Gister moest ik naar de chirurg voor amputatiewond en lymfeklier controle..alles was goed, alleen het drukken en voelen v/d amputatiewond blijft voor mij vervelend..dat komt omdat de ene plek heel gevoelig is..andere gedeelte voelt dof/doods aan..gewoon vreemd gevoel..niet prettig als eraan gezeten word.
Maargoed..toen ik vertelde dat ik het niet gewoon vond om nog ruim een week op de uitslag te moeten wachten, tikte die op de computer wat in en whallah!! De uitslag van m'n bloed!! Het is eigenlijk de taak van de oncoloog maar lekker belangrijk! Hij zei in 1e instantie: "keurig" !
Complete bloedbeeld van beenmerg/ijzergehalte/nierfunctie/leverwaarden etc...zag er keurig uit en sommige ver boven het gemiddelde, jihoeeeeeeee! Helemaal blij!
Toen de tumormarker...hun berekening: Onder de 50 is acceptabel, ik had 41 (!?)..en verleden keer was het 33..ruim gestegen dus..de chirurg zei dat ik me geen zorgen hoefde te maken want het was een momentopname tijdens bloedprikken en pas bij 50 of meer word er onderzoek gedaan...hij benadrukte me echt..me geen zorgen te gaan maken...en wil me over een half jaar terug zien voor een mammografie.
In 1e instantie denk je..bah..ik zit er nog maar 9 van af..zo'n grensgeval(wat ik heel m'n leven al ben)..
Terwijl ik in de rij stond om mijn " beruchte" kaasbroodje te halen, heb ik mezelf voorgenomen me niet gek te laten maken door die markerverhoging en me puur te concentreren op m'n lichaam..die merkt vanzelf waneer iets niet goed is, daar vertrouw ik meer op dan die getalletjes..ik laat me niet gek maken! Ik was al blij dat de chirurg zo aardig was geweest om die uitslag te geven!
Toen ik thuis kwam en het positief vertelde tegen Arend, reageerde die niet echt enthousiast....van 33 naar 41..zo beredeneerd hij..volgende week gaattie mee naar de oncoloog dus hopelijk kan die hem gerust stellen, Ik zit anders in elkaar..laat me niet gek meer maken door die onzin, hij maakt zich snel zorgen..maarja..iedereen is anders!
Ik heb wel alles even rustig laten bezinken die dag en het pas vandaag tegen m'n moeder gezegd..en vandaar nu pas deze blog.
De oncoloog doet volgende week vrijdag de uitgebreide versie ervan..dus dat wachten we dan maar af, ik ben gewoon superblij dat m'n overig bloedbeeld goed is, teken dat ik goed bezig ben met m'n leefstijl (laat naar bed, roken en iedere avond m'n martini :-) daarnaast zorg ik ook dat ik genoeg lichaamsbeweging heb, 6 dagen in de week een prakkie en overdags goed eten en m'n vitaminepillen inneem..kortom..ik heb niks te klagen (op m'n gewrichtspijnen na wat niet minder is geworden na het stoppen van de Herceptin)..maar verder gaat het goed!
Heb van de week nog kaartjes en mailtjes gehad, superlief!!
Arend en ik zijn samen nog uit eten geweest van de week(sinds jaren iets samen doen)..was echt supergezellig en leuk, we hebben een hoop gelachen en was echt relaxed! We zijn " Bij Wil" zo heet dat..wezen eten, superrrrrrrrr restaurant! Op de dijk bij het dorp..De oudste 2 hebben op Dennis gelet en was goed gegaan. Arend en ik hebben ook gezegd dit iets vaker te gaan doen want dan kom je er weer even achter hoe leuk je het eigenlijk heb en met het gezin maar ook samen!
Carpe Diem!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten