Van de week zijn we gezellig even met Dennis & Reiley naar de kermis geweest..ahum...Toen ik bij de 1e attractie wilde betalen..kwam ik erachter dat de portomonaie nog thuis lag(@#$%&*!)..Aangezien we alle 4 op de fiets waren is Arend terug naar huis gefietst om het op te halen..en zei dattie met de auto terug zou komen..anders bleef tie heen/weer fietsen...maar toen die eenmaal weg was..kwam ik erachter dat ik niet m'n portomonaie in de tas had maar wel de AUTOSLEUTELS(!!)..dus moest tie alsnog heen/weer fietsen..nou...hehe...de kermis kon beginnen..helemaal leuk & gezellig was het..Reiley nog uitgelachen omdattie zonodig in de bodyshake moest, waar die flink duizelig van werd en "mama" riep terwijl die erin zat..maargoed..hij heeft het overleefd..Toen we naar huis wilde gaan kwamen we erachter dat Reiley's fiets niet meer op de plek stond waar die hem neer had gezet..Arend nog overal gekeken..niks noppes nada..fiets gejat!!! Al met al..een kermisuitje om niet te vergeten..Reiley huilen want hij was zo trots op die fiets die hij vorig jaar voor z'n verjaardag had gehad....dus was een duur kermisuitje voor ons..want hij heeft toch die fiets nodig om naar school te gaan..toestanden! Volgende dag is tie op mijn fiets naar school toe gegaan en nu leent hij even van z'n vader een fiets wanttie heeft er toch 2.
Vaak buiten gezeten afgelopen week..in de zon..wat eigenlijk niet slim is, maar verleden jaar heb ik geen een keer in de zon gezeten i.v.m. okselkliertoilet..ik dacht..moet nu minder zijn..niet dus!! Flinke vochtophopingen in m'n oksel/amputatiewond etc..best pijnlijk maarrrrrrrrr..ik doe hetzelf..om nou heel m'n leven alleen nog in schaduw door te brengen vertik ik..dan maar dit..ik hoorde pas nog dat ze die operatie niet zo snel meer doen i.v.m. alle vervelende bijwerkingen..nou..dat begrijp ik!
M'n teennagels knippen heb ik gister puur op gevoel moeten doen daar de bovenrand van m'n tenen/nagels doods aanvoelen, heel raar..en daaronder een soort zenuwpijn..kan ik niet goed uitleggen..heb veel gegoogeld en schijnt normaal te zijn bij langdurig herceptingebruik, had verleden week ook al 2 dagen last van drukkend gevoel op m'n borst...was best beangstigend, maar is nu weer over..Ik zeg tegen iedereen.." het gaat goed hoor, mag niet klagen!"..maar je ziet toch dat de Herceptin meer sporen gaat nalaten naarmate je het langer gebruikt..maarja..er zijn ergere dingen in de wereld moet je maar denken.
Ik heb gister weer veel soorten blogs gelezen van vrouwen die " net zo ver zijn als ik, qua behandeling" ik mag niet klagen! Vele zijn nog steeds doodmoe, weinig conditie, geestelijk verward/nog niet de "oude"..pffffff..veel ellende lees je hoor..waardoor ik mezelf ga afvragen..waarom ga ik er zo simpel mee om? Ook ik voel mezelf niet altijd optimaal, maar ga gewoon door...ben ik zo hard voor mezelf? Stel ik zulke hoge eisen aan mezelf? Antwoord is JA..want hard zijn voor jezelf of eisen stellen aan jezelf is goed..want je bereikt niks met zielig doen of klagen..en de eisen die ik mezelf opleg zijn ook goed..want dan dwing jejezelf om het " normale" leven mee te draaien en door te gaan..Alleen na het eten even op de bank liggen om m'n gewrichten rust te geven...dat is mijn drijfveer..volhouden tot na het eten..verder..doorgaan..ook al heb je het gevoel " ik kan niet meer"..niet de ziekte of medicatie de baas laten zijn..tis mijn lichaam...ik ben de baas...Geestelijk moet je gewoon de sterkste zijn..ook al laat je lichaam je in de steek..klinkt allemaal simpel..hoe ik 't opschrijf, ben regelmatig met mezelf in gevecht hoor..dan heb ik ook 't gevoel van " ik kan niet meer"...maar dan word ik boos op mezelf en dwing mezelf door te gaan..veel tegen jezelf praten..valt af en toe niet mee..maar ben zo trots op mezelf...heb me nooit klein laten krijgen..nu ook niet! Ik hoop dit alles vol te houden tot Oktober..dan is de Herceptin klaar..Nog een half jaar..Ik ben op dit moment ook nog snotverkouden en alles wat daarbij hoort..en moet lachen om mensen die er een probleem van maken dat ze " verkouden" zijn en moeten hoesten..goh..vervelend..get a life! Er gaan mensen dood in de wereld aan een erge ziekte of wat dan ook..die verkoudheid ..ach..gaat wel over! Tis vervelend maar ach..waar gaat 't over!
Vandaag was 1e paasdag..2 oudste waren bij hun vader..Arend dagdienst..ik samen met Dennis die flink hoest en al een paar dagen niet lekker is..we hebben ouderwets een papierspelletje gedaan..boter/kaas/eieren & het galgjespel..paasverhaal via tekeningen op de computer bekeken en ik had z'n paashaas verstopt..samen met Arend de wedstrijd om de bekerfinale gekeken..PEC-Zwolle/ajax..was spannend!
Carpe Diem!
3 opmerkingen:
Had ik toch n reactie geschreven, moest ik een account aanmaken, weg reactie. Misschien heb je hem toch gekregen, zo niet dan de herhaling. Het zwempak/bikini probleem heb ik als volgt opgelost: ik heb een gewoon zwempak gekocht, i.p.v. zo'n niet te betalen prothese badpak. In de binnenvoering heb ik op drie plaatsen rondjes van klittenband gezet. Op de punten van het hoesje van de watten-nood-prothese heb ik ook klittenband gezet, et voilá, mijn zwempak was klaar. Deze prothese blijft ook in het water licht en blijft goed zitten. En is een stuk goedkoper. Ik had om het uit te proberen een badpak bij Lidl gekocht en daarna nog gauw er eentje bij gehaald. Idee?
Nog maar één dan, ik weet nu eindelijk hoe het moet :). Jouw gevoel van: "het gaat goed, maar ondertussen is het me wel gewoon overkomen" overvalt mij ook wel eens. Dan zit ik weer in die dat gevoel van de chemo: donker kamertje met maar één klein raampje, koude kale vloer en in mn eentje zonder kleren, eten of drinken wachten tot het overgaat. Vooral 's nachts heb ik dat weleens. Ik kon me zo vreselijk aan mn lot overgelaten voelen, terwijl iedereen lief en zorgzaam voor je is. Jij moet er doorheen, jij voelt je klote en dat vergeet je nooit meer. Ik kan ook niet tegen dagen zoals de Alpe d'Huzes. Al die ellende, al dat verdriet. Het is een prachtige actie, die ik van harte ondersteun en waardoor ik ook gesteund ben (kaarsjes, dat lintje etc.), mensen hebben voor mij gereden en ik vind dat ik er naar moet kijken en luisteren. Maar aan het eind van de dag heb ik zo vaak gehuild dat ik doodmoe ben. En dat lucht ook wel weer op. Kortom, toppen en dalen. We komen er wel Bianca, het gaat ons lukken, al ben jij nog niet zo ver als ik, het komt goed. XXX
PS als je dat leuk vindt en uitgeklust bent kom ik wel weer eens voor een bakkie. Kan ik kijken of het echt zo mooi is geworden of dat je gewoon heel erg zit op te scheppen :)
Tuurlijk! als we uitgeklust zijn kom je het maar bewonderen! Maar lief dat je met me meedenkt en aan me denkt! Dankzij jou heb ik een mooi lintje leggen hier thuis & het kaarsje wat ze voor me brandden..echt super en vergeet ik ook nooit hoor! Bedankt voor je steun! x
Een reactie posten