Dinsdagochtend Dennis nog naar school gebracht, daarna thuis nog een beetje lopen ruimen en inpakken, niet gezeten, want het niet roken (omdat ik natuurlijk nuchter moest blijven) viel me zwaar tegen...werd er onrustig en opstandig van.
Om 10.30 waren we in het ziekenhuis en om 12.00 werd ik al opgehaald om naar de OK te gaan. Nou.. de leuke anesthesist van verleden maand was er niet, ze hadden nu een afgekeurde slager genomen volgens mij want op het moment dat hij zei " ga maar lekker slapen" zat ik rechtop in m'n operatiebed omdat ik het gevoel had dat m'n onderarm aan het ontploffen was tijdens het inspuiten van de narcose, heb zo goed mogelijk ondanks m'n wat duffe/suffe gevoel z'n huid letterlijk en figuurlijk vol gescholden, ook de chirurg hoorde ik tegen hem tekeer gaan en daarna was het licht eindelijk uit bij mij..wat een malloot. Als ik volgende week terug kom op controle ga ik toch eens vragen aan die chirurg wat er precies fout ging en of die sukkel nog in dienst is.
Maargoed..na de operatie ben ik 2,5 uur(!!?) op de verkoeverkamer gebleven (terwijl Arend en Tamara al uren op me zaten te wachten omdat ze gebeld waren dat de operatie achter de rug was) en ze bleven maar morfine geven omdat ik maar pijn bleef aangeven...pas 16.30 was ik weer op zaal...ik was agressief/opstandig/ruziezoekerig, niet normaal..was mezelf even helemaal kwijt...was echt niet leuk voor hun maarja..weet zelf ook niet waar dat door kwam.
De dagen erna..veel pijn gehad, moeilijk te bewegen van beide armen door en..de operatie en aan de andere kant de portocap plaatsing + iets nieuws wat ik gelukkig want tevoren NIET wist..ze hebben m'n oksel leeggehaald via m'n amputatiewond, voor 2/3e hebben ze het litteken weer opengemaakt en zo het okseltoilet gedaan..terwijl m'n wond juist zo mooi aan het genezen was en ik er nog weinig last van had..ze wilde niet nog een extra litteken maken dus voor deze optie gekozen..fantastisch(!!?!!!) Chirurg is nog aan m'n bed 's avonds geweest omdat ik het niet gewoon vond dat ik dat niet wist van tevoren, ik dacht dat ze een snee in m'n oksel gingen maken i.p.v. dit.
M'n arm + amputatiewond is net of er beton aanhangt, veel last van de drainingang gehad, ik loop scheef daardoor en doet gewoon flink pijn.
Zolang ik stil lig met een kussen onder m'n arm was het te doen, maar zodra ik moest lopen of bewegen ging het fout..wat een lol!
In de tussentijd is Arend weer elke dag 2x op bezoek geweest met als gevolg dat Dennis door andere uit school is gehaald (buren, Joke, ome Leen, oma Barry) en de kinderen 's avonds opgevangen werden door Joke & Henry en oma, ook het eten is weer verzorgd door Joke, oma en tante Lenie..ongelofelijk joh..wat moeten we zonder deze mensen..echt bizar..a la minute staan ze klaar voor ons, goud verdienen ze!
Alle kids zijn langs geweest in 't ziekenhuis, ook m'n moeder, ome Leen & Bep en Henk, helemaal leuk!
Op dezelfde zaal lag er een vrouw die dezelfde operatie als ik had ondergaan en zij had echt enorme pijn dus ik heb nog geluk gehad ondanks m'n klaagzang..
Gister nog bijna gehele dag darmaanvallen gehad met diarree omdat zoals de zaalarts zei..door de morfine m'n darmen stil hadden gelegen, 3 dagen lang, ik een toetje ging eten met appel erin (had ik niet goed gelezen op het etiket) en ik daar niet tegen kan door m'n spastische darm..dus m'n darmen kwamen daarna erg goed op gang pfffffff...
Als "slagroom op de taart" werd vanochtend ook m'n drain verwijderd, nou..ze hebben kunnen meegenieten op zaal..leek wel een speenvarken..was er al zo bang voor (doordat ik verleden maand ook elk stukje had gevoeld)....mocht ik ooit nog eens geopereerd worden met drain..dan halen ze het er onder narcose maar uit..dit was de 2e keer en laatste keer..ben er klaar mee dat gevoel...
Arend is me weer komen halen, afsprakenkaart mee gekregen, 3 juni controle chirurg, 6 juni oncoloog en eind juni mama-care verpleegkundige..kaasbroodje gehaald en snel naar huis!
En...het belangrijkste is dat ik aangegeven heb pas te starten met de chemo na Reiley's verjaardag 14 juni.
Nu heerlijk weer thuis en met een kussen onder m'n arm zit ik dit rustig te typen..heerlijk!
Kortom...de 1e operatie betreft amputatie viel me erg mee, maar deze afgelopen 4 dagen waren echt heftig..normaal ben ik positief etc..maar vond/vind deze operatie vele malen heftiger. Maarja..zal ook wel weer goedkomen en slijten, carpe diem!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten