Omdat ik in paniek raakte vroegen ze of ik iemand wilde bellen omdat ik er alleen heen was gekomen, maar ik zei.."nee..ik ben er nou toch, het moet toch gebeuren".
Vond het niet prettig..die hapjes nemen ( vooral het geluid)..ze hebben me 2x verdoofd..ik liet het maar op me afkomen en de radioloog en assistente waren erg meegaand, geduldig en vriendelijk.
Toen het klaar was en ik het ziekenhuis uitliep dacht ik " pffff dat is achter de rug" ..zal allemaal wel meevallen..want ik moest 1 week wachten op de uitslag.
In die week was ik best onverschillig en maakte me niet druk, juist omdat ik die koorts had gehad en nog steeds dacht aan een cyste of borstontsteking.
Had het wel tegen m'n moeder gezegd en verder tegen niemand..
2 dagen voor de uitslag kreeg ik toch een voorgevoel dat het niet goed was en ging alles scenario's bedenken voorals de uitslag NIET goed was..
Ik wist al dat ik geen risico's ging nemen voor t geval het toch kanker was..en dan meteen mijn borst zou laten amputeren. ( makkelijk gedacht achteraf)..ik was erg stil die dag(wat ik normaal niet ben) en heb alles bedacht wat ze konden gaan zeggen, achteraf ben ik daar blij mee..de dag van bezinning.
Dinsdag 26 Maart..de uitslag..M'n man had vrijgenomen en is meegegaan.
We hebben nog lopen dollen in die wachtkamer, grapjes gemaakt, tot de arts binnen kwam. Ze vertelde binnen enkele seconden dat het niet goed was, grote knobbel/tumor en over m'n gehele borst tekenen van spatjes, wat ook een vroegstadium was van kanker, dus een borstbesparende operatie was al vrijwel niet het geval..(ook al mocht ik zelf kiezen, maar het risico was te groot)..en de schildwachtklier zou verwijderd worden..dus ik zei vrijwel meteen..amputatie ( want daar had ik zondags al over nagedacht toch?)..ik zei alleen..alles mogen jullie doen, als ik maar blijf leven! Ik heb 3 kinderen groot te brengen! Alles volgde in rap tempo dezelfde ochtend..afspraak mama-careverpleegkundige(2 april), afspraak anestesist(4 april), afspraak voor de operatie(19 april) ..welkom in de malle molen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten