2 Dagen na m'n kuur, begon de ochtend met moeilijk uit bed komen, moeite met lopen, pijnlijke onderrug en linker been..vaaaaaaag maar zal wel weer overgaan...naar 't pannenkoekenhuis geweest en daarna m'n moeder opgehaald, die heeft hier gezellig gegeten, heb nog een mooie kaart van d'r gehad en een fles Bailey (heeerlijk!)
Ik had veel moeite met opstaan en rechtop lopen, de volgende dagen werd het steeds erger, kon geen lange stukken meer lopen, kon niet zitten.liggen, lopen..spaans benauwd kreeg ik het ervan, zaterdag heb Arend de boodschappen gedaan omdat ik haast niet op/om kon..leek wel een herniagevoel. M'n tante kwam nog langs, van de week had ze ook al gebeld..ik mocht geld van m'n oom en tante lenen om een borstprothese aan te laten meten, ze vonden het triest dat ik nog steeds met die wattenopvulling liep omdat wij het geld niet hebben om eerst die 360 euro "eigen risico" te betalen voor die echte borstprothese..supermooi/lief gebaar, ze gaf ook aan dat ik het mocht terugbetalen waneer het me uitkwam al duurde het nog een jaar.. maar als je elke maand al geld tekort komt, huis en tuin wilt opknappen en je hebt dan ook nog " schuld" bij familie openstaan, dan is het water naar de zee dragen en zie ik door de bomen het bos niet meer..dus heb gezegd het aanbod niet aan te nemen. Ook is aanmeten van die borstprothese nu geen opsie omdat ik toch in de zon zit (wat niet mag) en ik dus continu flink veel vocht heb onder m'n amputatiewond, waardoor ze geen goeie meting krijgen.
Nu ik er meer over nadenk besef ik toch dat ik mezelf altijd op de laatste plaats zet..terwijl ik nog steeds last heb van dat evenwicht/zwaartekracht van die ene kant waar nog wel een borst zit, gevoel nooit rechtop te lopen, de bh die vaak scheef zit etc.......dus waarschijnlijk ga ik het aanbod toch aannemen..nog even over nadenken..ben geen impulsief iemand..ik neem overwogen beslissingen. Ik weet alleen nog wel hoe blij ik was toen ik bij de mama-care was..maanden geleden alweer..en ik zo'n borstprothese zag..hoe mooi ik het vond..
Gister was een lekker dagje..lekker buiten gezeten/gegeten, zitten bij de 2 jongens op het grote grasveld voor het huis, naar flessenvoetbal kijken, minder "hernia"gevoel, heerlijk!
Vanochtend 7.00 uit bed, gelijk met Tamara want die moest weer naar school..de 2 jongens hebben nog vakantie..en ik moest 9.00 int ziekenhuis zijn voor een botonderzoek, waar ik blij mee ben want het richt zich hoofdzakelijk op je heupen en onderste rugwervels..precies mijn zwakste plekken...ook daar krijg ik 16 Mei de uitslag van..spannend allemaal!
Vanavond was echt een topavond..met z'n 5-en songfestival gekeken met lekkere hapjes erbij..heel burgelijk maar was erruggggh gezellig!!
Het vervelendste van alles de afgelopen dagen........ik ben 2/3e van m'n wimpers alweer kwijt, de helft van m'n wenkbrauwen en sinds vandaag flinke jeuk op m'n hoofdhuid..dat gevoel herken ik van na de chemo dus daar zal ik ook wel haren verliezen..ik was zo blij dat alles weer terugkwam...en nu ben ik alweer veel kwijt...komt door de hormoontabletten...vind ik echt niet te behappen..door de chemo alles kwijt...nu waren m'n wenkbrauwen en wimpers weer als vanouds en ben tot nu toe weer veel kwijtgeraakt..nu dat beetje haar op m'n hoofd..ga ik dat ook grotendeels weer verliezen???? Ik moet die kuur nog 7 jaar slikken?! Vrouwonwaardig..heb er geen ander woord voor...De oncoloog kan z'n borst nat maken voor de 16e...en me alle uitslagen vertellen en zorgen dat ik me qua uiterlijk geen zorgen meer hoef te maken,..ik was zo op de goede weg..was zo blij dat m'n wimpers/wenkbrauwen terugwaren.nu ist weer grotendeels weg..weeeeeer toestanden met opmaken etc...alsof ik weer aan de chemo zit..kun jeje eigen niet indenken als je 't niet meemaakt. Je denkt weer een goed begin te maken met je uiterlijk..word je weer bijna alles ontnomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten