Vanochtend bij de chirurg geweest, wond van de amputatie vond ze er netjes uitzien, ze moest ook voelen of er vocht zat, was gelukkig niet zo, maar vond het niet prettig dat ze eraan zat..voelt gewoon zo vreemd aan die wond, op sommige plekken een "dof" gevoel, op andere plekken beetje pijnlijk, kortom..laat ze er maar gewoon allemaal van afblijven!
Ze vond het knap hoe we met de algehele situatie omgingen en zei tegen mij dat ik het niet moet onderschatten allemaal, doe ik ook niet, maar zielig in en hoekje gaan zitten is volgens mij ook geen optie, dus laat het mij maar lekker op deze manier doen, werkt het beste. Stapje voor stapje, niet ver vooruit kijken, positief blijven en doorgaan, gemeut allemaal van mensen die denken dat ik er te laconiek mee omgaat, ik ben een pure realist, weet heel goed dat ik er nog lang niet ben, staat me nog genoeg te wachten, dat sommige eraan overlijden etc...etc..etc..maar je kan 2 dingen doen..bij de pakken neer gaan zitten of positief/sterk blijven en doorgaan, ik ga voor het laatste, al dat dramagedoe, of ik nou 36x op een dag jank of 1x in de 2 maanden..prognose blijft hetzelfde dus vind ik zonde van m'n tijd om zielig te gaan zitten zijn, besteed liever m'n aandacht aan het leven zo normaal mogelijk te houden voor het gezin en lekker te genieten van de "kleine dingen" in het leven.
Alles wat nu nog komen gaat heeft als doel om zo lang mogelijk te kunnen leven, dus alles wat daarvoor nodig is doe ik met een positieve blik naar de toekomst!
Arend en ik hebben weer heerlijk gelachen toen we wegliepen uit het ziekenhuis, aangezien we dezelfde harde humor hebben, ik heb wederom weer een lekker kaasbroodje op, m'n moeder is de gehele dag weer aant soppen geweest hier, m'n tante/oom hebben weer een prakkie gebracht & met de kinderen gaat t goed!
Maargoed...volgende stap: Dinsdag 21 Mei (precies Dennis z'n 1e schooldag na de vakantie) rond 12.30 word ik geopereerd, okselkliertoilet rechts ( ongeveer 10 tot 20 klieren worden er weggehaald)& plaatsen van de port-a-cath links, beetje jammer dat beide armen dan een beetje buiten functie zijn, maarja...zal ook wel weer goedkomen, alhoewel ik er wel tegenop ziet want zat juist in m'n herstel van de 1e operatie, maarja..tis niet anders.
Het bizarre is dat erna dat okselkliertoilet NOOIT meer in m'n rechterarm geprikt mag worden omdat die lymfe er dan niet meer zitten en dus niks "afgevoerd" kan worden betreft vocht etc..het jammere van dit verhaal is dat ik had gezegd..als alles voorbij is en ik word " kankervrij" verklaard..neem ik op m'n rechter onderarm een grote tattoo met Carpe Diem (pluk de dag), dat was mijn doel...wat nu meteen in duigen valt natuurlijk..vind ik wel erg..op m'n linkerarm kan het niet daar die al helemaal vol is van schouder tot hand..dus moet dan maar een andere plek verzinnen.
As. vrijdag moet ik naar de mamacare-verpleegkundige die gaat me alles vertellen over oedeem/vochtophoping waar bijna iedereen mee te maken krijgt na die operatie en ze gaan een armmeting doen, zodat ze na de operatie kunnen checken hoeveel vocht erachter blijft als de drain uit m'n oksel is pfffffffffff..& ik krijg adressen mee waar ik de echte inlegprothese moet laten aanmeten..gedoe allemaal.
Ik heb aangegeven dat ik zo snel mogelijk na die operatie weer naar huis wil, aangezien we iedereen weer nodig hebben de aankomende tijd, Dennis die 4x per dag gebracht/gehaald moet worden van school, ik die niks kan met die arm na de operatie, huishouden, Arend die al veel vrij heeft genomen de afgelopen weken....dat vind ik vervelender dan die borstkanker op zich..ik regelde altijd alles zelf, spil van het gezin en dan weeeeer afhankelijk van alles en iedereen. Juist nu het zoveel beter ging, deed bijna alles weer en dan weer terug bij af...maarja positief blijven, want m'n 1e doel is bereikt..Tamara kan gewoon de 19e haar verjaardag thuis vieren!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten