The Scene - Iedereen Is Van De Wereld (live @ Werchter, 1994) + mammografie.

Gisteravond had ik weer m'n moment van " bezinning", puur weer voorbereiden (i.v.m. mijn mammografie vandaag)..voor het geval het weer slecht nieuws was. Toen zag ik gisteravond het intervieuw bij RTL-late night met The Lau(muzikant/zanger)...wat een respect heb ik voor deze man..zo realistisch/positief ingesteld..terwijl die nog maar 6 tot 9 maanden te leven hebt..en een ander maar klagen over z'n lullige pijntjes..ongelofelijk hoe die man nog int leven staat. Even wat oude beelden toegevoegd met een lekker/herkenbaar nummer van hem!





Vanochtend 8.15 was ik al int ziekenhuis, Reiley heeft Dennis naar school gebracht..voor het eerst sinds de diagnose een jaar geleden was ik zenuwachtig..tijdens de mammografie (blijft vrouwonvriendelijk), zat m'n porto-cath ook tussen het apparaat..was minder leuk..daarna moest ik wachten op de uitslag en toen ik de kamer van de radioloog werd binnen geroepen zat m'n hart echt in m'n keel..pfffffffff..gelukkig zei ze snel...de uitslag is goed hoor! Kreeg toch even tranen in m'n ogen..wat een opluchting..en kreeg een geel formulier mee wat ik moest afgeven bij de balie..die vrouw na mij rende ook met d'r gele formulier naar de balie..leek wel of we een universitair diploma hadden behaald..zo blij met ons gele formuliertje! Aangezien ik nog naar de chirurg moest voor wondcontrole moest ik blijven wachten..De andere vrouw die bij de radioloog naar binnen werd geroepen heb ik niet meer gezien..die bleef daar binnen..dan weet je genoeg..bah..De chirurg heeft naar m'n amputatiewond gekeken en was zeer tevreden! Toen ik daarna moest wachten bij de balie om een vervolgafspraak te maken waren voor mij 2 grote dochters (denk ik) in zak en as..met agenda's erbij allerlei afspraken te maken met dokters etc....een ander zat bij die desbetreffende vrouw/moeder..ik kreeg het helemaal benauwd..die staan aan het begin van die hele toestand..en ik was juist zo blij/opgelucht met m'n eigen informatie/positieve nieuws...Dus kortom..in dat uurtje tijd waren er 2 vrouwen met een slechte diagnose..in een uur(!@#$%^&?) laat stil staan wereldwijd elke dag..bah..triest en erg confronterend!
Gister de buurman een bloemetje gegeven..die had de laatste behandeltraject, chemo en 33e(!) bestraling achter de rug i.v.m. anuskanker..heb een tijd met hem staan praten over verrijking van het leven etc..je continu bewust bent van dit korte leven..je niet snel meer druk maken etc..dat snapt de ' gezonde"  wereld om je heen niet..blijft moeilijk. Maar nu kan die weer aansterken, kanjer is het!
Ik heb wel eerlijk tegen hem gezegd dat de strijd tegen chemo etc..nu klaar is..en dan pas het geestelijke begint (dat je alles gaat overzien/inzien hoe kort het leven is, wat je hebt meegemaakt afgelopen maanden etc..) dat blijft een feit! Het blijft soms zo moeilijk om weer in het oude ritme mee te draaien (geestelijk) ..want iedereen leeft verder in een oud ritme, stress/zeiken over kleine dingen/egocentrisch/ellende van het nieuws etc..ik ben niet meer de Bianca van een jaar geleden..maar omdat niemand veranderd is moet ik me maar aanpassen aan deze rare maatschappij..valt me nog steeds heel zwaar, zonder overdrijven..mensen leven met je mee, vragen hoe het met je gaat etc..maar niemand ( mensen die hetzelf niet meegemaakt hebben) snappen niet hoe je veranderd door zo'n diagnose, ook al gaat het verder goed, lichamelijk etc..ben ik niet meer wie ik was..dat mis ik soms..voel me soms erg alleen door die 'geestelijke verrijking' die het woord kanker met zich meebrengt...iedereen leeft mee tijdens chemo's etc..maar zodra dat voorbij is denkt niemand na wat het doet met een mens naderhand..ik moet nog steeds kuren om de 3 weken, slik elke dag die hormoontabletten, kijk elke dag in de spiegel en zie nog steeds niet m'n wilde kapsel die ik had, m'n lichaam/borst naar de ##@%^&*)+!!! Vooral uiterlijk ben ik niet mezelf..wil weer lekker gek doen met m'n haar zoals ik altijd deed..maar dat kan ik niet want m'n hoofd is bedekt met pluizig/megakort haar, draag nog steeds m'n hoofddoek als ik naar school of winkels ga..elke dag last van spieren/gewrichten, heb elke dag m'n prothese bh om..tis niet ernstig maar tis me toch maar overkomen en moet ermee dealen..that's it! Ik haat zielig doen maar dit moest me echt even van 't hart. Doe eens gek! Sta eens 1 minuut op 1 dag ( duurd 24 uur) stil..bij het woord LEVEN!


Beetje dramatische blog voor mij..but that's me! Zeggen wat je denkt!