.
Ik was een bijzonder persoon zei die want ik had heel weinig okselvet en ze hoefde maar 2 klieren weg te halen (normaal is dat tussen de 10/20) en toen was m'n oksel al leeg(!?)...in totaal heb ik dus heel m'n leven maar 5 klieren in die oksel gehad want bij de vorige operatie hadden ze er al 3 weggehaald...dus om die 2 kliertjes zo'n ellende met die arm..maargoed, op de ene uitzaaing na waren de overige 2 schoon!!!!!!!
Wel uit voorzorg en geruststelling krijg ik 10 Juni een leverecho & longfoto..om echt alles uit te sluiten, wel fijn! Want sinds vanochtend ben ik wat sneller kortademig en krijg soms steken bij m'n sleutelbeen..kan ook gewoon door de lymfeverwijdering komen..maar toch even checken.
En we kunnen meteen door de echo, kijken of al die Martini geen schade heeft aangericht haha..
Toen ze m'n wond gingen bekijken werd ik alweer zenuwachtig want ze lopen erop te drukken en te voelen en ik kan er gewoon niks aan hebben..ligt aanmezelf, kan ik ook niet verklaren..er is al zoveel mee gedaan dat ik vind dat ze dat gebied nu wel even met rust kunnen laten, maarja..zo werkt het natuurlijk niet. Hij zag natuurlijk meteen die tennisbal van vocht zitten en zei datdat echt afgetapt moest worden..NOU ...toen ze de spuit erin gingen doen freakte ik helemaal IK..de STOERE/STERKE vrouw was veranderd in een huilende vrouw(nooit gejankt sinds ik weet dat ik borstkanker heb) en nu voor t eerst wel..WEG IMAGO! Ik was even veranderd in een watje, puur angst..echt jammer vanmezelf en past helemaal niet bij me pfffff..zo jammer..
Ruim 100cc vocht is eraf getapt, je hoorde het in een bakje "lopen" ..hij zei nog..dit zal wel verlichting geven dat het vocht nu weg is pfffffff...heb alleen maar me lopen verontschuldigen dat ik me als een "ei" gedroeg..maar ze begrepen het zeiden ze..De chirurg zei wel dat mocht ik er weer last van krijgen (vochtophoping) dat ik meteen moest bellen en dat ze het dan dezelfde dag weer zouden aftappen...ik bel natuurlijk meteen als ik het weer krijg...sure!
Toen ze mij na die punctie weer verband en alles om gingen doen had de chirurg tegen Arend gezegd dat dit kwam door overbelasting...maarja..wat verwachten ze nou..dat je 24 uur per dag met je arm in de lucht gaat zitten en verder niks doet behalve ademhalen, makkelijk gezegd..
Maargoed..ik kan m'n arm nu wel wat meer gebruiken en het gespannen gevoel is stukken minder..gemeut allemaal.
As. donderdag naar de oncoloog, vind ik ook wel spannend..ze zeiden dat ze het hard gingen aanpakken omdat ik nog zo jong was(!?)..en de hormonale tumoren agressiever zijn..dus we wachten maar weer af!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten